Είναι γνωστό εδώ και καιρό, ότι το οξαλικό οξύ είναι μια καλή επιλογή για χειμωνιάτικη βιολογική θεραπεία όταν τα μελίσσια δεν έχουν καθόλου γόνο.
Για το καλοκαίρι όμως η χρήση του με τις μεθόδους εφαρμογής που γνωρίζαμε ως πρόσφατα, δεν ήταν ευνοϊκή...
Όμως μια επιστημονική εργασία που δημοσιεύτηκε το 2015 και αφορά πειραματισμούς που έγιναν στην Αργεντινή με χρήση οξαλικού σε γλυκερίνη αλλάζει τα δεδομένα.
Η θεραπεία γίνεται με τοποθέτηση χάρτινων ταινιών μέσα στις κυψέλες οι οποίες έχουν εμποτιστεί με οξαλικό και φυτική γλυκερίνη.
Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να έχουμε δράση εναντίον της βαρρόα , ακόμα και 42 ημέρες μετά.
Μάλιστα στο τεύχος Μαρτίου-Απριλίου 2017 στη σελ.101 της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης γίνεται αναλυτική αναφορά για αυτή τη νέα εφαρμογή του οξαλικού με τη γλυκερίνη.
Στο άρθρο αναφέρεται ότι η συγκεκριμένη θεραπευτική εφαρμογή έχει επί μακρόν αποτελεσματικότητα, όμως το μεγαλύτερο ποσοστό πτώσης βαρρόα διατηρείται μέχρι και την τρίτη εβδομάδα εφαρμογής, μετά μειώνεται σημαντικά.
Με μια εφαρμογή οξαλικού με αυτό τον τρόπο και με παρουσία γόνου, αναφέρεται ότι η αποτελεσματικότητα μπορεί να φτάσει στο 90 % .
Η έρευνα επίσης αναφέρει ότι οι δοκιμές έγιναν σε θερμοκρασίες από -2 °C εως 42 ° C χωρίς να παρατηρηθεί κάποια αρνητική επίδραση ούτε στο πληθυσμό ούτε στο γόνο.
Ψάχνοντας λίγο το θέμα στο διαδίκτυο βρήκα αναφορές για αυτή τη θεραπεία στα ελληνικά εδώ και ξενόγλωσσα εδώ
Με τη βοήθεια της google μετάφρασης μπορούμε να κατανοήσουμε σε γενικές γραμμές αυτά που αναφέρονται και να πάρουμε μια βασική ιδέα για αυτή τη θεραπεία.
Διαβάζοντας όλα αυτά, σκέφτηκα να κάνω μια δοκιμαστική εφαρμογή, δεν παροτρύνω κανένα να το κάνει, απλά καταγράφω τη δοκιμαστική θεραπεία για όποιον ενδιαφέρεται...το γράφω για να μην έχουμε γρίνιες πάλι...
Προμηθεύτηκα εύκολα τα βασικά υλικά από το φαρμακείο του χωριού, μετά από παραγγελία.
Στο άρθρο της μελισσοκομικής επιθεώρησης αναφέρεται απλά ως οξαλικό δεν διευκρινίζεται αν πρέπει να είναι διένυδρο ή όχι, στο ξένο site αναφέρει μόνο να έχει καθαρότητα >90%....
Η γλυκερίνη φυτική για τρόφιμα, το κόστος και για τα δυο σκευάσματα, γύρω στα 12 ευρώ.
Αναγράφεται ότι χρειάζονται χάρτινες ταινίες με πλάτος περίπου 3 cm.
Για το μήκος βρήκα αναφορές από 35 - 45 cm, έβαλα μια λουρίδα χαρτιού πάνω σε ένα πλαίσιο κυψέλης και μου φάνηκε καλό στα 42 cm.
Το πάχος του χαρτονιού ήταν ένα θεματάκι, προτείνεται πάχος 1,5 - 2 mm, δεν κατάφερα όμως να βρω κάτι ανάλογο στο τοπικό βιβλιοπωλείο και βολεύτηκα με ότι καλύτερο βρήκα...
(μια γκιλοτίνα χαρτιού είναι μια καλή λύση για το κόψιμο, αν έχετε πολλά τεμάχια)
θα χρειαστούμε ένα θερμόμετρο...
(στο ξένο site προτείνει να θερμάνουμε το μείγμα, στη μελισσοκομική αναφέρει απλή ανάδευση...)
και φυσικά... γαντάκια για προστασία.
Στις αναλογίες τώρα είχαμε τα εξής :
ξένο site :1 Kg γλυκερίνη με 600 gm οξαλικό
μελισσοκομική επιθεώρηση : 200 ml γλυκερίνη με 100 gm οξαλικό
( η γλυκερίνη δίνεται με μονάδα μέτρησης όγκου και το οξαλικό με μονάδα βάρους)
???????
θεώρησα ως πιο αξιόπιστη τη μελισσοκομική επιθεώρηση, ήταν και πιο χαλαρή η δόση για δοκιμαστική εφαρμογή, οπότε έκανα τους ανάλογους υπολογισμούς...
Από το 1 κιλό γλυκερίνη που είχε το μπουκάλι σε βάρος, πήρα 700 ml σε όγκο και έμεινε μια ελαχιστότατη ποσότητα γλυκερίνης στο πάτο του μπουκαλιού, αυτή τη γλυκερίνη την ανάμιξα με 350 gm οξαλικό, έτσι κράτησα την αναλογία 200 ml γλυκερίνη - 100 gm οξαλικό.
