Widget Recent Post No.

Εσύ το γνώριζες πως επιβιώνουν οι μέλισσες το Χειμώνα;

 



Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της κοινωνικής ζωής της μέλισσας είναι η ομοιόσταση, δηλαδή η διατήρηση της θερμοκρασίας και των άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων του μελισσιού σε σχετικά σταθερά επίπεδα, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές ρυθμίσεις.

Οι μέλισσες είναι γενικά δραστήριες σε θερμοκρασίες από 10 – 38 βαθμούς Κελσίου. Για την εκτροφή του γόνου η άριστη θερμοκρασία στη φωλιά είναι 35 oC. Οι παραμάνες καλύπτουν με το σώμα τους το γόνο και επιτυγχάνουν τη θερμοκρασία αυτή με συνεχείς συσπάσεις των μυών του θώρακα και ταυτόχρονη κατανάλωση μελιού. Όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι μεγαλύτερη από 35 oC οι μέλισσες δροσίζουν την φωλιά συλλέγοντας νερό και ανεμίζοντας τα φτερά τους, έτσι ώστε να διευκολύνεται η εξάτμιση του νερού με τη δημιουργία ρεύματος αέρα.

Κατά τη σμηνουργία, η θερμοκρασία στο εσωτερικό του αφεσμού είναι 35 oC ενώ στο εξωτερικό του περίβλημα είναι 15-21 oC . Επειδή οι εργάτριες στο εσωτερικό του αφεσμού παράγουν θερμότητα και οι εργάτριες στο εξωτερικό του παρέχουν μόνωση εναλλάσσονται μεταξύ τους. Όταν η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας ανεβεί τότε ο αφεσμός αραιώνει και δημιουργούνται δίοδοι δια μέσου των οποίων περνά ρεύμα αέρος δημιουργούμενο από το φτερούγισμα των μελισσών.

Όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι κάτω από τους 14 oC οι μέλισσες σχηματίζουν στη φωλιά τη μελισσόσφαιρα και καθώς η θερμοκρασία κατεβαίνει η μελισσόσφαιρα συμπτύσσεται, ώστε να εξοικονομείται θερμότητα λόγω μείωσης της επιφάνειας από την οποία αυτή χάνεται. Στο εξωτερικό της μελισσόσφαιρας, οι μέλισσες σχηματίζουν στρώσεις με το κεφάλι προς τα μέσα και εναλλάσσονται με τις εσωτερικές μέλισσες. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει γόνος στο μελίσσι, η ελάχιστη θερμοκρασία στο εσωτερικό της μελισσόσφαιρας είναι 13 oC και η μέγιστη 20 oC ενώ στη εξωτερική στρώση είναι 8 oC. Όταν όμως υπάρχει γόνος στο εσωτερικό της σφαίρας, η θερμοκρασία πρέπει να παραμείνει στους 35 oC. Μια μεμονωμένη μέλισσα χάνει την ικανότητα της να πετάξει όταν η θερμοκρασία μειωθεί κάτω από τους 10 oC και στους 8 oC ακινητοποιείται και μπορεί να πεθάνει. Όταν η θερμοκρασία μειωθεί στους -5 oC η μελισσόσφαιρα δεν μπορεί να συμπτυχθεί άλλο και οι εργάτριες για να επιβιώσουν παράγουν επιπλέον θερμότητα καταναλώνοντας μέλι.

πηγή: Πρακτική Μελισσοκομία, Ανδ. Θρασυβούλου

Δημοσίευση σχολίου

1 Σχόλια

  1. ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ23 Νοεμβρίου 2020 στις 7:35 μ.μ.

    Αν θα θέλατε να προσθέσετε ότι: ο παράγοντας που επιμηκύνει τη ζωή των χειμερινών μελισσών είναι η αυξημένη συσσώρευση λιπώδους ιστού (βιτελλογενίνης κλπ.) στο σώμα των μελισσών. Αυτό είναι και οπτικά εμφανές αν κάνουμε διατομή σε μια χειμερινή και σε μια καλοκαιρινή μέλισσα: η χειμερινή έχει αυξημένο (άσπρο) λίπος με φουσκωτή όψη και διευρυμένοι υποφαρυγγικοί αδένες, σε αντιδιαστολή με την καλοκαιρινή μέλισσα, η οποία έχει σκούρα και με νερώδη όψη εμφάνιση. Όσο διαρκεί η διαχείμαση (αυτό μπορεί να είναι πολλοί μήνες σε μέρη όπως Καναδάς, Ρωσία, Πολωνία και αλλού) η βασίλισσα δε γεννά ή γεννά ελάχιστα, επομένως ο λιπώδης ιστός για όλο αυτό το διάστημα είναι αυξημένος, αφού οι πρωτείνες και λοιπά θρεπτικά συστατικά δεν καταναλώνονται από τον γόνο. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!