Μπλοκάρισμα του γόνου: Μια πρακτική που αν την εφαρμόσουμε θα πάρουμε πολλά μέλια!!

 

Σήμερα θα μιλήσουμε για μια μέθοδο ή καλύτερα ας την ονομάσουμε «πρακτική»  (αν θέλουμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς), που έχει αναλύσει και περιγράψει ένας ακόμα  μεγάλος μελισσοκόμος και συγγραφέας της μελισσοκομίας, ο γνωστός Άλεν Κάγια.

Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται κυρίως από τους Γάλλους μελισσοκόμους και βασίζεται πάνω στην τεκμηριωμένη άποψη, πως ο γόνος που δημιουργείτε λίγο πριν, αλλά και κατά την διάρκεια της βασικής ανθοφορίας-στόχο, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμος για τον μελισσοκόμο, μα απεναντίας αποτελεί μια τροχοπέδη στην προσδοκία που έχει για μεγάλη σοδιά. 

Πριν όμως να προχωρήσουμε στην περιγραφή αυτής της πρακτικής, θεωρούμε σκόπιμο να εξηγήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό.

Όπως γνωρίζουμε, την καλοκαιρινή περίοδο, η ζωή της εργάτριας μέλισσας είναι γύρω στις σαράντα μέρες. Από αυτές, τις πρώτες είκοσι ασκεί εσωτερικές εργασίες και τις υπόλοιπες είκοσι γίνεται συλλέκτρια.

Μια τέτοια εργάτρια, αν υποθέσουμε πως θα γεννηθεί από τη Βασίλισσα όταν αρχίζει η ανθοφορία, θα χρειαστεί εικοσιμία μέρες για να εκκολαφθεί συν είκοσι για να γίνει συλλέκτρια, συνολικά σαράντα μια μέρες. 

Επομένως είναι προφανές πως, αν η ανθοφορία είναι μικρής έως μέσης διάρκειας, η εργάτρια αυτή δεν θα προλάβει να συνεισφέρει στην συλλογή του μελιού, που είναι το ζητούμενο αυτή την περίοδο.

Παρ όλα αυτά όμως, αυτή η εργάτρια θα έχει διατραφεί και φροντιστεί από άλλες εργάτριες όσο ήταν γόνος, αλλά και σαν εσωτερική θα έχει επίσης καταναλώσει μέλι. Με άλλα λόγια, αυτή η εργάτρια που θα προκύψει από ένα αυγό που γέννησε η μάνα της στην αρχή της ανθοφορίας, θα είναι μόνο καταναλώτρια για έξι ολόκληρες βδομάδες και θα είναι έτοιμη να γίνει συλλέκτρια μόνο την έβδομη και όγδοη βδομάδα της ζωής της. 

Αν όμως η ανθοφορία θα έχει περάσει, γιατί είχε διάρκεια 4 ή 5 βδομάδες.. τότε η μελισσούλα μας αυτή θα αποδειχτεί ένα περιττό βάρος για την παραγωγή μας.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που αυτή η πρακτική εφαρμόζεται μόνο σε σύντομες ή μέσης διάρκειας ανθοφορίες –όπως του θυμαριού, για παράδειγμα- και μάλιστα μερικές μέρες πριν την έναρξη αυτού.

Επειδή λοιπόν πρόκειται για μια πρακτική που σκοπό έχει να περιορίσει το γόνο λίγο πριν να αρχίσει η ανθοφορία-στόχος, ο Κάγιας τη ονόμασε «μπλοκάρισμα του γόνου».

 Τώρα γίνεται φανερό γιατί θεωρούμε πιο σωστό να την αποκαλούμε πρακτική και όχι μέθοδο, αφού και ο Ντεμαρί και άλλοι μεγάλοι μελισσοκόμοι την έχουν εφαρμόσει, με τον ένα η τον άλλο τρόπο στις δικές τους μεθόδους.

Ας μπούμε τώρα στην περιγραφή αυτής της πρακτικής.

Κατά τη διάρκεια της άνοιξης φροντίζουμε να αναπτύξουμε ένα μελίσσι μας έτσι ώστε αυτό να έχει ζητήσει δεύτερο όροφο και να έχει δυναμώσει πολύ, μέχρι τα τέλη του Μάη. (σχήμα1)

Μια βδομάδα πριν την έναρξη της κυρίας ανθοφορίας-στόχο, βρίσκουμε τη μάνα αυτού του διώροφου μελισσιού μας και την βάζουμε στο κάτω πάτωμα με το πλαίσιο το γόνο και τις μέλισσες που αυτό έχει πάνω του. Δίπλα του βάζουμε ακόμα ένα πλαίσιο με γόνο και όλες του τις μέλισσες και οι υπόλοιπες οκτώ θέσεις συμπληρώνονται με άκτιστες κηρήθρες. 

Τινάζουμε όλες τις μέλισσες του μελισσιού στο κάτω πάτωμα,- για να αποφύγουμε κάθε τάση σμηνουργίας-  βάζουμε βασιλικό διάφραγμα και τοποθετούμε στον πάνω όροφο τα οκτώ πλαίσια που πήραμε από τον κάτω, χωρίς φυσικά τις μέλισσες, αφού τις έχουμε τινάξει, όπως είπαμε. Πάνω από αυτό βάζουμε ένα ακόμα πάτωμα-αποθήκη με κτισμένες φυσικά κηρήθρες και ελπίζουμε στα καλύτερα... (σχήμα 2)

Στα καλύτερα, τα οποία έρχονται ακόμα και σε μέτριες ανθοφορίες μικρής διάρκειας, λόγω της μεγάλης δύναμης του μελισσιού και της απουσίας του γόνου.

Αυτή λοιπόν είναι η πρακτική μπλοκαρίσματος του γόνο, η οποία είτε εφαρμοστεί αυτούσια, όπως περιγράφεται πιο πάνω, είτε εφαρμοστεί σαν μέρος κάποιας άλλης μεθόδου, αποτελεί κατά τη γνώμη μας, έναν μεγάλο συν στο τελικό μας αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από μια καλή σοδιά! 

Καλό σας βράδυ!

Επιμέλεια: Μανόλης Δερματης, ερευνητής μελισσοκόμος, συγγραφέας του βιβλίου "Η Ιστορία Μιας Βασίλισσας"

Ορεινή Μέλισσα