Αν θυμάμαι καλά , ο καθηγητής τότε , μας είχε πει ότι οι μέλισσες με σκοπό την απομάκρυνση της υγρασίας από το νέκταρ ( για τα ανθόμελα ), προβαίνουν σε μια διαδικασία αερισμού . Στο κλειστό περιβάλλον της κυψέλης κρατούν την θερμοκρασία όσο γίνεται σταθερή , δημιουργώντας ένα συνεχές ρεύμα αέρα ,κτυπώντας τα φτερά τους συγκρατημένες , ενώ κάποιες από αυτές κρατούν τα σταγονίδια νέκταρος στο στόμα τους με τέτοιο τρόπο ώστε το παραγόμενο ρεύμα αέρος να απομακρύνει την υγρασία από αυτό.
Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται το σταγονίδιο νέκταρος από μέλισσα σε μέλισσα μέχρι την τελική εναπόθεση στην κηρύθρα και την εκεί σταδιακή αποβολή της επιπλέον υγρασίας .
Αυτό γίνεται γιατί η επιπλέον υγρασία θα προκαλούσε ζυμώσεις στο νέκταρ με αποτέλεσμα το παραγόμενο στη συνέχεια μέλι να ξίνιζε .
Όταν είναι σίγουρες πως έχει αποβληθεί όλη η υγρασία τότε το σφραγίζουν .
Όμως καμιά φορά και για διαφόρους λόγους το νέκταρ μπορεί να έχει φτάσει στην ιδανική υγρασία ( ειδικά σε ξηρά και θερμά μέρη της πατρίδας μας ) είναι έτοιμο προς τρύγο αλλά οι μέλισσες δεν το έχουν σφραγίσει και επειδή ο μελισσοκόμος το βλέπει ασφράγιστο εκτιμά πως δεν πρέπει ακόμα να το τρυγήσει .
Όταν ένας μελισσοκόμος έχει τα μελίσσια του σε σημεία ανθοφοριών με περιορισμένο χρόνο ανθοφορίας ( π.χ θυμάρι ) και βλέπει πως οι μέλισσες του , φορτώνουν γρήγορα τα πλαίσια και δεν έχει να προσθέσει έτοιμες χτισμένες κηρήθρες πρέπει να ελέγξει την υγρασία του μελιού και να το τρυγήσει , απελευθερώνοντας χώρο στις κυψέλες του και δίνοντας την δυνατότητα στις μέλισσες να μην ασχοληθούν με το σφράγισμα αλλά περισσότερο με το κουβάλημα .
Στον αντίποδα μπορεί να έχουν αρχίσει το σφράγισμα και να έχουν αφήσει μια ποσότητα πάνω στο πλαίσιο ασφράγιστη επειδή η υγρασία του μελιού στο συγκεκριμένο σημείο ήταν μεγαλύτερη .
Εκεί μπορεί να γίνει επιλεκτικός τρύγος . Δηλαδή αν το μέλι των ασφράγιστων πλαισίων έχει υψηλότερη υγρασία , αλλά πρέπει να το τρυγήσουμε και αυτό ,καλό θα ήταν να μαρκάραμε με κάποιο τρόπο τα πλαίσια αυτά και το μέλι τους ώστε αργότερα κατά την μελιτοεξαγωγή να το κρατούσαμε χωριστά.
Το μέλι αυτό , με τον ανεβασμένο δείκτη υγρασίας πρέπει να αερισθεί σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους και με κατάλληλο τρόπο να του απομακρύνουμε την επιπλέον υγρασία (υπάρχουν αφυγραντές ακόμα και οικιακοί !! που απομακρύνουν την υγρασία από έναν χώρο σε συνδυασμό με ρεύμα θερμού αέρα ) .
Η υγρασία (δηλαδή το νερό που περιέχει το μέλι) δεν πρέπει να βρίσκεται πάνω από ένα ποσοστό (αναλόγως την χώρα και την ανθοφορία ) .
Στην Ευρώπη δεν πρέπει να υπερβαίνει το 17% .
Ο συνήθης τρόπος ελέγχου και μέτρησης υγρασίας , μπορεί να πραγματοποιηθεί με ένα όργανο που κατ εμέ πρέπει να είναι από τα πρώτα εργαλεία που θα πρέπει να έχει ο παραγωγός μελισσοκόμος .
Το εργαλείο ονομάζεται διαθλασιόμετρο ή διαθλασίμετρο (βασίζεται στην διάθλαση του φωτός όταν αυτό περνά μέσα από ένα πρίσμα ) και είναι πολύ απλό στην χρήση του .
Απλά τοποθετούμε μια - δυό σταγόνες μέλι στην επιφάνεια μέτρησης του και κατεβάζουμε επάνω του το τζαμάκι .
Στρέφοντας τον προσοφθάλμιο φακό προς την φυσική πηγή φωτός (τον Ήλιο ) βλέπουμε την αλλαγή του χρώματος και την ένδειξη που αναγράφεται .
Υπάρχουν πολλών ειδών και τύπων διαθλασιόμετρα με διαφορετικά κόστη.
Στην περίπτωση μας χρειαζόμαστε ένα που οι κλίμακες μέτρησης να είναι
σε βαθμούς BAUME ή (BE ) 38 έως 43
σε κλίμακα BRIX να μετρά από 58 έως 90%
και σε WATER (H2O ) από 10 έως 33% .
όπως και στην επισυναπτόμενη φωτογραφία .
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί κατά την αγορά του , καθώς εκτός των ειδικών που είναι για μέλι και ίσως είναι ακριβότερα ,υπάρχουν επί το πλείστον αυτά που μετρούν αλκοόλ στο νερό και συνήθως υπάρχουν σε καταστήματα εργαλείων συνεργείου (με αυτά μετράται η αντιπηκτική ικανότητα του αντιψυκτικού ) και τα οποία είναι εκτός των μετρήσεων που εμείς θέλουμε .
Να είστε καλά
Χρήστος,
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ explorebees.blogspot.gr
0 Σχόλια
Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!