Τι γίνετε όταν τα μελίσσια δεν έχουν κηρόπανο και μόνωση...

Δεν μπορεί να φανταστεί τι χάνει ένας μελισσοκόμος όταν δεν έχει ζεστά και σφιχτά τα μελίσσια του. Απο την εμπειρία μου βλέποντας πως δουλεύουν και άλλοι μελισσοκόμοι, έχω δεί να γίνονται πολλά λάθη και ένα απο αυτά είναι τα "παρατημένα" μελίσσια. Υπάρχουν μελισσοκόμοι που βρίσκονται σε διάφορες περιοχές, και δεν δίνουν μεγάλη σημασία στο σφίξιμο και τη μόνωση του μελισσιού. Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε πολλές. Για παράδειγμα ένας μελισσοκόμος με 200 μελίσσια που δεν διαθέτει το χρόνο να αφαιρέσει κενές κηρήθρες, και δε βάζει φελιζόλ στο πλαί για μόνωση. Επιπροσθέτως υπάρχουν μελισσοκόμοι, κυρίως σε Νότιες περιοχές που αφήνουν το πάτωμα στο μελίσσι για ολόκληρο το χειμώνα. Δηλαδή πράγματα που σε εμάς ακούγονται σχεδόν απίστευτα. Ωστόσο ο καθένας έχει τους χειρισμούς του, και εφόσον καταφέρνει να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν μπορούμε να πούμε και πολλά. Εξαρτάται πάντα και η περιοχή. Άλλο να είσαι στη Κρήτη και άλλο στον Έβρο. Αλλιώς ξεχειμωνιάζουν τα μελίσσια στη μια περιοχή και αλλιώς στην άλλη.

Τι γίνετε όμως αμα αφήσουμε τα μελίσσια δίχως μόνωση, δίχως κηρόπανο; Τι γίνετε αν αφήσουμε τα μελίσσια στο έλεος του θεού, χωρίς βοήθεια το χειμώνα; Απο την εμπειρία μου θα σας πω ένα πράγμα. Η διαφορά είναι τεράστια. Όσον αφορά τις απώλειες σε μελίσσια θα δείτε διαφορές, αλλά το σημαντικότερο είναι η εξοικονόμηση τροφών και η ανάπτυξη. Μελίσσια που ζεσταίνονται δεν τρώνε, και καταναλώνουν ακόμα και 80% λιγότερες τροφές. Αντιθέτως μελίσσια που κρυώνουν τρώνε ασταμάτητα τροφή προκειμένου να τη μετατρέψουν σε θερμότητα. Θερμότητα που χάρη στην αδιαφορία του μελισσοκόμου χάνεται στο περιβάλλον. Σκεφτείτε πόσο μεγάλες οικονομικές απώλειες έχουμε όταν παρατάμε τα μελίσσια χωρίς καλή μόνωση.

Το καλύτερο όμως είναι στην ανάπτυξη. Μόλις αρχήσει να κοπάζει το κρύο, τις αλκυονίδες μέρες του Ιανουαρίου, τα μελίσσια ξεκινούν την πρώτη ανάπτυξη. Όταν το μελίσσι είναι σφιχτό, δυνατό, με καλή θερμομόνωση, δεν μπάζει αέρα απο πουθενά, τότε έχουμε μέγιστη ανάπτυξη. Το μελίσσι δεν διαθέτει ενέργεια για να ζεσταίνει τον γόνο, κρατάει σταθερή τη θερμοκρασία, και αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα στο να απλώνεται ο γόνος σε όλο το πλαίσιο. Η ανάπτυξη είναι κατακόρυφη. Και όση τροφή δίνουμε τόσο περισσότερη ανάπτυξη έχουμε...

Επίσης έχει παρατηρηθεί, ότι όσο πιο γρήγορη ανάπτυξη έχουμε, όσο πιο ζεστό είναι το μελίσσι, τόσο καλύτερη αντιμετώπιση έχουμε στη βαρρόα αλλά και τις άλλες ασθένειες όπως τη νοζεμίαση την ασκοσφαίρωση κλπ. Όταν ο γόνος θερμαίνεται στους 35 βαθμούς εκκολάπτεται φυσιολογικά χωρίς καθυστέρηση, ο οργανισμός είναι πιο δυνατός και δεν παρατηρούνται προβλήματα. Για παράδειγμα όταν ο γόνος κρυώνει αργεί να εκκολαφθεί. Η βαρρόα αναπαράγεται περισσότερο, και η ασκοσφαίρωση αποκτά τις ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθεί.

Για να πετύχουμε θερμομόνωση στο μελίσσι μας χρειάζονται δύο πράγματα. Να σφίξουμε πρώτα το μελίσσι μας και να αφαιρέσουμε όσες άδειες κηρήθρες υπάρχουν. Το δεύτερο είναι να βάλουμε ένα καλό κηρόπανο και μόνωση στο πλάι. Υπάρχουν και πολλές άλλες πατέντες όπως για παράδειγμα το φοάμ του Μόσχου, που είναι πάρα πολύ αποδοτικό ειδικά στις βορεινές περιοχές. Ελπίζω να πήρατε μια γεύση του πόσο σημαντική είναι η θερμομόνωση του μελισσιού. Άλλα μελίσσια έχουμε με μόνωση και άλλα χωρίς. Να το ξέρετε και να το θυμάστε πάντα!