Μέχρι ποιό μήνα δίνουμε ζαχαρορύμαρο η σιρόπι στα μελίσσια για να μη νοθευτεί το μέλι με ζάχαρη

Ο μελισσοκόμος Κώστας ρωτά...
Μέχρι ποιόν μήνα δίνουμε ζαχαρορύμαρο η σιρόπι στα μελίσσια για να μην νοθευτεί το μέλι με ζάχαρη;

Απάντηση...
Η τροφοδοσία με ζαραχαροζύμαρο ή σιρόπι επιτρέπεται όλη την περίοδο που αναπτύσσονται τα μελίσσια αρκεί να σταματήσουμε 30-40 ημέρες πριν τον τρύγο. Δηλαδή αν για παράδειγμα έχουμε ως στόχο να πάμε τα μελίσσια στον έλατο (τρύγος τον Ιούνιο-Ιούλιο) πρέπει οπωσδήποτε να μην έχουμε δώσει καμία τροφή για 30-40 ημέρες πριν τον τρύγο. Δεν μας ενδιαφέρει αν τα έχουμε σε κάποια άλλη ανθοφορία νωρίτερα πχ την πορτοκαλιά , κύριος στόχος μας είναι  να κρατάμε δυνατά τα μελίσσια και να είναι σε ετοιμότητα στην στοχευμένη ανθοφορία. Η τροφή καταναλώνεται πολύ γρήγορα και αν μπορούσε κανείς να την εκφράσει με μια εικόνα, θα έβλεπε ότι ενώ αρχικά αποθηκεύεται η ζάχαρη στην συνέχεια εξαφανίζεται εφόσον ταΐζεστε κατευθείαν στον γόνο.

Ο βασικός κανόνας που πρέπει να τηρείτε από όλους τους μελισσοκόμους είναι να μην ταΐζουν κατά τη διάρκεια της μελιτοφορίας. Δηλαδή αν για παράδειγμα πάμε τα μελίσσια στον έλατο δεν πρέπει να ταΐσουμε ούτε ένα γραμμάριο μετά τη μεταφορά. Αυτό το τονίζω επειδή πολλοί μελισσοκόμοι δεν το τηρούν. Στη μοναδική περίπτωση που επιτρέπεται η τροφοδότηση κατα την ανθοφορία μελιτοφορία είναι όταν "δεν δουλεύει" και έχει κακοκαιρία για μέρες πράγμα που αναγκάζει τις μέλισσες να καταναλώνουν διαρκώς τις προμήθειες που έχουν αποθηκευμένες. Τότε και μόνο τότε τοποθετούμε ζυμάρι για να μην πέσει κατακόρυφα η γέννα και ο πλυθησμός των μελισσιών.

Επίσης κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Εχουμε μελίσσια τα οποία θέλουμε να τα πάμε στην πορτοκαλιά. Επειδή η πορτοκαλιά φημίζεται "για την μεγάλη ανάπτυξη" στα μελίσσια και τη σμηνουργία, θεωρείτε ιδανική για κόψιμο παραφυάδων και κατακόρυφη αύξηση μελισσιών. Ένας μελισσοκόμος που έχει αυτό τον στόχο μπορεί να ταΐζει ακόμη και 1 λίτρο σιρόπι όταν αυτό είναι απαραίτητο για ανάπτυξη. Πολλές φορές η πορτοκαλιά επιφέρει τέτοιες μεγάλες αλλαγές στη γέννα που όλο το μέλι της δεν φτάνει για να ταιστεί ο γόνος. Το δείγμα οτι δουλεύει η ανθοφορία είναι η αποθήκευση μελιού στα ακρινά πλαίσια, το χτίσιμο νέων κεριών και το καλύτερο: Αν τινάξουμε ελαφρά ένα κεντρικό πλαίσιο μέσα στον γόνο αυτό πλυμμιρίζει κάτω νέκταρ.

Σε γενικές γραμμές νοθεία γίνεται μόνο όταν δεν τηρούμε τους παραπάνω κανόνες. Έτσι λοιπόν αποφεύγουμε τα ταίζματα όταν μπαίνει μέλι, και τρύγος μόνο αν έχουν περάσει 30-40 ημέρες απο το τελευταίο ταίσμα. Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμες οι πληροφορίες. Να είστε όλοι καλά!