Πως ξεκίνησα τη μελισσοκομία: Όλα ξεκίνησαν όταν είδα στην αυλή μου ενα μεγάλο "σμήνος"...

Γράφει σήμερα στην Ορεινή Μέλισσα ο καθηγητής μελισσοκομίας Παναγιώτης Καραπιπέρης

Πως ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μελισσοκομία.

Θα ήθελα να γράψω πως ξεκίνησα να ασκολουμε με την μελισσοκομία. Όλα ξεκίνησαν από ένα τυχαίο γεγονός. Στην αυλή του πατρικού μου σπιτιού σε μια κυδωνιά έτυχε να πιαστεί ένας αφέσιμος αρκετά μεγάλος. Μου τράβηξε το ενδιαφέρον και άρχισα να τον περιεργάζομαι. Δεν είχα καμιά μελισσοκομική γνώση αλλά ούτε κανένας γνωστός η συγγενής δεν γνώριζε το παραμικρό.




Ο αφέσιμος αυτός έμεινε σαν μάζα στο δένδρο περίπου 5 μέρες. Ξαφνικά βλέπω να διαλύεται ο σχηματισμός, να σχηματίζεται μια "αφαιρα" μελισσών η όποια πεταξε 4 μέτρα από το έδαφος και χάθηκε στο απέναντι οικόπεδο. Δεν μπόρεσα να τον βρω, τον έχασα.

 Άρχισα να ψάχνω, να ρωτώ και στην προσπάθεια αυτή όσο δεν έβρισκα απαντήσεις τόσο περισσότερο επέμενα και έψαχνα. Έτσι έπεσα τυχαία σε μια λαϊκή στη Λάρισα και γνωρίστηκα με κάποιον παλιό μελισσοκόμο τον Γιάννη Γκέκα. Άρχισα να ρωτώ και να παίρνω απαντήσεις σε ότι απορίες είχα. Ο μπάρμπα Γιάννης αφού είδε ότι ενδιαφέρομαι να μάθω μου υποσχέθηκε να μου δώσει το πρώτο μελίσσι του που θα σμηνουργισει. Αυτά εγιναν την άνοιξη του 1972, ήμουν τότε μαθητής γυμνασίου.

Δέχτηκα ένα τηλέφωνο που με καλούσε να πάω να πάρω το μελίσσι. Πράγματι με το ποδήλατο έκανα 8 χιλιόμετρα για να φτάσω εκεί που ήταν τα μελίσσια, μου έβαλε το μελίσσι σε τσουβαλάκι με πόρους για να αναπνέει και πάω σφαίρα για το σπίτι μου.

Διασχίζω την πλατεία της πόλης με το ποδήλατο, οι μέλισσες μέσα να βουίζουν αλλά εγώ δεν έδινα σημασία. Στο σπίτι είχα έτοιμη μια κυψέλη περασμένη με λινέλαιο μέσα έξω, βαμμένη μόνο εξωτερικά  με δυο χέρια ριπολίνη, πίσσα πινέλου από κάτω στην βάση. Ένα έπιπλο που περίμενα πως και πώς να το γεμίσω με μέλισσες.

Βάζω την κυψέλη αυτή στο μπάνιο, βγάζω έξω ότι με εμπόδιζε, και δημιουργώ με μια πετσέτα ένα κεκλιμένο επίπεδο, μια ράμπα την όποια στερεώνω με δυο πινέζες στο σανιδάκι πτήσεως.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Είχα προμηθευτή μόνο ένα καπνιστήρι. Ούτε μάσκα δεν είχα.

Τινάζω το χαρτοκιβώτιο που ήταν το μελίσσι μέσα στο τσουβαλάκι και παρακολουθώ τι θα γίνει. Οι μέλισσες σαν μάζα άρχισαν σιγά σιγά να μπαίνουν μέσα στην κυψέλη, δελεασμένες με αρωματικά φυτά, μελισσοχορτο, φλουδα λεμονιου.
Ψάχνω να δω ένα ατομο διαφορετικο από τα άλλα, την βασίλισσα. Σε κάποια στιγμή την βλέπω και τότε το σκηνικό άλλαξε απότομα. Η ροη εισόδου των μελισσών επιταχύνει και σαν προβατάκια που μπαίνουν στο μαντρί μπήκαν όλες στην κυψέλη. Αυτό ήταν. Κλείνω την είσοδο, βάζω το καπάκι, και την κυψέλη την βάζω στην ταράτσα του σπιτιού.

