Ένα κόλπο για να μην γίνονται ορφανά μελίσσια

Σήμερα θα σας πώ μια σούπερ τεχνική για να μην γίνονται ορφανά τα μελίσσια. Ένας απο τους κύριους παράγοντες που κάνει τα μελίσσια ορφανά είναι όταν η βασίλισσα χάνεται κατα τη γαμήλια πτήση. Γυρίζει στη κυψέλη, και αντί να μπεί στη δική της μπαίνει στη διπλανή, και οι μέλισσες φυσικά τη θεωρούν απειλή και τη σκοτώνουν. Δεν χαρίζουν "κάστανο" οι μελισσούλες σε τέτοιες περιπτώσεις. Η βασίλισσα μην ξεχνάμε βγαίνει για μια φορά στη ζωή της απο την κυψέλη, και δεν μπορεί να απομνημονεύσει την θέση της με τέτοια ακρίβεια όπως συμβαίνει με τις συλλέκτριες που το κάνουν χιλιάδες φορές. Τι κάνουμε λοιπόν γι αυτό; Υπάρχει κανένα εύκολο κολπάκι για να μη χάνουμε βασίλισσες;

Την Άνοιξη ο μελισσοκόμος κάνει αύξηση στα μελίσσια του. Και καθώς μπαίνει το φθινόπωρο, ο χειμώνας, το μελισσοκομείο αρχίσει να μικραίνει. Εμείς σήμερα θα πούμε ένα πολύ αποτελεσματικό τρόπο, για να μειώσουμε τις απώλειες, τα ορφανά μελίσσια, είτε αυτά είναι παραφυάδες της Άνοιξης είτε μελίσσια που κάνουν αντικατάσταση το Φθινόπωρο. Στην Ορεινή Μέλισσα έχουμε πεί ότι βάζωντας ένα σημάδι στην είσοδο, η βασίλισσα το βλέπει και δεν μπερδεύεται.

Το μυστικό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι, είναι ότι οι μέλισσες το μέρος που απομνημονεύουν απο τη κυψέλη τους, είναι η είσοδος, και όχι τόσο τα υπόλοιπα, δηλαδή αυτά τα λίγα εκατοστά γύρω απο την είσοδο, που μπαίνουν οι μέλισσες, είναι που παίζουν το σημαντικότερο ρόλο. Εκείνο το μέρος απομνημονεύουν στο κεφάλι τους και δεν το ξεχνάνε ποτέ. Αν λοιπόν αλλάξουμε το χρώμα, ζωγραφίσουμε κάτι σε αυτό το σημείο, τότε ηδη έχουμε πετύχει το σημαντικότερο! Εκμηδενίζουμε τις απώλειες βασιλισσών απο παραπλάνηση.

Πολλοί μελισσοκόμοι έχουν εφεύρει έξυπνες μεθόδους. Βάζουν χρωματιστές πινέζες τις οποίες καρφώνουν στο ξύλο, και οι μέλισσες θυμούνται αυτό το μικρό σημαδάκι στην είσοδο. Είναι εντυπωσιακό, ότι κάτι τόσο μικρό και ασήμαντο για εμάς, οι μέλισσες το θυμούνται με τόση λεπτομέρεια. Ακόμα και το σχήμα της πινέζας αυτής θυμούνται. Στο μυαλό τους υπάρχει φωτογραφία με το μέρος, και αν κάτι μετακινηθεί, αν κάτι αλλάξει το ένστικτο αμέσως τους το λέει.

Εγώ σκέφτηκα μια πιο καλή μέθοδο για να εξασφαλίσω ότι οι βασίλισσες δεν θα χάνονται τζάμπα. Πήρα και ζωγράφησα με "τέμπερες" - αυτές που ζωγραφίζουν τα παιδάκια - και ανεξίτιλο μαρκαδόρο (αυτόν για τα cd) και αυτοσχεδίασα στην είσοδο που μπαίνουν οι μέλισσες. Έκανα διαφορετικά σχήματα, όπως μου ερχόταν στο μυαλό. Και έπειτα απο τόσους μήνες που έβγαλα μάνες μπορώ να πω ότι είχε μέγιστο αποτέλεσμα! Δεν έχασα ούτε μια μάνα... Δείτε λοιπόν!