Widget Recent Post No.

Ο εχθρός της εποχής στα μελίσσια. Τον πιάσαμε την ωρα της επίθεσης...



Μα φυσικά δεν ειναι άλλος απο την διάσημη Αχερόντια νυχτοπεταλούδα. Πρόκειται για μια τεράστια πεταλούδα, η οποία κλέβει μέλι, και αναστατώνει τα μελίσσια. Η απώλεια δεν ειναι το μέλι που τρώει, αλλά η αναστάτωση η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμη και οριστική εγκατάλλειψη της κυψέλης. Δηλαδη να βρούμε άδειες τις κηρήθρες απο μέλισσες.

Καθώς έκανα επίσκεψη στο μελισσοκομείο βράδυ, διαπίστωσα οτι υπάρχαν αρκετές τέτοιες πεταλούδες, οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία, να δούμε μερικά πράγματα απο κοντά...







Στη ράχη της φέρει μια νεκροκεφαλή...


Μετά την επίθεση, οι μέλισσες την μουμιοποιούν έτσι...




Δημοσίευση σχολίου

1 Σχόλια



  1. Σας κερνάω ένα απόσπασμα απ' τ' αποθησαύρισμα του Στέφανου Γρανίτσα, που σα σήμερα 13 Σεπτέμβρη στα 1915 έσβησε στα 35 του χρόνια.

    "Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου
    (Απόσπασμα απ' την ΑΡΚΟΥΔΑ)
    Με τας νέας όμως επαρχίας εγίναμε πλούσιοι αρκουδοπαραγωγοί. Τα Ηπειρωτικά όπως και τα Μακεδονικά ορεινά δάση κρύβουν αρκετόν πλήθος. Εν­νοείται, ότι καμμίαν αξίαν δεν προσθέτουν εις την γουνοπαραγωγήν μας, διότι η άσπρη αρκούδα, της οποίας έχει αξίαν το δέρμα, είναι σπάνιον φαινόμενον εις την Βαλκανικήν. Πού και πότε να ξεκόψη καμμία από την Ρωσσίαν.
    Έχομεν λοιπόν μόνον το βάσανόν των, βάσανον της βλαστήσεως, εν μέρει της στάνης, αλλά μέγα βάσανον για τα μελισσομάντρια, διότι το μέλι είναι η μεγάλη αδυναμία της και το μελισσοτρύγισμα το κύριον ταλάν της. Ως και η Αλεπού ακόμη της ανεγνώρισε αυτήν την ειδικότητά της.
    Μια φορά είχαν κάμει συντροφιά για να χαλούν μελίσσια. Η Αλεπού είχε τη βάρδια κι η Αρκούδα το χάλασμα της κυψέλης. Έτρωγεν όσο ήθελε και όταν έφευγε, έπαιρνε μαζί της ένα κομμάτι για κείνην αλλά μετ’ ολίγον η Αλεπού επίστεψεν, ότι μπορεί να χαλάση και μόνη της μελίσσια. Επήρε λοιπόν τα Αλεπόπουλα, τα έβαλε στα κα­ραούλια (σκοπούς) και διηυθύνθη μόνη της στο μελισσομάντρι. Αλλά συνηθισμένη από τα κοτέτσια, ήρχισε ν’ αναποδογυρίζη ένα ένα τα μελίσσια· πετάχτηκαν σύννεφα οι μέλισσες, της έζωσαν το κορμί της ως την ουρά και δεν είδε από ποια πόρτα έφυγε. Άμα έφθασε στα παιδιά της είπε:
    - Πάμε, παιδιά μου, δεν είμαστε για μεγάλες δου­λειές εμείς σαν την Αρκούδα. Είμαστε μόνον για καραούλια καλοί....
    Για ποια μεγάλη δουλειά δεν είναι άξια η Αρ­κούδα; Δαμάζει θηρία, σκαρφαλώνει στα πλέον υψηλά δένδρα για να φάη καρπούς, πετροβολά με θαυμασίαν δεξιότητα και μόνον μίαν αδυναμίαν της ευρήκαν οι βοσκοί του Ζαγορίου, όπως μου έλεγαν: Τη φωτιά. Άμα ιδή δαυλί, φεύγει σαν η Αλεπού τα μελίσσια."

    Στέφανος Γρανίτσας (Γρανίτσα 1880- Αθήνα 13 Σεπτέμβρη 1915)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!