Δηλαδή, έβαλα 700 ml γλυκερίνη με 350 gm οξαλικό.
Σε μια κατσαρόλα ζεστάθηκε η γλυκερίνη στους 65° C, έγινε πιο ρευστή και διάφανη...
προστέθηκε το οξαλικό...
άρχισε το ανακάτεμα...
το μείγμα έγινε παχύρρευστο και αδιάφανο....
έπεσε η θερμοκρασία...
και βάζοντας το πάλι στη φωτιά ως τους 65° C έγινε πάλι διάφανο...
Προσοχή στις αναθυμιάσεις και στη θερμοκρασία, ανεβαίνει γρήγορα.
Κατεβάζουμε έγκαιρα από τη φωτιά και προσθέτουμε τα χαρτόνια...
έβαλα περίπου 50 τεμάχια...
όταν μαλάκωσαν ελαφρώς , σκέπασα τη κατσαρόλα και την άφησα ήσυχη όλη τη νύκτα.
Το επόμενο πρωινό ήταν έτσι...
σαν βρασμένες...παπαρδέλες, δεν είχαν όμως απορροφήσει πλήρως τα υγρά, ίσως αν τα χαρτόνια ήταν πιο χοντρά να μην υπήρχαν καθόλου υγρά στη κατσαρόλα.
Μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε μέσα σε τάπερ ή πλαστικές σακούλες που κλείνουν αεροστεγώς.
Προτίμησα όμως να κάνω άμεση εφαρμογή εκείνο το πρωινό.
Βάζουμε 4 ταινίες για κάθε δεκάρι μελίσσι, στις θέσεις 2,4,6 και 8 των πλαισίων
Το χαρτόνι ήταν αρκετά μαλακό ...
συμπεριφερόταν σαν ...βρασμένο μακαρόνι και με δυσκόλεψε αρκετά, έπρεπε να ανοίγω το πλαίσιο για να μπορέσω να το τοποθετήσω σωστά, οπότε εσείς προσπαθήστε να βρείτε πραγματικά χοντρό χαρτόνι για να μην παιδευτείτε άδικα.
Επίσης μερικά φύλλα λευκό χαρτί στο πάτο της κυψέλης είναι χρήσιμα και θα μας δείξουν τα αποτελέσματα της θεραπείας...
Στο άρθρο της μελισσοκομικής αναφέρει ότι αρκεί μια θεραπευτική εφαρμογή, στο ξένο site μιλάει και για μια δεύτερη εφαρμογή μετά από 15 ημέρες...
Βλέπουμε πρώτα τα αποτελέσματα και αποφασίζουμε μετά.
Μακάρι να είναι αλήθεια αυτά που γράφονται για τη χάρη του...
Επιμέλεια κειμένου Μαρία Βαλαβάνη
5 Σχόλια
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο ελπιδοφόρα όσο ακούγονται. Τη συνταγή τη δοκίμασα το Χειμώνα που τα μελίσσια ήταν μικρά και χωρίς γόνο. Το χαρμάνι παπάριασε το χοντρό στυποχαρτο έλειωνε στα χέρια, καθιστώντας την τοποθέτηση τεσσάρων ταινιών σε 40 μελίσσια πραγματικό βάσανο, αλλά η ελπίδα της λεγόμενης αποτελεσματικότητας σου δίνει φτερά. Μετά είκοσι ημέρες τα στυπόχαρτα δεν είχαν φαγωθεί πολύ από τις μέλισσες , το κρυσταλλομένο οξαλικό οξύ ήταν εμφανή πάνω τους, βαρρόα υπήρχε στον πάτο αρκετή άρχισα να χαίρομαι, όταν έφτασε η στιγμή να χρησιμοποιήσω τακ τικ για να υπολογίσω την απόδοση και όταν μέτρησα τα βαρρόα που υπήρχαν ακόμα ζωντανά το γέλιο μου κόπηκε , σε όλα τα μελίσσια η αποτελεσματικότητα δεν ξεπέρασε το 40 -50% άρα δεν αρκεί γιατι με το υπόλοιπο 50% ζωντανό δεν θα είχα μελίσσια τώρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτελικα ειχε αποτελεσμα η δοκιμη; επεσαν νεκρα βαρροα; υπαρχε περιπτωση να χαθουν βασιλισσες; ποια εποχη ενδυκνειται γιαυτη βτην χρηση; μπορει να εφαρμοστει τωρα με μεγαλες θερμοκρασιες για ξαλαφρωμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι η χρήση άνυδρου ή διένυδρου οξέος , γιατί αλλάζει η περιεκτικότητα της δραστικής ουσίας . Το διένυδρο περιέχει στο μόριό του και δύο μόρια νερού άρα είναι λιγότερο δραστικό από το άνυδρο . Δημήτρη εσύ τι είδους οξύ χρησιμοποίησες ; Έτσι θα βγάλουμε σωστά συμπεράσματα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί χαρτόνι και όχι στιπόχαρτο?
ΑπάντησηΔιαγραφήλωριδες wetex δουλευουν πολυ καλα.παιρνεις ρολο και κοβεις.η συνταγη που ακολουθησα ειναι αυτη της της δημοσιευμενης ερευνας που εγινε απο το απθ και την ειχε η μελισσοκομικη: 100ml νερο + 130ml γλυκερινη + 120gr διενυδρο οξαλικο οξυ και φτανει για 13 λωριδες. το να γινει διαφανο το διαλυμα ειναι ολη η ουσια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!