Widget Recent Post No.

Γιατί οι μέλισσες δεν έχουν Πρόεδρο Δημοκρατίας.


Πρώτα από όλα να ευχηθούμε σε όλους μας Καλά Χριστούγεννα και κάθε ευτυχία!
Μια αρχική σκέψη που είχαμε – να κάνουμε μια ανάπαυλα στις αρθρογραφίες μας τις άγιες τούτες μέρες – γρήγορα εγκαταλείφθηκε και έδωσε τη θέση της στη σκέψη να συνεχίσουμε τις αναρτήσεις άρθρων μας, για όσους από εσάς έχετε εθιστεί και περιμένετε κάθε μέρα - καθημερινές, αργίες και σχόλες - να διαβάσετε κάτι καινούργιο, για τον υπέροχο κόσμο των μελισσιών μας.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν να σας τροφοδοτούμε με νέα άρθρα, ακόμα και αυτές τις άγιες μέρες, με τη διαφορά πως τα θέματά  μας θα είναι περισσότερο επιμορφωτικά και λιγότερο τεχνοκρατικά – μέρες που είναι!
Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθούμε με ένα θέμα που έχει, κατά καιρούς, απασχολήσει πολλούς μελισσοκόμους, ερευνητές και επιστήμονες. Με το πολιτικό και οικονομικό σύστημα του μελισσιού!
Ότι όμως και να έχουμε πει πάνω σε αυτό το θέμα εμείς οι άνθρωποι, η δική μας άποψη μικρή αξία έχει, συγκρινόμενη με την άποψη που διατυπώνει πάνω σε αυτό το θέμα το πλέον αρμόδιο πρόσωπο. Η ίδια η Βασίλισσα ενός μελισσιού. Ας της δώσουμε λοιπόν τον λόγο.

..... «Αλλά η ανάλυση της πολιτείας μας, από κοινωνικής πλευράς ήταν η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη του ήταν η προσέγγιση της από πολιτικοοικονομικής σκοπιάς. Σκεφτόμουν πως αφού είμαστε μια πλήρως οργανωμένη κοινωνία, δεν μπορεί παρά να εφαρμόζουμε κάποιο συγκεκριμένο τρόπο διακυβέρνησης, και ένα δικό μας μοντέλο οικονομίας.

Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι το πολίτευμα μας θα πρέπει να ονομαστεί «Βασιλευόμενη Λαϊκή Δημοκρατία».
Γνωρίζω πως την ώρα που θα διαβάζετε αυτή μου την άποψη, πολλοί από εσάς θα σκεφτείτε  ότι, ο όρος δεν είναι δόκιμος, και ότι, περιέχει μια μεγάλη αντίφαση. Με ανθρώπινους όρους έτσι είναι. Η συνύπαρξη μονάρχη, ακόμα και με περιορισμένες εξουσίες, όπως υποδηλώνει ο όρος «Βασιλευόμενη», με τον σοσιαλισμό, όπως υποδηλώνει ο όρος «Λαϊκή Δημοκρατία», δεν έχει προηγούμενο, αλλά εδώ μιλάμε για εμάς τις μέλισσες και όχι για εσάς τους ανθρώπους. 

Εξ άλλου τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Υπάρχουν οι εργάτριες οι οποίες πληθυσμιακά αποτελούν τον βασικό κορμό της κοινωνίας μας. Αυτές από κοινού, αποφασίζουν για όλα τα θέματα λειτουργίας και  διακυβέρνησης, του μελισσιού. Κατ’ αρχάς, αποφασίζουν αν και πότε πρέπει να αντικαταστήσουν την βασίλισσα τους, αν και πότε θα σμηνουργήσει το μελίσσι,  αν και που θα γίνει συλλογή τροφής. Ακόμα αποφασίζουν για το πότε θα γίνει η αποπομπή των κηφήνων, άλλα και για ένα σωρό θέματα ακόμα. 

Και όλες αυτές οι καθοριστικές αποφάσεις παίρνονται κατ ευθείαν από το λαό, τις εργάτριες δηλαδή, χωρίς την παρεμβολή κάποιας νομενκλατούρας, ή άλλης άρχουσας τάξης. Καταλήγουμε επομένως στο συμπέρασμα ότι το πολίτευμά μας έχει όλα τα στοιχεία μιας αυθεντικής Λαϊκής Δημοκρατίας! Από την άλλη υπάρχω και εγώ η Βασίλισσα, η ψυχή όπως λένε πολλοί, του μελισσιού. Ο ρόλος μου όμως είναι θεσμικός. Δεν ασκώ καμιά ουσιαστική εξουσία και οι αρμοδιότητές μου εξαντλούνται στην ωοτοκία, στην συγκρότηση του μελισσιού, και στην επικύρωση των αποφάσεων της εργατικής τάξης. Να λοιπόν πως δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός «Βασιλευόμενη», στην ιδιότυπη «Λαϊκή μας Δημοκρατία».