Κάθε μέρα που με έχανες που με εύρισκες καθόμουν με τις ώρες και παρακολουθούσα τις κινήσεις του μελισσιού. Πως γεννά η βασίλισσα, πως είναι το αυγό μιας ημέρας, δυο και τριών ημερών. Πότε εκκολάπτεται, πως ταΐζεται πως εξελίσσεται. Τι φέρνουν οι συλλέκτριες και σε ποια φυτά αντιστοιχεί το κάθε χρώμα της γύρης.



Σε μια βόλτα στην αγορά της Λάρισας σε ένα κατάστημα με περιοδικά βλέπω ένα βιβλίο του αείμνηστου Τριβιζα , πρακτική μελισσοκομία δραχμές 10. Το παίρνω και το διαβάζω. Ενώ ήταν κατανοητό εγώ με την πρώτη ανάγνωση δεν κατάλαβα τίποτε διότι δεν είχα παραστάσεις για να υπάρχει αντιστοίχηση σε ότι έγραφε το βιβλίο.

Όταν άρχισα να βλέπω στο μελίσσι τι υπάρχει άρχισα να καταλαβαίνω το τι λέει. Το ξαναδιαβάζω και προσπαθώ να δω τι θα συμβεί αν εγώ έκανα κάτι διαφορετικό από αυτά που έγραφε στο βιβλίο.
Ορφάνευα, έβγαζε βασίλισσες, δημιουργούσα παραφυάδες, ένωνα μικρά μελίσσια, έβλεπα τι γίνετε αν βάλω δυο βασίλισσες.

Πειραματιζόμουν και παρακολουθούσα, έτσι έμαθα αρκετά πράγματα.
Πηγαίνω στα ΤΕΙ Λάρισας τελειώνω το 1980 το τμήμα γεωπονίας. Κάνω 170 μελίσσια.
Σε μια εκπαίδευση των ΚΕΓΕ Λάρισας ο εκπαιδευτής μελισσοκομίας δεν μπόρεσε να έρθει και ο διευθυντής γεωργίας μου πρότεινε αν μπορώ να αναλάβω το τμήμα. Δέχτηκα, οι μελισσοκόμοι που δίδαξα έμειναν ευχαριστημένοι και έκτατε η νομαρχία Λάρισας με ανέθεσε να διδάσκω σε σεμινάρια μελισσοκομίας σε Λάρισα Βόλο Καρδίτσα, Καλαμπάκα.

Έτσι με 960 διδακτικές ώρες μπήκα στα ΤΕΙ σαν καθηγητής εφαρμογών και δίδασκα μελισσοκομία για 23 χρόνια. Σαν φοιτητής το μάθημα αυτό δεν υπήρχε, το δημιούργησα, έβγαλα δίκες μου σημειώσεις οι οποίες μοιράζονταν στους μαθητές και μετά που έφυγα από τα ΤΕΙ. Έδωσα εξετάσεις και πέρασα μέσω ΑΣΕΠ στη Β βαθμια εκπαίδευση και έγινα καθηγητής στο ΕΠΑΛ Λιβαδειάς.

Αφορμή για δημοσίευση αρθρων μελισσοκομικών στάθηκε μια συζήτηση με μελισσοκόμους της Λιβαδειάς οι όποιοι μου ζήτησαν να γράψω για διάφορα θέματα τα όποια ήθελαν να μάθουν. Αυτά εγώ νομίζω ότι τα ξέρουν, άλλα από ότι φαίνεται είναι γνώσεις παλαιές που εφάρμοζαν οι παλιοί μελισσοκόμοι. Θα προσπαθήσω να κρατήσω την υπόσχεση μου και να βοηθήσω όσο μπορώ τον κλάδο που τόσο αγάπησα.

ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΣ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΠΑΛ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ -23 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΕΙ ΛΑΡΙΣΑΣ
Email:  pkarapiperis@freemail.gr