Widget Recent Post No.

Πόσα μελίσσια χάνονται το χειμώνα, και τι φταίει: 3 σημαντικές συμβουλές παλιού μελισσοκόμου

 



Πολλά μελίσσια χάνονται το χειμώνα, γιατί συμβαίνει όμως και τι μπορεί να οδηγήσει στο χαμό τους, χωρίς καν να βρούμε καθόλου νεκρές μέλισσες; Είναι φυσιολογικό ένα τέτοιο φαινόμενο; Σήμερα θα μιλήσουμε για το ξεχειμώνιασμα των μελισσιών, τις απώλειες που επιτρέπεται να έχουμε συνολικά και θα δώσουμε συμβουλές για να μπορέσουν οι νέοι αλλά και οι παλιοί μελισσοκόμοι να διαχειριστούν σωστά τα μελίσσια τους. Η σωστή διαχείρηση ξεκινά από τους χειρισμούς του μελισσοκόμου, και την ικανότητα του να εντοπίζει γρήγορα ένα πρόβλημα. Η αμέλεια και η φάση του "δε πηγαίνω καθόλου στα μελίσσια, χειμώνας είναι" πιστεύω είναι λάθος, διότι αν βαρέσει μια ασθένεια θα είναι πολύ αργά όταν τη καταλάβουμε.
Μια ασθένεια που θερίζει το χειμώνα τα μελίσσια είναι η νοζεμίαση και σε αυτή οφείλονται τα περισσότερα χαμένα μελίσσια. Η νέα νοζεμίαση που ήρθε πρόσφατα στην Ελλάδα είναι ύπουλη και σκοτώνει μέλισσες αργά και στηρώνει τη βασίλισσα μέχρι να πεθάνει και αυτή. Σύμφωνα με εμπειρίες πολλών μελισσοκόμων ένα μελίσσι που πάσχει απο νοζεμίαση έχει απότομη πτώση στο πληθυσμό, και αυτό είναι που μπορεί εύκολα να προσέξει ο μελισσοκόμος. Αν κάποιος δεί κάτι τέτοιο καλό θα είναι να επικοινωνήσει άμεσα με το εργαστήριο μελισσοκομίας του ΑΠΘ. Εκεί είναι υπεύθυνος ο κ Ανδρέας Θρασυβούλου, ένας μεγάλος επιστήμονας στο κλάδο μας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του για οποιαδήποτε απορία έχετε στο thrasia@agro.auth.gr.

Το πρώτο και κυριότερο για να είναι υγιή τα μελίσσια και να ξεχειμωνιάζουν καλά είναι να είναι σφιχτά. Οι παλιοί μελισσοκόμοι λένε ότι όποιος δε σφίγγει τα μελίσσια του χάνει πολλά περισσότερα το χειμώνα. Ο σωστός χειρισμός είναι από το Φθινόπωρο να αρχίζουμε να κατεβάζουμε πατώματα μέχρι που στο τέλος - δηλαδή το χειμώνα - να μείνουν μόνο πλαίσια που υπάρχουν πολλές μέλισσες επάνω. Ένα σφιχτό μελίσσι κρατά σταθερή θερμοκρασία, καθαρίζει καλά τις κηρήθρες και δεν αρρωσταίνει εύκολα. Ακόμη και διάφοροι εισβολείς όπως βομβίνοι πεταλούδες σφήκες κλπ δε τολμάνε να τα βάλουν με ένα σφιχτό μελίσσι διότι οι κηρήθρες υποστηρίζονται από μέλισσες.


Το δεύτερο εξίσου σημαντικό είναι τα μελίσσια να έχουν προμήθειες. Ο μελισσοκόμος ανεξαρτήτως θερμοκρασίας και καιρικών φαινομένων πρέπει να επεμβαίνει για να δώσει τροφή στα μελίσσια που λιμοκτονούν. Αλλά για να μη φτάσει σε αυτό το στάδιο, όταν έχει καλό καιρό πηγαίνει και αφήνει μια δίκιλη τροφή επάνω. Συνήθως το μελίσσι βγάζει το μήνα στο νερό. Στην αγορά κυκλοφορούν πολλές καλές τροφές όπως για παράδειγμα η βανίλια της μελισσοκομικής αθηνών. Αν τα μελίσσια έχουν συλλέξει πολλές προμήθειες δε χρειάζονται επιπλέον τροφοδοσία.

Το τρίτο είναι να γίνει μια σωστή καταπολέμηση βαρρόα. Ένα μελίσσι που έμεινε τουλάχιστον 1 χρόνο χωρίς αντιμετώπιση μπορεί εύκολα να χαθεί εφόσον τα ακάρια μεταδίδουν σοβαρές ασθένειες. Φανταστείτε λοιπόν ένα μελίσσι γεμάτο βαρρόα και καθόλου γόνο - χωρίς γόνο όλα τα βαρρόα είναι πάνω στις μέλισσες - και όλα τα ακάρεα να ρίχνουν μαχαιρίες στη πλάτη, αλλά οι μαχαιριές να μεταφέρουν και θανατηφόρες ασθένειες. Είναι φυσικό και επόμενο λοιπόν να χαθούν μέλισσια. Η βαρρόα λοιπόν αποτελεί άλλον ένα σημαντικό παράγοντα θανάτου των μελισσιών.

Σύμφωνα με πολλούς μεγάλους μελισσοκόμους οι απώλειες που δικαιολογούνται το χειμώνα είναι 5% βαριά βαριά 10%. Αν υπερβούμε αυτό το ποσοστό τότε κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει και οφείλετε σε δικό μας λάθος η αμέλεια. Δώστε μεγάλη προσοχή στα παραπάνω και εύχομαι σε όλους να έχουν ένα επιτυχημένο ξεχειμώνιασμα. Και να θυμάστε μια πολύ σοφή κουβέντα: "Το μάρτη μετράμε τα μελίσσια".

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια