Ενστάλλαξη οξαλικού οξέος κατά της βαρρόα. Έρευνες που δείχνουν επιτέλους αποτελέσματα...

 

Μια νέα μεγάλη έρευνα αποκαλύπτει τα αποτελέσματα που έχει το οξαλικό οξύ στη καταπολέμηση βαρρόα. Δοκίμασαν διάφορες δοσολογίες με ενστάλλαξη σε σιρόπι για να δούν ποιά ρίχνει τα περισσότερα, και έβγαλαν πολύ χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία και θα μοιραστούμε στη συνέχεια. Το οξαλικό οξύ όπως όλα δείχνουν είναι μια άριστη εναλλακτική λύση έναντι των συνθετικών σκευασμάτων που σύμφωνα με τους επιστήμονες έχουν χάσει την δραστική τους ικανότητα. Κάθε χρόνο που γίνετε θεραπεία με χημικά, η βαρρόα γίνεται όλο και πιο δυνατή. Και το αποτέλεσμα είναι τα σημερινά βαρρόα να είναι σχεδόν άτρωτα απέναντι σε διάφορες χημικές ουσίες.

Εν αντίθεση το οξαλικό οξύ δεν έχει αυτή την ιδιότητα. Δηλαδή η βαρρόα δεν μπορεί να αποκτήσει ανθεκτικότητα. Λέγεται οξαλικό οξύ επειδή ουσιαστικά είναι ένα οξύ άκρως τοξικό για τα βαρρόα με πολύ καλή ακαρεοκτόνο δράση. Για να λέμε όμως και την αλήθεια είναι τοξικό και για τις μέλισσες όμως 30 φορές λιγότερο από ότι για τη βαρρόα! Λέγεται ότι ενοχλεί το σμήνος και παρατηρούνται μικρές απώλειες στις μέλισσες όμως η βοήθεια που προσφέρει από την απαλλαγή των παρασίτων είναι πολλαπλώς μεγαλύτερή.

ΕΙΚΟΝΑ: Μέλισσα προσβεβλημένη
από τον ιό των παρ. φτερών

Η βαρρόα κάνει μεγάλη ζημιά στο σμήνος. Σύμφωνα με ειδικούς μπορεί να ξεζουμίσει έως και το 50% της πρωτεΐνης που έχει μέσα της μια προνύμφη (γόνος). Συνεπώς το αποτέλεσμα είναι αδύναμο ανοσοποιητικό και ένα πολύ ευαίσθητος οργανισμός απέναντι σε ασθένειες και ιούς. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Όταν η βαρρόα βυθίσει την μυτερή προβοσκίδα της μέσα στην αιμολέμφο - θώρακα της μέλισσας αμέσως ενεργοποιεί τους ιούς που κουβαλάει επάνω της ήταν σε ανενεργή μορφή. Αυτοί οι ιοί διαλύουν και σκοτώνουν τις μέλισσες. Επίσης σε μια βαριά προσβολή από βαρρόα νεκρώνει το γόνο και μικραίνει το μέγεθος των μελισσών. Πράγμα πολύ ανησυχητικό.

Σύμφωνα λοιπόν με έρευνες, τα εγκεκριμένα φάρμακα bayvarol, apistan δεν είναι πλέον τόσο αποτελεσματικά όπως στο παρελθόν διότι η βαρρόα απέκτησε ανθεκτικότητα. Έτσι έγινε μια μεγάλη εργασία για το οξαλικό οξύ, που θεωρείτε η πλεόν αποτελεσματικότερη εναλλακτική βιολογική λύση. Προσοχή όμως. Οι ερευνητές αναφέρουν οτι αν το μελίσσι έχει γόνο τότε δεν ισχύει τίποτα απο όλα τα παρακάτω. Η αποτελεσματικότητα πέφτει κατακόρυφα επειδή τα κρυμμένα βαρρόα στο γόνο δεν επηρεάζονται καθόλου από τη θεραπεία.

Ξεκίνησε λοιπόν το πείραμα με 30 δυνατά μελίσσια, και η τοποθεσία που έγιναν τα πειράματα ήταν στην Αλγερία κεντρικά της χώρας σε περιοχή που τον Μάιο επικρατούν θερμοκρασίες 28-32C και υγρασία 75-90%. Αυτά αναφέρονται διότι το μικροκλίμα κάθε περιοχής επηρεάζει τα αποτελέσματα. Σε όλα τα μελίσσια τοποθετήθηκαν ειδικοί αποσπώμενοι πάτοι με σίτα, για να μετρούνται τα νεκρά βαρρόα που πέφτουν κάθε φορά. Όι μετρήσεις πάνω στα μελίσσια έγιναν το 2013, και η έγκριση απο την εθνική υπηρεσία έρευνας και ανάπτυξης στη μελισσοκομία, έγινε στις 1 Δεκεμβρίου 2015 όπου και δημοσιεύτηκε για να διαβαστεί από όλους τους μελισσοκόμους.