Αλλά και από οικονομικής πλευράς, η πολιτεία μας έχει όλα εκείνα τα στοιχεία μια αμιγούς σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Κατ αρχάς, η κάθε εργάτρια έχει το δικαίωμα να καταναλώνει όση τροφή έχει ανάγκη, χωρίς κανέναν περιορισμό, και να εργάζεται όσο η ίδια κρίνει ότι μπορεί να το κάνει, χωρίς κανέναν έλεγχο. Δεν υπάρχει η ατομική ιδιοκτησία, ούτε ο κληρονομικός θεσμός, αφού όλα τα περιουσιακά στοιχεία του μελισσιού ανήκουν σε όλους, και όχι σε κάποια συγκεκριμένα άτομα. Η υπεραξία που δημιουργεί η εργασία των εργατριών δημιουργεί πλούτο, ο οποίος καταναλώνεται από όποιον έχει ανάγκη, ή αποταμιεύεται για λογαριασμό του μελισσιού, του συνόλου δηλαδή της κοινωνίας μας.

Τα προϊόντα που παράγουν οι εργάτριες είναι το μέλι, η γύρη, ο βασιλικός πολτός, το κερί και η πρόπολη. Από αυτά, τα τρία πρώτα είναι καταναλωτικά αγαθά και παρέχονται όπως είπαμε σε όλα τα μέλη της κοινότητάς μας, χωρίς όρους και περιορισμούς, αλλά όμως με κανόνες, οργάνωση και δικαιοσύνη. Με αυτό θέλω να πω ότι, ο βασιλικός πολτός για παράδειγμα προορίζεται μόνο για τον φρέσκο γόνο και για τη βασίλισσα. 

Σε όλα τα κελιά λοιπόν δίνεται ακριβοδίκαια η ίδια ποσότητα βασιλικού πολτού, και για ίδιο ακριβώς χρόνο, χωρίς εξαιρέσεις και διαφοροποιήσεις. Κανένα ενήλικο άτομο, εκτός από την βασίλισσα, δεν καταναλώνει βασιλικό πολτό και αυτό ισχύει για όλους και σε κάθε περίπτωση. Ούτε οι εργάτριες που απαρτίζουν την «αυλή» της βασίλισσας, ούτε οι κηφήνες εραστές της, μα ούτε και κανείς άλλος, μπορεί να εξαιρεθεί από αυτό το κανόνα.

Τα άλλα δυο προϊόντα το κερί και η πρόπολη δηλαδή, θα λέγαμε ότι είναι παραγόμενες πρώτες ύλες  που μετασχηματίζονται από τις εργάτριες σε επενδύσεις υποδομής, για τη εύρυθμη λειτουργία του μελισσιού, δηλαδή για το κοινωνικό σύνολο και πάλι.
Για να λειτουργήσει όμως όλο αυτό το σύστημα, χρειάστηκε πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια, να κάνουμε μια άτυπη σύμβαση με τα φυτά. Μια σύμβαση που ισχύει μέχρι σήμερα και που στηρίζεται στην ανταλλαγή προϊόντων-υπηρεσιών. 

Με βάση αυτή τη σύμβαση, που είναι αορίστου διάρκειας και η οποία ανανεώνεται αυτόματα κάθε χρόνο, τα φυτά μας προσφέρουν τις πρώτες ύλες για τη παραγωγή των δικών μας αγαθών, ενώ εμείς με τη σειρά μας τους προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας για την μεταφορά της γύρης από φυτό σε φυτό, κάτι που συντελεί στην αναπαραγωγή τους.
Μη βιαστεί κάποιος να μου πει ότι η ανάλυσή μου αυτή είναι ελλιπής, γιατί δεν έλαβα τάχα υπ όψη, την συναλλαγή μας με τους ανθρώπους.

Το έκανα σκόπιμα αυτό για να απλοποιήσω λίγο τα πράγματα. Εξ άλλου εμείς οι μέλισσες για πολλά εκατομμύρια χρόνια μόνες δουλεύαμε. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν μελίσσια που ζουν «ελεύθερα» στη φύση μακριά από τους ανθρώπους.
Η οικονομική επομένως προσέγγιση της κοινωνίας μας, έτσι όπως την αναλύω πιο πάνω, είναι απολύτως ρεαλιστική, όσον αφορά εμάς τις μέλισσες!

Παρ όλα αυτά, η συνεργασία μας μαζί σας είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο, και θα πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα. Το λέω αυτό παρά το ότι είναι πρόσφατη, ξεκίνησε μόλις πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια, και δεν έχει δοκιμαστεί στο χρόνο ακόμα. Αν τώρα κάποιος από εσάς σπεύσει να με ειρωνευτεί, επειδή θεωρώ τα δέκα χιλιάδες χρόνια λίγα, θα τον συμβουλέψω να αναρωτηθεί τι αντιπροσωπεύουν τα δέκα χιλιάδες χρόνια, στα δεκάδες εκατομμύρια χρόνια που υπάρχουμε εμείς οι μέλισσες, πάνω στη γη.  Και για να τον βοηθήσω, θα κάνω εγώ τους υπολογισμούς, και θα του πω πως, για έναν άνθρωπο που θα ζήσει εβδομήντα πέντε χρόνια,  αντιπροσωπεύουν, μόλις λίγες μέρες  ζωής... 
 
Η συμφωνία λοιπόν, που έχουμε κάνει μαζί σας είναι άτυπη μεν, πολύ συγκεκριμένη δε. Εσείς θα μας προσφέρατε διάφορες διευκολύνσεις, με σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητάς μας, και εμείς θα σας προσφέρουμε τα προϊόντα μας, αφού κρατήσουμε για λογαριασμό μας τις ποσότητες που μας χρειάζονται, για να συντηρηθούμε και να αναπτυχθούμε.
Υπάρχει όμως ο σαφής, και ιδιαίτερα τονισμένος όρος, αν και άγραφος, ότι θα μας αφήσετε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως εμείς ξέρουμε, και ότι δεν θα χώνετε τη μύτη σας στα οργανωτικά μας.

Από οικονομικής πλευράς αυτό σημαίνει ότι, ο εκάστοτε μελισσοκόμος θα επενδύσει πάνω στη παραγωγή μας χρήματα και χρόνο, και ότι αυτή του η επένδυση θα αμειφθεί με μέλι, εφ όσον η ετήσια παραγωγή που θα πετύχουμε μαζί, θα υπερβαίνει τις ετήσιες δικές μας ανάγκες.
Έχουμε λοιπόν και σε αυτή τη περίπτωση μια εμπορική συμφωνία ανταλλαγής προϊόντων-υπηρεσιών,  μόνο που αυτή τη φορά εμείς προσφέρουμε τα προϊόντα και ο άλλος συμβαλλόμενος, δηλαδή ο άνθρωπος προσφέρει το κεφάλαιο και τις υπηρεσίες του. 

Αν τώρα με ρωτήσετε πως κρίνω αυτή τη συμφωνία, θα σας έλεγα ότι είναι δίκαιη και ωφέλιμη και για τα δυο συμβαλλόμενα μέρη, φτάνει να τηρούνται οι βασικοί της όροι. Το λέω αυτό γιατί πολλές φορές έχουν παρατηρηθεί υπερβάσεις από την μεριά των ανθρώπων φυσικά. Βλέπεται υπάρχουν μελισσοκόμοι που είτε από άγνοια, είτε από αδιαφορία, κάνουν λάθος χειρισμούς, με άμεσες και καταστροφικές, πολλές φορές, συνέπειες. Υπάρχουν ακόμα κάποιοι άλλοι, που από απληστία, καταπατούν τα συμφωνηθέντα και συμπεριφέρονται ληστρικά στα μελίσσια τους. Αυτό το τελευταίο βέβαια μπορεί να μην έχει άμεσες συνέπειες, αλλά μεσοπρόθεσμα αποβαίνει σε βάρος της ετήσιας παραγωγής, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.»....

Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας» που κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ – ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ.
Το βιβλίο αυτό μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία Ιανός και Public ή να το παραγγείλετε κατ ευθεία από τον εκδότη και αποτελεί ένα εξαιρετικό δώρο τώρα τις γιορτές για τον εαυτό σας, αλλά και για όσους αγαπάτε!
Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια