Τρόποι εξίσωσης μελισσιών: Πως δυναμώνουμε τα μικρά μελίσσια και πρόληψη για σμηνουργία!!

Η εξίσωση των μελισσιών είναι μια πολύ καλή τεχνική για να δυναμώνουμε τα μικρά μελίσσια και ταυτόχρονα να μειώνουμε τις σμηνουργίες των μεγάλων. Η εμπειρία λέει ότι πρέπει να διατηρούμε μελίσσια ίσης δυναμικότητας και αυτό εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς. Σε μελίσσια ίσης δυναμικότητας αρθριστικά το μέλι είναι περισσότερο αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τα μελίσσια με ίδιο πληθυσμό είναι καλύτερα διαχειρίσιμα και μπορούμε να τα κουμαντάρουμε καλύτερα σε όλους μας τους χειρισμούς. Τα δυνατά μελίσσια διατρέχουν κίνδυνο να μας φύγουν (σμηνουργία) ενώ τα μικρότερα είναι ριψοκίμνδυα να μη καταφέρουν να βγάλουν μέλι, λόγω μικρού πλυθησμού.


Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να εξισώσουμε τα μελίσσια. Έχω ακούσει από μελισσοκόμους ένα τρόπο τον οποίο δεν θα πρότεινα να τον εφαρμόσετε. Όχι επειδή είναι λάθος, αλλά επειδή εγώ έχασα κάποιες βασίλισσες δοκιμάζοντας τον. Η μέθοδος έχει να κάνει με την ανταλλαγή θέσης ενός αδύναμου μελισσιού με ένα δυνατό. Δηλαδή με απλά λόγια πέρνουμε το δυνατό μελίσσι και το βάζουμε στη θέση του αδύνατου, και το αδύνατο στη θέση του δυνατού. Το δυνατό μελίσσι δεν πρόκειται να έχει πρόβλημα, το αδύνατο όμως μόλις μπούν οι συλλέκτριες θα έχει, και μαλιστα πολύ σημαντικό.

Οι συλλέκτριες είναι οι πιο καχύποπτες μέλισσες της κυψέλης. Γενικά όσο μικρότερη είναι μια μέλισσα τόσο πιο εύκολα αποδέχεται μια βασίλισσα. Οι συλλέκτριες όμως είναι πάντα οι "ενήλικες" μέλισσες άρα είναι αδύνατο να δεχτούν χωρίς μάχη τη νέα βασίλισσα. Συνεπώς λοιπόν το αδύνατο μελίσσι όταν θα δεχτεί δεκάδες νέες και επιθετικές μέλισσες είναι πιθανό να χάσει τη βασίλισσα του. Οπότε δεν σας προτείνω αυτή τη μέθοδο.

Ένας καλός και άμεσος τρόπος να δυναμώσετε ένα αδύναμο μελίσσι είναι ο εξής. Διαλέγετε ένα δυνατό μελίσσι βρίσκετε τη βασίλισσα και φροντίζετε να την αφήσετε μαζί με το πλαίσιο δίπλα. Μετά επιλέγετε ένα πλαίσιο με ανοικτό γόνο, πηγαίνετε στην είσοδο της αδύναμης κυψέλης και τινάζετε ακριβώς μπροστά τις μέλισσες. Για να κάνετε κάτι τέτοιο πρέπει να έχει καλή θερμοκρασία 13+. Διαλέγουμε ανοιχτό γόνο, διότι έχει συγκεντρωμένες πολλές παραμάνες επάνω. Οι παραμάνες θα μπούν κατευθείαν μέσα στην αδύναμη κυψέλη ενώ οι συλλέκτριες που αναγνωρίζουν τη κυψέλη θα γυρίσουν αμέσως πίσω. Έτσι το αδύνατο μελίσσι θα αποκτήσει νέες τρόφους παραμάνες δηλαδή νέο πλυθησμό. Ο νέος πλυθησμός είναι ο σημαντικότερος παράγοντας εκτροφής του γόνου.

Άλλη εξίσου αποτελεσματική μέθοδος είναι η εξής: Πάμε πάλι σε ένα δυνατό μελίσσι και επιλέγουμε σφραγισμένο εκκολαπτόμενο γόνο. Τινάζουμε όλο το πλυθησμό αφού κοιτάξουμε διεξοδικά, μην ρίξουμε και τη βασίλισσα μαζί με τις μέλισσες και χτυπήσει. Το καλύτερο είναι να την έχουμε εντοπίσει πρώτα για να είμαστε τελείως σίγουροι. Πέρνουμε λοιπόν το πλαίσιο με το σφραγισμένο γόνο και τον βάζουμε στο αδύνατο μελίσσι. Οι προυποθέσεις για έναν τέτοιο χειρισμό είναι ο γόνος να είναι εκκολαπτόμενος. Πως τον καταλαβαίνουμε; Σπάμε δύο κελιά να δούμε αν οι μέλισσες έχουν γίνει νύμφες, δηλαδή έχουν μάτια και πόδια. Η δεύτερη προυπόθεση είναι το αδύνατον μελίσσι να μην είναι υπερβολικά αδύνατο. Αν σε περίπτωση δεν υπάρχουν πολλές μέλισσες ο γόνος θα κρυώσει και όλη η προσπάθεια θα πάει χαμένη. Δώστε προσοχή λοιπόν, το μελίσσι να μπορεί να καλύψει τον γόνο. Ο λόγος που επιλέγουμε εκκολαπτόμενο γόνο είναι ότι αντέχει περισσότερο κρύο.

Παίρνοντας λίγο γόνο η πλυθησμό από ένα δυνατό μελίσσι αυξάνουμε την πιθανότητα να μην σμηνουργήσει και δίνουμε την ευκαιρία σε κάποιο άλλο να γίνει εξίσου δυνατό. Οι χειρισμοί αυτοί είναι πολύ καλοι και έχουν πολύ καλά αποτελέσματα. Τους εγκρίνω με κλειστά μάτια!