Μόλις ξεκίνησαν οι δοκιμές οι επιστήμονες αποφάσισαν να δοκιμάσουν τρείς διαφορετικές δοσολογίες. Η πρώτη ήταν 50 γραμμάρια άνυδρο οξαλικό οξύ σε ένα λίτρο σιρόπι (1:1), η δεύτερη 75 γραμμάρια, και η τρίτη 100 γραμμάρια. Αφού λοιπόν ανακάτεψαν το σιρόπι με το οξαλικό οξύ πήραν μια σύριγγα και έριξαν 5ml σε κάθε πλαίσιο πληθυσμού (μέθοδος ενστάλλαξης).

Οι ερευνητές ήξεραν οτι το οξαλικό είχε υψηλή αποτελεσματικότητα εφόσον είχαν δοκιμάσει να ρίξουν σπρέι πάνω στις μέλισσες είχε άμεση αποτελεσματικότητα 20-30%. Φυσικά η αποτελεσματικότητα ήταν πολύ παραπάνω εφόσον μετά από μια θεραπεία πέφτουν νεκρά βαρρόα για πολλές ημέρες.

Πως ψωφάει η βαρρόα με το οξαλικό οξύ;
Με τη μέθοδο της ενστάλλαξης οι μέλισσες καταπίνουν το σιρόπι και όποια βαρρόα αποπειραθεί να πιεί αίμα από αυτές δηλητηριάζεται. Το οξαλικό οξύ περνά στην αιμολέμφο μαζί με το σιρόπι και τις προστατεύει. Η μέθοδος έχει κατακριθεί από μερικούς επιστήμονες ότι αναστατώνει το σμήνος, ότι παρατηρούνται απώλειες σε μέλισσες, ενώ αν κάποιος χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της εξάχνωσης μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα  αναπνευστικών στις μέλισσες. Στο συγκεκριμένο πείραμα έγινε ενστάλλαξη και δεν παρατηρήθηκε κάποιο πρόβλημα.

Οι επιστήμονες λοιπόν ξεκίνησαν δουλειά και χώρισαν τα μελίσσια σε 3 ομάδες των 10. Στη πρώτη ομάδα θα γινόταν θεραπεία με 100γρ ανα λίτρο σιροπιού,  75 και 50 αντίστοιχα. Στο τέλος για να δουν πόσα βαρρόα επέζησαν έκαναν θεραπεία με apistan και όλα καταγράφτηκαν!

Δείτε τα αποτελέσματα για κάθε δεκάδα μελισσιών χωριστά. Η πρώτη στήλη είναι του νούμερο του μελισσιού, η δεύτερη τα νεκρά βαρρόα λόγω οξαλικού, η τρίτη τα νεκρά βαρρόα λόγω apistan, στην τρίτη τα προσθέτει και στην τέταρτη βρίσκει την αποτελεσματικότητα που είχε το οξαλικό οξύ σε κάθε μια απο τις κοινωνίες. Τέλος, δείτε τα συνολικά αποτελέσματα στον 4ο Πίνακα.

ΠΙΝΑΚΑΣ Πρώτη δεκάδα μελισσιών - 100γρ οξαλικό οξύ σε 1 λίτρο σιρόπι

ΠΙΝΑΚΑΣ Δεύτερη δεκάδα μελισσιών - 70γρ οξαλικό οξύ σε 1 λίτρο σιρόπι

ΠΙΝΑΚΑΣ Τρίτη δεκάδα μελισσιών - 50γρ οξαλικό οξύ σε 1 λίτρο σιρόπι

Αφού ολοκληρώθηκε η έρευνα τα αποτέλέσματα έδειξαν:

• Για 100 γραμμάρια άνυδρου οξαλικού οξέος σε ένα λίτρο σιρόπι (1:1) 81% αποτελεσματικότητα
• Για 70 γραμμάρια άνυδρου οξαλικού οξέος σε ένα λίτρο σιρόπι (1:1) 57-87% αποτελεσματικότητα
• Για 50 γραμμάρια άνυδρου οξαλικού οξέος σε ένα λίτρο σιρόπι (1:1) 65% αποτελεσματικότητα

Τα αποτελέσματα μπορείτε να δείτε στο παρακάτω πίνακα: