Χρήση ρίγανης για καταπολέμηση νοζεμίασης και ασκοσφαίρωσης

 

Αρθρο απο την Ορεινή Μέλισσα
Μια νέα ιδέα που ομολογώ την είχα συνεχώς στο μυαλό μου, και δεν άργησε να γίνει και στη πράξη! Η ρίγανη σαν πρόληψη στις ασθένειες των μελισσιών!
 Έχουμε ακούσει πολλές ιδέες τα τελευταία χρόνια, όμως η ρίγανη νομίζω ότι ξεπερνά κατά πολύ όλες τις προηγούμενες προσπάθειες. Ως γνωστόν η ρίγανη έχει πολύ ισχυρές αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες. Απο προσωπική χρήση σε πληγές, τραυματισμούς ζώων, μολύνσεις έχω διαπιστώσει ότι έχει μια αρκετά ισχυρή αντισηπτική δράση. Σε σχέση με άλλα βότανα, η ρίγανη αποτελεί ένα εξαιρετικά θεραπευτικό φυτό.


Τι μας κάνει λοιπόν να μη το δοκιμάσουμε και στη μελισσοκομία;
Γιατί να μην πειραματιστούμε μόνοι μας, και να δούμε τα αποτελέσματα;
Εμείς εδώ στην Ορεινή Μέλισσα, δεν είμαστε ούτε ερευνητές ούτε κτηνίατροι. Είμαστε μελισσοκόμοι! Και φυσικά αυτή η άποψη περί ρίγανης, δε μπορεί να θεωρηθεί επιστημονικά τεκμηριωμένη. Όμως όλα τα στοιχεία που σας δίνω, για την αντιμικροβιακή, αντιμυκητιακή δράση, είναι βασισμένα σε έρευνες, όχι όμως πάνω στις μέλισσες.



Είμαι πεπεισμένος πως αν χρησιμοποιήσουμε ρίγανη, κατά της νοζεμίασης και της ασκοσφαίρωσης θα έχουμε πολύ υψηλά αποτελέσματα. Η νοζεμίαση αποτελείτε απο κάποια πολύ μικροσκοπικά "παράσιτα" τα οποία δημιουργούν ανεπανόρθωτες πληγές στο έντερο της μέλισσας. Η ρίγανη ως βότανο, ίσως να γιατρεύει τις μέλισσες σε ένα βαθμό, που για εμάς να είναι σωτήριο!

Η ασκοσφαίρωση είναι στην ουσία ένας μύκητας που προσβάλλει τον γόνο. Η ρίγανη έχει αποδεδειγμένα αντιμυκητιακές ιδιότητες. Πιστεύω θα κάνει πολύ καλή δουλειά. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν πραγματικά δουλεύει, γιατί ακόμα δεν έχει γίνει κάποια δοκιμή σε μελίσσια, ούτε απο εμάς, αλλά ούτε απο κάποιο ερευνητικό κέντρο. Οπότε όλα αυτά είναι κουβέντες, και δε μπορούσε σε καμία περίπτωση να δοκιμάσουμε μαζικές θεραπείες δίχως να γνωρίζουμε και τις συνέπειες...

Η ρίγανη μπορεί να έχει όλες αυτές τις ιδιότητες, όμως απο έρευνες που έχω διαβάσει, με αιθέρια έλαια ρίγανης που χρησιμοποιήθηκαν κατά της βαρρόα, υπήρξε θνησιμότητα στις μέλισσες. Συνεπώς όποιο πείραμα γίνει πρέπει να γίνει σε πολύ μικρές δόσεις και σε πολύ λίγα μελίσσια αρχικά.

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον πάντως αν υπήρχε και μια τοποθέτηση των ειδικών στο χώρο, και των επιστημόνων του κλάδου, διότι αν όντως έδινε λύση η ρίγανη στη νοζεμίαση και στην ασκοσφαίρωση, θα σώζαμε πολλά μελίσσια και μάλιστα πολύ οικονομικά. Προσωπικά πιστεύω ότι όποιος επιστήμονας μπορούσε να αποδείξει κάτι τέτοιο, θα ήταν μια πρωτοπορία για την μελισσοκομία Παγκοσμίως.

Διαβάστε περισσότερα άρθρα απο το blog μας: Ορεινή Μέλισσα