Έφτιαξε βάσεις για τα μελίσσια σε ολόκληρο το μελισσοκομείο! Αυτό που έκανε όμως δεν ήταν κάτι συνηθισμένο...

Έφτιαξε βάσεις για τα μελίσσια σε ολόκληρο το μελισσοκομείο! Αυτό που έκανε όμως δεν ήταν κάτι συνηθισμένο...
Μια απίστευτη και πρωτοποριακή ιδέα έρχεται σήμερα απο τον μελισσοκόμο Γιώργο, και σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να σας τη παρουσιάσω. Έχουμε δεί στην Ορεινή Μέλισσα πολλές πατέντες το τελευταίο διάστημα. Βάσεις κυψελών απο παλέτες, απο ξύλα, απο τσιμεντόλιθα, απο τούβλα, απο λάστιχα, μεταλλικές βάσεις, και ένα σωρό ιδέες που σίγουρα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Σήμερα όμως έχουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Κάτι το οποίο δεν είδατε ξανά στο παρελθόν!

Πάντα στο μελισσοκομείο μου είχα ένα πρόβλημα! Τα χορτάρια! Ένα έκοβες 10 φύτρωναν. Κάθε λίγες ημέρες ήμουν αναγκασμένος να καθαρίζω τις κυψέλες μου, γιατί έχω το "σύνδρομο" να μη μπορώ να αντέξω, να βλέπω τις μέλισσες να ταλαιπορούνται έστω και απο ένα χορταράκι στην είσοδο τους. Όπως και εμείς άλλωστε θέλουμε το σπίτι μας να είναι πεντακάθαρο. Τότε λοιπόν σκέφτηκα το εξής. Γιατί να μη φτιάξω, τσιμέντο, μπετό, και με ένα καλούπι να φτιάξω τη τέλεια βάση όπου δεν θα περνά κανένα χορτάρι, δεν θα υπάρχει πρόβλημα με πνίξιμο μελισσιών, αλλά το κυριότερο, θα προσφέρει στις μέλισσες την πιο σταθερή και γεροδεμένη βάση, χωρίς πιθανότητα να γυρίσει η κυψέλη, η να γλιστρήσει, και με τη λιγότερη δυνατή υγρασία.

Το τσιμέντο ακτινοβολεί τη θερμότητα. Μέσα στις πόλεις δεν έχετε αναρωτηθεί γιατί τα μελίσσια αναπτύσσονται καλύτερα: Λιγότερη υγρασία, περισσότερη θερμότητα;

Έτσι λοιπόν ο Γιώργος έκανε αυτή την ιδέα πραγματικότητα, στον ιδιωτικό μελισσοκομείο που διατηρεί, με σκοπό το καλύτερο δυνατό ξεχειμώνιασμα πάνω στις καλύτερες βάσεις. Σε προσωπική συζήτηση μου είπε τα εξής για την πατέντα, και πως την έκανε:
Ο μελισσοκηπος αυτός είναι ιδιοκτητος. Τις βάσεις τις έφτιαξα περίπου πριν 15 χρόνια. Έφτιαξα 3 καλούπια ξύλινα διαστάσεις 5 πόντους μεγαλύτερα από την κυψέλη. Τοποθετούσα τα 3 καλούπια στη σειρά τα γέμιζα πέτρες χωρίς οι πέτρες να ακουμπάνε στο εσωτερικό του καλουπιου. Εφτιαχνα μπετόν με μια μικρή μπετονιέρα και γέμιζα τα καλούπια. Το μπετόν το Εφτιαχνα σφιχτό. Όταν γέμιζα το τρίτο καλούπι ξεκαλουπωνα το πρώτο και συνέχιζα. Το καλούπι το είχα κάνει λίγο κόνικο και με το σφιχτό μπετόν ξεκαλουπωνε χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα εκεί ξεχειμωνιάζω τις μέλισσες και τις αφήνω μέχρι και την άνοιξη...















Αυτή ήταν λοιπόν η ιδέα του Γιώργου, και νομίζω ότι όποιος έχει στατικό μελισσοκομείο, θα τον βολέψει ιδιαίτερα. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν που μοιράστηκε την ιδέα μαζί μας! Εδώ στην Ορεινή Μέλισσα!