Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μελισσοκόμοι στις μέρες μας, έχουμε ασχοληθεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, και σε προηγούμενα άρθρα μας. Αυτές όμως οι αναφορές ήταν αποσπασματικές και γενικές, και δεν είχαν κάποια ταξινόμηση.
Στο σημερινό μας άρθρο θα καταπιαστούμε με τα προβλήματα που
αντιμετωπίζει στις μέρες μας ο μελισσοκομικός κλάδος και κατά συνέπεια και οι άνθρωποι
που τον υπηρετούν– εμείς οι μελισσοκόμοι, δηλαδή!
Προσεγγίζοντας λοιπόν το ζωτικό αυτό θέμα, θα μπορούσαμε να
κατατάξουμε τα προβλήματα του κλάδου σε τρεις μεγάλες κατηγορίες τις οποίες και
παραθέτουμε ευθείς αμέσως.
Πρώτον, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ίδια τα μελίσσια
μας στην εκτέλεση του έργου τους, δηλαδή στη συλλογή νέκταρος ή μελιτώματος και
κατά συνέπεια στη δημιουργία του βασικού τους προϊόντος, που είναι το μέλι.
Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι που οι μέλισσες δυσκολεύονται να κάνουν
τη δουλειά τους και όλοι έχουν να κάνουν με τη φύση, όπως:
Οι αύξηση των μέσων θερμοκρασιών το χειμώνα και η εμφάνιση
της άνοιξης πιο νωρίς – πρώιμα!
Η διατήρηση της γέννας της Βασίλισσας όλο το χρόνο - ακόμα
και τον χειμώνα. Αυτό πέρα από τις δυσκολίες στην καταπολέμηση της Βαρρόα – για
όσους την αντιμετωπίζουν ακόμα με σκευάσματα – εμποδίζει τη βασίλισσα να
ξεκουραστεί για να αρχίσει με ορμή τις γέννες της με την έναρξη της νέας
μελισσοκομικής περιόδου. Πέρα όμως απ αυτό, οι μέλισσες που γεννιόνται το
καταχείμωνο δεν θα έχουν εκτραφεί σωστά κάτι που έχει αντίκτυπο σε όλες τις φάσεις
της ζωής τους. Δηλαδή δεν θα ταΐσουν καλά τις προνύμφες, όταν θα είναι νεαρές,
μα ούτε θα αποδώσουν ικανοποιητικό έργο σαν γίνουν εργάτριες.
Ο μειωμένος, πλέον χρόνος ανθοφορίας όλων σχεδόν των φυτών,
με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε τροφές και ιδιαίτερα σε γύρη, κάτι
που με τη σειρά του προκαλεί προβλήματα, κυρίως, στη σωστή εκτροφή του γόνου.
Η, κάθε χρόνο και μεγαλύτερη, συγκέντρωση μελισσοκομείων
στις λίγες εκείνες περιοχές που έχουν απομείνει και που έχουν μεγάλες αποδόσεις
(?) Αυτό, όπως και τα περισσότερα από τα προβλήματα που αναφέρουμε εδώ, έχουν
σαν κύριο αυτουργό τον άνθρωπο και τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητές του. Οι
δραστηριότητες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έχουν περιορίσει δραματικά τις
περιοχές όπου μπορούν να αναπτυχθούν μεγάλοι πληθυσμοί μελισσοκομικών φυτών και
μπορεί να δημιουργηθεί πλούσια βλάστηση.
Τα μεγάλα κενά που παρουσιάζονται μεταξύ των βασικών μελισσοκομικών
ανθοφοριών. Αυτό οφείλεται και στον πιο πάνω λόγο, μα και στην αλλαγή του κλίματος.
Η μεγάλη αστάθεια που παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια, τα «σίγουρα
χαρτιά» της μελισσοκομίας μας – δηλαδή οι μελιτοεκκρίσεις του πεύκου και του έλατου.
Οι μεγάλες απώλειες σε πληθυσμούς που προκύπτουν από την έξαρση
της Βαρρόα και των άλλων ασθενειών που αυτή προκαλεί.
Η δεύτερη κατηγορία προβλημάτων, έχει να κάνει με τη διάθεση
- διακίνηση του μελιού από τους Έλληνες Μελισσοκόμους. Και εδώ οι λόγοι είναι
περισσότεροι από έναν, με κορυφαίο τον έντονο και αθέμιτο ανταγωνισμό που δέχεται
η ντόπια παραγωγή, από τα εισαγόμενα μέλια τρίτων - τριτοκοσμικών χωρών που όμως έχουν
πάρει ευρωπαϊκό διαβατήριο και αυτό έχει γίνει με τη σφραγίδα του νόμου - του
ευρωπαϊκού νόμου!
Όπως έχουμε ξαναγράψει, οι ευρωπαίοι εισαγωγείς έχουν το
δικαίωμα, όσο μέλι τους περισσέψει από αυτό που εισάγουν από τις χώρες αυτές,
να το βαφτίζουν ευρωπαϊκό και να το εξάγουν σαν τέτοιο σε άλλες χώρες – και στην
Ελλάδα, φυσικά. Έτσι ο ανυποψίαστος καταναλωτής μπορεί να βρει μέλι πορτοκαλιάς... μα προέλευσης
Γερμανίας ή Δανίας!!!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, θα το βρει στο ράφι σε «γυαλιστερή»
μαρκετίστικη συσκευασία και σε πολύ χαμηλή τιμή – αφού ο αντίστοιχος Γερμανός ή
Δανός εισαγωγέας το έχει αγοράσει σε εξευτελιστικές τιμές, από μελισσοκόμους τρίτων
χωρών, όπου δεν υπάρχει καμιά εργατική νομοθεσία, καμιά μορφή φορολογίας, και όπου
τα μεροκάματα είναι ένα δολάριο την ημέρα!!
Ένας άλλος λόγος που δυσχεραίνει τη διάθεση του Ελληνικού μελιού
σε αξιοπρεπείς τιμές, είναι η οικονομική κρίση που στρέφει τους καταναλωτές σε φτηνότερα
μέλια ή ακόμα και σε υποκατάστατα προϊόντα!
Η ύπαρξη τέλος οργανωμένης συλλογικής – συνεταιριστικής βάσης,
όπου η ισχύς δημιουργείται από την ένωση πολλών δυνάμεων, είναι ένα ακόμα πρόβλημα
της ελληνικής μελισσοκομίας, μα και πολλών άλλων κλάδων της πρωτογενούς μας
παραγωγής.
Τέλος, μια ακόμα κατηγορία προβλημάτων, έχει να κάνει με το απαρχαιωμένο
και πολυδαίδαλο νομικό πλαίσιο, μέσα στο
οποίο καλείτε να εργαστεί μια μελισσοκομική επιχείρηση. Η ασάφεια κάποιων νόμων
και η πολυνομία, αλλά και η δυσλειτουργία του
κρατικού μηχανισμού, έρχονται να βάλουν ένα ακόμα φρένο στις μελισσοκομικές εκμεταλλεύσεις.
Όμως και η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, σε συνδυασμό
με τη δυσβάστακτη φορολογία, έχουν ρίξει βαριά τη σκιά τους σε όλες τις
οικονομικές δραστηριότητες της χώρας μας – η μελισσοκομία δεν θα μπορούσε να μείνει
απ έξω.
Έτσι η ανανέωση του εξοπλισμού ή ακόμα περισσότερο, η προσέγγιση
τεχνολογιών που θα έδιναν τη δυνατότητα στους Έλληνες μελισσοκόμους να αυξήσουν
τη παραγωγή τους ή να καταπιαστούν και με παράλληλες μελισσοκομικές δράσεις, όπως
είναι η συγκέντρωση του δηλητηρίου, για παράδειγμα, παραμένει ένας μακρινός και
άπιαστος στόχος γι αυτούς!
Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"
0 Σχόλια
Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!