Μεταφορά στο πεύκο: Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της μεγάλης μελιτοφορίας του!

Ορεινή Μέλισσα Σάββατο, Οκτωβρίου 19, 2019

Είναι σημαντική μελισσοκομική βοσκή με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, που χρειάζεται κατάλληλους χειρισμούς για τη συμφέρουσα εκμετάλλευση. Είναι το πιο σημαντικό μελισσοκομικό δέντρο, αφού δίνει το 60-70% της συνολικής παραγωγής του μελιού της χώρας μας. Αυτό υπάρχει και ευδοκιμεί στη Χαλκιδική, τη Θάσο, την Εύβοια και τη Σητεία.

Τα πλεονεκτήματά του είναι:

Μεγάλη σταθερότητα μελιτοέκκρισης, πάντα δίνει κάποια παραγωγή.
Παρά τη μεγάλη πυκνότητα μελισσοκομείων, δεν υπάρχει αισθητή μείωση παραγωγής κατά κυψέλη.
Έχει παρατεταμένη περίοδο εκμετάλλευσης, από Ιούλιο μέχρι τέλη Απριλίου, με αιχμές απόδοσης στις περιόδους Αυγούστου μέχρι Οκτωβρίου και Μαρτίου μέχρι Απριλίου (όμως έχει και διακοπές με πιο σημαντική το πρώτο 15ήμερο του Σεπτεμβρίου).
Στα πευκοδάση δεν γίνονται ψεκασμοί, δεν εμφανίζονται λεηλασίες και παραπλανήσεις των μελισσών και εξασφαλίζεται απόθεμα τροφών. Όμως για τον βαρύ Χειμώνα, που κλείνονται οι μέλισσες πρέπει να αποφεύγεται το μέλι του πεύκου. Είναι ακατάλληλο για ξεχειμώνιασμα και με το κλείσιμό των μελισσών προκαλεί διάρροιες (ίσως και νοζεμίαση).

Τα μειονεκτήματά του είναι:

Χαμηλή τιμή του πευκόμελου.
Κατακόρυφη πτώση της γέννας, που μειώνει τον πληθυσμό του μελισσιού.

Και αυτό γίνεται από τη μεγάλη παραγωγή μελιτοεκκρίσεων και το μπλοκάρισμα με μέλι των κηρηθρών και από την έλλειψη γύρης στα πευκοδάση τη φθινοπωρινή περίοδο. Ενώ στην εποχή της ερείκης (σουσούρας) γίνεται θεαματική αύξηση γόνου, όταν έχει απόδοση και σε νέκταρ η τοποθεσία των μελισσιών. Τότε ο γόνος αυξάνεται από 12 σε 26, ενώ στα πεύκα μειώνεται από τα 12 σε 8 (διαπιστωμένο με κατάλληλες μετρήσεις).

Ομως, η δυσμένεια αυτή επιδεινώνεται, αν παραμείνουν τα μελίσσια περισσότερο χρόνο στα πεύκα. Γι’ αυτό οι μελισσοκόμοι λένε: «Το πεύκο καλά πάει, αλλά ποιός έχει μελίσσια να το βοσκήσει». Μετά το πεύκο το μελίσσι έρχεται αντιμέτωπο με το Χειμώνα, χωρίς να είναι καλά προετοιμασμένο. Δηλαδή έχει λίγο πληθυσμό, γερασμένες μέλισσες και ελάχιστα αποθέματα γύρης, οπότε αυξάνονται οι απώλειες του Χειμώνα.

Πιο πέρα δε, αν οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοήσουν την πρώϊμη ανθοφορία της Άνοιξης, όπως π.χ. της αμυγδαλιάς, της βρούβας κ.λ.π. και δεν προκύψει γύρη για να εκτραφεί γόνος, προκύπτουν απώλειες μελισσιών. Γι’ αυτό λένε οι μελισσοκόμοι: «Τον Μάρτη μετράνε τα μελίσσια».

Όμως από τα πιο πάνω πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του πεύκου προκύπτουν τρία χρήσιμα συμπεράσματα για τη μελισσοκομία, άξια προσοχής. Και αυτά είναι:

Περιορισμένη αξιοποίηση (εκμετάλλευση) των μελιτωμάτων του πεύκου σε χρονική διάρκεια.
Μειονεκτική κατάσταση μελισσών, που βόσκησαν πεύκα,σε συγκριση με άλλα άλλα που εκμεταλλεύτηκαν ανοιξιάτικες ανθοφορίες και όχι πεύκο.

Δηλαδή απολογιστικά: «Αυτό που κερδίζουμε σε μέλι το χάνουμε σε δύναμη μελισσιών, που είναι αναγκαία για ξεχειμώνιασμα». Όμως, τι μπορούμε να κάνουμε;

Για να μειώσουμε αυτό το πρόβλημα πρέπει να ενεργήσουμε ως εξής:

Χειρισμοί των μελισσιών πριν από τη μεταφορά τους στα πεύκα:

Δυνατά σε πληθυσμό μελίσσια, αφού στα πεύκα δεν περιμένουμε ανάπτυξη των μελισσιών αλλά να βάλουν μέλι στα πλαίσια.
Ενίσχυση με πλαίσια σφραγισμένου γόνου, που θα εκκολαφτεί στα πεύκα και θα γίνουν συλλέκτριες (και να μην είναι κηφηνογόνα τα πλαίσια, αφού οι κηφήνες εξ ορισμού δεν συλλέγουν μέλι).
Προσθέτουμε πλαίσια με γύρη, που είναι πρωτεϊνη και δυναμώνει τις μέλισσες και θα εκθρέψουν και κάποιο γόνο, αφού έχουν επάρκεια μελιτώματος.
Τα πανωκάσσια των κυψελών να έχουν καλοχτισμένες και σκουρόχρωμες κηρήθρες που τις προτιμούν.
Να είναι νέες οι βασίλισσες.
Η πριν τον πεύκο βοσκή να είναι ερείκη, θυμάρι, πολυκόμπι καστανιά, αλλά ποτέ βαμβάκι: Απαγορεύεται πριν το πεύκο η βοσκή σε βαμβάκια Υπάρχει αξίωμα , κανόνας στη μελισσοκομία, που ορίζει: «Από πικρό σε γλυκό και από γλυκό σε πικρό».Πικρό = ανθοφορία (γύρη), γλυκό = μελίτωμα (πεύκων ή ελάτων).

Χειρισμοί μελισσιών κατά την παραμονή τους στα πεύκα:

Συνένωση των αδυνάτων ανά 2 αφήνοντας την νέα βασίλισσα. Έτσι:
Κερδίζουμε μέλι.
Έχουμε πιο δυνατά μελίσσια για ξεχειμώνιασμα.
Κάνουμε ανανέωση βασιλισσών (αφού διώξουμε τις παλιές).
Περιορίζουμε τις χειμερινές απώλειες.
Έχουμε μισές κυψέλες στην αποθήκη (για συντήρηση).
Χειριζόμαστε λιγότερα μελίσσια (επιθεωρήσεις, μεταφορές, τρύγους, θεραπείες, κ.λ.π.).
Χωρίζουμε τα μελίσσια την Άνοιξη για περιορισμό της σμηνουργίας = (ανάπτυξη μελισσοκομείου).
Τροφοδοτούμε τα μελίσσια με πλαίσια γύρης, που τα φυλάμε από την Άνοιξη για τα πεύκα.
Τροφοδοτούμε με υποκατάστατο γύρης που παρασκευάζουμε (60 κιλά: 14 κιλά νερό, 5 κιλά γύρη καλά διαλυμένη στο νερό, 26 κιλά ζάχαρη κρυσταλλική εμπορίου, 15 κιλά σογιάλευρο ψιλοαλεσμένο. Χορηγούμε ½ κιλό σε κάθε μελίσσι, ανά 15ήμερο).
Τα δυνατά μελίσσια, αν δίνει ο πεύκος τα τρυγάμε σε 15-20 μέρες σε ορόφους και γονοφωλιές και αν συνεχίσει η μελιτοέκκριση και δεύτερος τρύγος, αφήνοντας 4-5 πλαίσια σφραγισμένα με μέλι.
Στη συνέχεια επιστρέφουμε στο κάθε μελίσσι τόσες κηρήθρες, όσες καλύπτει ο πληθυσμός. Όμως να είναι σκουρόχρωμες και να τοποθετούνται εναλλάξ (μέλι, κενή, μέλι κενή).
Καταπολεμάμε και τα βαρρόα. Είναι αποτελεσματική η καταπολέμηση αφού δεν έχουν γόνο και τα βαρρόα βρίσκονται στις μέλισσες. Όμως με χημειοπαρασιτοκτόνα πάνω από 15 βαθμούς θερμοκρασία για αποφυγή τοξίκωσης των μελισσών.
Πρόταση για χρήση οξαλικού οξέος (διένυδρου), σύμφωνα με τις αναρτημένες πλήρεις οδηγίες:. Αλλά να είναι σούρουπο, που έχουν σχεδόν σταματήσει οι μέλισσες να έρχονται στις κυψέλες. Μία μόνο επέμβαση το χρόνο: (διαβάστε οδηγίες). Αντί των χημειοπαρασιτοκτόνων.