Μπορείτε να μου δώσετε μία συνταγή προκειμένου να φτιάξω γυρεόπιτα αλλά και υποκατάστατο γύρης όταν δεν έχω καθόλου γύρη; Η σόγια που χρησιμοποιείται από πολλούς είναι μεταλλαγμένη. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το ρεβίθι ή το κουκί για τον σκοπό αυτό; Προϊόντα ελληνικά και μη μεταλλαγμένα;
Απάντηση...
Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι η καλύτερη τροφή της μέλισσας είναι η φυσική της τροφή και μάλιστα αυτή που συλλέγει η ίδια. Σε κρίσιμες περιόδους ο μελισσοκόμος μπορεί να καταφύγει στην τροφοδοσία και με γύρη αλλά το αποτέλεσμα δεν θα είναι το ίδιο σε σχέση με την παρουσία γυρεοδοτικών φυτών. Για τις περιπτώσεις που θα χρειαστεί να τροφοδοτήσει με γύρη, θα πρέπει να έχει φροντίσει να συλλέξει γύρη νωρίτερα (κυρίως την άνοιξη) με γυρεοπαγίδες και να τη διατηρήσει στην κατάψυξη. Η αγορά αγνώστου προελεύσεως γύρης είναι αρκετά επίφοβη όσον αφορά τη μετάδοση ασθενειών.
Ένας καλός τρόπος χρησιμοποίησης της συλλεγμένης γύρης είναι με την παρασκευή γυρεόπιτας. Οι αναλογίες των υλικών που θα χρειαστούν είναι 6 κιλά γύρη : 6 κιλά άχνη ζάχαρη : 1,3 λίτρα νερό χλιαρό : μέλι όσο χρειαστεί για να γίνει ζυμάρι που δεν κολλάει στα χέρια.
Αρχικά τοποθετείται η γύρη στο χλιαρό νερό (όχι πολύ ζεστό) και παραμένει εκεί περίπου μισή ώρα προκείμενου να λιώσει. Στη συνέχεια δουλεύεται καλά μέχρι να γίνει πολτός και μετά προστίθενται η άχνη ζάχαρη και όσο μέλι απαιτείται. Το προϊόν τοποθετείται στο ψυγείο και από εκεί διατίθεται στα μελίσσια σε ποσότητες περίπου 200 – 250 γραμμάρια ανά μελίσσι.
Εικόνα 2: Παρασκευή υποκατάστατου γύρης |
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει γύρη και ο μελισσοκόμος πρέπει να καταφύγει σε άλλες λύσεις, συνήθως προτείνεται το σογιάλευρο. Η σόγια όμως δυστυχώς είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων, γενετικά τροποποιημένη με άγνωστες συνέπειες στη συμπεριφορά και φυσιολογία της μέλισσας.
Για το λόγο αυτό καλό θα είναι να αποφεύγεται. Ως λύση θα μπορούσαν να δοκιμαστούν άλλα άλευρα που προέρχονται από φυτά μη γενετικά τροποποιημένα, πωλούνται ως ζωοτροφές σε κάποιες περιπτώσεις και είναι πολύ οικονομικά. Το αλεύρι από ρεβίθι, κουκί, σουσάμι θα μπορούσαν να αποτελέσουν τέτοιες λύσεις αλλά είναι σημαντικά δύο πράγματα προτού αυτό γίνει μαζικά. Να γνωρίζουμε το ποσοστό πρωτεΐνης που περιέχουν και να δοκιμαστεί το προϊόν σε 2 – 3 μελίσσια προκειμένου να ελεγχθούν πιθανές παρενέργειες.
Η γνώση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ποσότητα που τελικά θα χρησιμοποιηθεί. Δεν είναι δύσκολο να τη μάθουμε αφού τα άλευρα αυτά συνήθως συνοδεύονται από έντυπο με σχετικές αναλύσεις που έχουν γίνει. Ο ίδιος κανόνας άλλωστε ισχύει και στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούσαμε σογιάλευρο.
Το ποσοστό πρωτεϊνών των περισσότερων αλεύρων είναι γύρω στο 50% ενώ η γυρεόπιτα που θα φτιάξουμε θα πρέπει να έχει ποσοστό πρωτεϊνών 23%. Μικρότερη συγκέντρωση δε θα έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα, ενώ μεγαλύτερη γίνεται τοξική και μπορεί να προκαλέσει δυσεντερίες στις μέλισσες.
Η ποσότητα του αλεύρου που θα χρησιμοποιηθεί (σε κιλά) είναι :
(23% x α) / β
όπου..
α : τα κιλά του τελικού προϊόντος που θα παρασκευαστεί και
β : το % ποσοστό πρωτεΐνης που έχει το άλευρο
Παράδειγμα :
Θέλουμε να παρασκευάσουμε 10 κιλά υποκατάστατο γύρης και έχουμε αγοράσει σισαμάλευρο που έχει πρωτεΐνη 47%.
Σισαμάλευρο που θα χρησιμοποιήσουμε:
(23% x 10 κιλά) / 47% = 4,9 κιλά
Τα υπόλοιπα μέχρι τα 10 κιλά είναι άχνη ζάχαρη (στο παράδειγμά μας 5,1 κιλά άχνη) και στη συνέχεια προστίθεται μέλι (εικόνα 2) μέχρι να γίνει το επιθυμητό ζυμάρι.
Πηγή: Εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ
0 Σχόλια
Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!