Widget Recent Post No.

Οι σημαντικότερες μελιτοφορίες της χώρας μας



 Θεωρούμε πως θα ήταν χρήσιμο να πούμε λίγα πράγματα για τα μελιτώματα , τους εργάτες , και τα έργα τους. Μην ξεχνάμε την συμβολή τους στην ελληνική μελισσοκομία και ειδικότερα στην συνολική παραγωγή μελιού. 

Το πεύκο λοιπόν - μαζί με το  έλατο -  θεωρείται το πιο αντιπροσωπευτικό μελιτωματοπαραγωγικό φυτό της χώρας μας και η συμβολή του στην ελληνική παραγωγή μελιού είναι τεράστια.

Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς είναι τα μελιτώματα, πως παράγονται, πόσα είδη υπάρχουν και τι μέλια δίνουν.

Μελίτωμα ονομάζουμε κάποιους ζαχαρούχους χυμούς που δημιουργούνται πάνω σε κάποια φυτά και τα οποία αποτελούν μιας πρώτης τάξεως τροφή για τις μέλισσες, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το νέκταρ. 

Η δημιουργία του μελιτώματος μπορεί να προκαλείται από το ίδιο το φυτό, οπότε μιλάμε για  μελίτωμα φυτικής προέλευσης ή να προκαλείται από την δραστηριότητα κάποιων παρασιτικών εντόμων – τους γνωστούς μας εργάτες -  οπότε μιλάμε για μελίτωμα ζωικής προέλευσης.

Τα φυτικά μελιτώματα εκκρίνονται από το ίδιο το φυτό, εμφανίζονται πάνω στα φύλλα ή ακόμα και στα κλαδιά του, αναμειγνύονται με  τις σταγόνες της πρωινής υγρασίας και στην συνέχεια πέφτουν με τη μορφή σταγονιδίων. Το φαινόμενο αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στα κωνοφόρα δένδρα και ευνοείται αν προηγηθούν  ψυχρές νύχτες με μεγάλη υγρασία που τις διαδεχτούν θερμές και ξηρές μέρες.

Το μέλι αυτής της προέλευσης έχει σκούρο χρώμα και ζαχαρώνει, αν οι  θερμοκρασίες είναι χαμηλές. 

Τα μελιτώματα  ζωικής προέλευσης προέρχονται από κάποια έντομα – τους γνωστούς μας εργάτες- που παρασιτούν πάνω στα φυτά και από τα οποία απομυζούν  τους χυμούς τους και στην συνέχεια τους αποβάλουν σαν ζαχαρούχους χυμούς, με την μορφή μικρών σταγονιδίων. 

Το μέλι που προκύπτει από τα ζωικά μελιτώματα είναι λευκό έως υποκίτρινο, πηχτό και ζαχαρώνει επίσης και αυτό σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ισχυροί νότιοι ζεστοί άνεμοι δεν αφήνουν τον εργάτη να αποδώσει και κάποιες φορές  μπορεί ακόμα και να τον εξαφανίσουν, ενώ οι έντονες βροχοπτώσεις αναστέλλουν τις εργασίες του και ξεπλένουν τα μελιτώματα που βρίσκονται πάνω στα φυτά, με αποτέλεσμα να σταματούν και οι μέλισσες τη συλλογή τους.

Όπως αναφέραμε και πριν, η απόδοση των φυτών αυτών σε μελίτωμα είναι πολύ μεγάλη και σχετικά σταθερή και αυτός είναι ο λόγος που αυτά, και κυρίως το πεύκο και το έλατο, έχουν τέτοια σπουδαιότητα για τον έλληνα μελισσοκόμο.

 Θα πρέπει να τονιστεί πως τα περισσότερα φυτά είναι συγχρόνως και φυτο-μελιτωματοπαραγωγικά και ζωο-μελιτωματοπαραγωγικά, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά πως οι χρόνοι απόδοσης των δυο αυτών παραγωγικών κύκλων συμπίπτουν, πως ο ένας κύκλος επηρεάζει τον άλλον και πως και οι δύο έχουν την ίδια ένταση και απόδοση.

Τα κυριότερα φυτά που δίνουν μελιτώματα στη χώρα μας, είναι το έλατο, ο ευκάλυπτος, η δρυς, η δαμασκηνιά και το πεύκο φυσικά.

Τα μελίσσια όμως που πάνε στα φυτά που δίνουν μελιτώματα, εξασθενούν πολύ, για τον προφανή λόγο ότι αυτά δεν τους παρέχουν την απαιτούμενη γύρη για την ανάπτυξη τους. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να μελίσσια που πάμε στο πεύκο, και στα άλλα παρόμοια  φυτά, να έχουν μεγάλους πληθυσμούς και πολύ γόνο.

 Θα πρέπει ακόμα να μην τα αφήνουμε να φτάνουν στα κατώτερα όρια της δυναμικότητάς τους, γιατί στη συνέχεια αυτό μπορεί να αποδειχτεί μπούμερανγκ και για τα ίδια, μα και για εμάς. Ιδιαίτερα, μετά τον τερματισμό του δεύτερου βαρέματος, όπως συμβαίνει τις μέρες αυτές, τα μελίσσια που έχουν πάρει μέρος σε μια τέτοια συλλογή, είναι απαραίτητο να οδηγηθούν σε τοποθεσίες όπου υπάρχουν άφθονα γυρεοδοτικά  φυτά, όπως είναι η γνωστή μας σουσούρα  (φθινοπωρινό ρείκι).

Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε πως είναι απαραίτητο να τρυγήσουμε όλα τα πευκόμελα που έχουν συλλέξει τα μελίσσια μας αυτή την εποχή, γιατί η διαχείμασή τους με μέλια που προέρχονται από μελιτώματα εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία τους και πρέπει σε κάθε περίπτωση να τα απομακρύνουμε.

Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"

Ορεινή Μέλισσα

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια