Widget Recent Post No.

Η Ασκοσφαίρωση και η θεραπεία της!

 




Πρόκειται για μια ασθένεια του γόνου που εμφανίζεται στα μελίσσια κυρίως το φθινόπωρο και γενικότερα τις εποχές που δεν υπάρχει ανθοφορία και μεγάλος πλυθησμός στα μελίσσια. Δεν είναι σοβαρή ασθένεια και αντιμετωπίζεται εύκολα και αποτελεσματικά με τις μεθόδους που θα διαβάσετε παρακάτω! 


Σημείωση!!! Η καλύτερη θεραπεία για την ασθένεια της ασκοσφαίρωσης είναι η μεταφορά των μελισσιών σε ανθοφορία και σφίξιμο για να μην κρυώνει ο γόνος. Αντικατάσταση βασίλισσας (χρειαζόμαστε φυλή που καθαρίζει καλά την κυψέλη, hegienic behaviour) ενώ το πιο αποτελεσματικό φάρμακο που ανακαλύφθηκε μέχρι τώρα είναι η λισοζύμη! 

Η γνωστή σε όλους Ασκοσφαίρωση πρόκειται για μια συνεχώς αυξανόμενη ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Ascosphaera apis και αναπτύσσεται αποκλειστικά και μόνο στο γόνο των μελισσών , μετατρέποντας τις προνύμφες των μελισσών , σε ''απολιθώματα'' δηλαδή μούμιες που η εικόνα τους μοιάζει με γύψο ή κιμωλία, εξού και η ονομασίες γυψόγονος ή κιμωλίαση. Οι εργάτριες μέλισσες δεν δείχνουν να επηρεάζονται από τον μύκητα , παρα μόνο να τον μεταφέρουν μέσω της τροφής στις προνύμφες.

Η εμφάνιση της ασθένειας δείχνει να εμφανίζεται τόσο σε σφραγισμένο όσο και σε ασφράγιστο γόνο, τον οποίο τα μελίσσια από ένστικτο καθαριότητας απομακρύνουν έπειτα από 10 μέρες περίπου βγάζοντας τον αρχικά έξω από τα κελιά και έπειτα από τον πάτο της κυψέλης έξω από την είσοδο..  Η ασκοσφαιρωση δείχνει να εξαπλώνεται σε Μελίσσια που αδυνατούν να θερμάνουν σωστά το γόνο. Δηλαδή οι προνύμφες που παθαίνουν ψύξη είναι εστία ανάπτυξης του Μύκητα... χαρακτηριστικό παράδειγμα ειναι οι κηφήνες που συνήθως θερμαίνονται πιο δύσκολα λόγω μεγέθους όταν βρίσκονται περιμετρικά ενός πλαισίου και η θερμοκρασία σε σχέση με αυτήν που έχουν ανάγκη παρουσιάζει απόκλιση.

Τα σπόρια του μύκητα , μόλις εισέρχονται στην αναπτυσσόμενη προνύμφη μέσω της μολυσμένης τροφής πχ γύρης, τότε αρχίζει η διαδικασία εξάπλωσης της ασθένειας στην καταδικασμένη προνύμφη...Τα σπόρια περνάνε μέσα στο έντερο , διαπερνούν τα τοιχώματα και αποκτούν ανάπτυξη εισβάλλοντας καταστροφικά  στα κύτταρα της προνύμφης νεκρώνοντας την. Η προσβολή αρχικά θυμίζει την εικόνα μιας άσπρης μούχλας η κάποιας βαμβακερής κάλυψης.


Η προνύμφη μετά την προσβολή αρχίζει να γίνεται ένα γύψινο κομμάτι γεμάτο από μύκητες. Στην αρχή ο μύκητας στο δικός μας μάτι φαίνεται σαν άσπρος γύψος... Καθώς όμως οι μέρες περνούν όλο και περισσότερα μικκύλια ενώνονται , και τότε δημιουργούνται οι μεταδοτικοί και εξαιρετικά ανθεκτικοί σπόροι της ασθένειας. Η προνύμφη όταν δημιουργούνται οι σπόροι αρχίζει να παίρνει σκούρο χρώμα μέχρι να πάρει το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα όντας ικανή να απελευθερώσει χιλιάδες σπόρους παντου γυρω τους... 

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η προνύμφη θα αποβάλλει την υγρασία της και θα μεταμορφωθεί σε μια μαύρη μούμια το οποίο και είναι το τελικό στάδιο ανάπτυξης της ασθένειας. Αν η εξάπλωση είναι μεγάλη στις κηρήθρες τότε καθίσταται αδύνατο από τις μέλισσες να αποβάλλουν όλες τις μούμιες από τα κελιά και φαίνεται ως γενική εικόνα στην κηρήθρα μια διάσπαρτη γέννα όπως της φωτογραφίας.



Πρόκειται για μια ασθένεια που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και δείχνει να συμβάλλει αρκετά στην εξάπλωση της η αυξημένη υγρασία ενός τόπου.

Γι αυτό η θέση του Μελισσοκομείου μας ΔΕΝ πρέπει να είναι σε μέρη με αυξημένη υγρασία, ή να έχει κοντά ρεματιές, λίμνες, και ποτάμια...
Επίσης δείχνει να εμφανίζεται σε ένα μελίσσι όταν στρεσάρεται. Το στρες μπορεί να προκληθεί από διάφορες περιβαλλοντολογικές και καιρικές συνθήκες, όπως οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας ή και νεκταρροέκκρισης.

Με το στρες οι μέλισσες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις θερμοκρασιακές ανάγκες του γόνου , και έτσι η νόσος εμφανίζεται αρχικά στις άκρες μιας κηρήθρας όπου η θερμοκρασία παρουσιάζει μια απόκλιση σύμφωνα με αυτή που έχει ανάγκη ο γόνος για να επωασθεί. 

Άλλος παράγοντας που μπορεί να αποτελέσει αίτιο προσβολής ενός μελισσιού είναι η μολυσμένη γύρη όπως είπαμε και πιο πάνω, που μπορεί να μετέφεραν τα ενήλικα άτομα της κυψέλης. 

Επιπροσθέτως προσέχουμε ένα μελίσσι να έχει αρκετές τροφές μέσα. Eχει παρατηρηθεί ότι στα δυνατά μελίσσια δεν μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα ο μύκητας όπως και σε μελίσσια με δυνατό το ένστικτο της καθαριότητας , διότι αν οι μέλισσες απομακρύνουν γρήγορα τον προσβεβλημένο γόνο από την κυψέλη τότε ο μύκητας αδυνατεί να εξαπλωθεί.



Επίσης αξίζει να αναφερθεί πως η κάθε μούμια μπορεί να απελευθερώσει στο περιβάλλον εκατομμύρια σπόρους, οι οποίοι μπορούν να προσκολληθούν στα κελιά της κηρήθρας αλλά και στις ενήλικες μέλισσες οι οποίες θα διασκορπίσουν τον μυκητα και στο περιβάλλον άλλα και στις άλλες μέλισσες με τις οποίες θα έρθουν σε επαφή, και μπορεί να προέρχονται ακόμα και από άλλες κυψέλες... 

Αυτοί οι σπόροι εφόσον απελευθερωθούν στο περιβάλλον μπορούν να ζήσουν έως και 15 χρόνια. 

Μέτρα πρόληψης κατά της Ασκοσφαίρωσης !!!

Ο μεγαλύτερος εχθρός της ασκοσφαιρωσης είναι ο καλός εξαερισμός τους σμήνους. Φροντίζουμε η Κυψέλη να αερίζεται σωστά , οι θήρες να είναι πάντα ανοιχτές και το κερόπανο να έχει τα σωστά κενά περιμετρικά γύρω του έτσι ώστε να αποβάλλεται η υγρασία γρήγορα. Κηροπανα φτιαγμένα από πλαστικό πχ νάιλον είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την προσβολή από τον μύκητα.
Επίσης πρέπει οι κυψέλες μα να ειναι είτε βαμμένες με διαφορετικά χρώματα είτε να έχουν διάφορα γεωμετρικά σχήματα επάνω τους , έτσι ώστε οι μέλισσες να μην μπορούν να παραπλανηθούν , και αν τυχών έρθει η ασθένεια σε κάποιο μελίσσι να μην μεταδοθεί.
Διατήρηση δυνατών μελισσοσμηνων , που ο πληθυσμός να υπερβαίνει αναλογικά τον γόνο έτσι ώστε να μην έχουμε ακάλυπτο γόνο που θα ειναι εκτεθειμένος σε χαμηλές η υψηλές θερμοκρασίες. Αντικατάσταση μαύρων κηρηθρων με νέα φύλλα.

Μετρα καταπολεμησης της ασθενειας
Αφαίρεση του μουμιοποιημένου γόνου από τον πάτο της κυψέλης αλλά και από την είσοδο, καταστροφή κηρηθρών που έχουν αρκετά κρούσματα γυψόγονου επάνω τους, πρόσθεση ψημένου (σφραγισμένου) γόνου από άλλα μελίσσια για την ανανέωση του πληθυσμού, καλός εξαερισμός του σμήνους (πχ αεριζόμενοι πάτοι με σήτα), τροφοδότηση με σιρόπι και γύρη μη μολυσμένη για την διατροφή του γόνου, διατήρηση δυνατού σμήνους, αντικατάσταση βασιλισσών με νέες ανθεκτικές στην ασθένεια, αποφυγή λεηλασίας μεταξύ των μελισσιών, προσοχή στις εργασίες του μελισσοκόμου , απολύμανση εξοπλισμού σε περίπτωση επαφής με μολυσμένο μελίσσι, αλλαγή στην θέση του μελισσοκομείου έστω και μικρές μετακινήσεις κάθε χρόνο, αφήνουμε η προσθέτουμε στα ασθενή μελίσσια ώστε να έχουν μπόλικες προμήθειες, αποφυγή παραπλάνησης (ακανόνιστη διάταξη κυψελών), αποφυγή άσκοπων επιθεωρήσεων νωρίς την άνοιξη, χορήγηση τροφών γνωστής προέλευσης.
Θεραπεία της Ασκοσφαίρωσης!!!

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί , φαίνεται ότι σημαντικός παράγοντας στην εξάπλωση τoυ μύκητα Ascosphaera apis είναι και η Βαρρόα η οποία απορροφά από την αιμολέμφο των νεαρών εργατριών το 33% της συνολικής πρωτεΐνης και το 17% της λυσοζύμης. 

Έτσι τελικά η προνύμφη έχει κατακόρυφη μείωση της λυσοζύμης 33% εξαιτίας της Βαρρόα. Η λυσοζύμη είναι μια ουσία που δείχνει να έχει ιδιαίτερα αποτελεσματική δράση απέναντι στην Ασκοσφαίρωση , πράγμα που ανατρέπει πολλά δεδομένα. Η Λυσοζύμη είναι ένα αμινοξύ (πρωτεΐνη) με αντιβακτηριακές και αντιμικροβιακές ιδιότητες που δείχνει να περιορίζει τον μύκητα αποτελεσματικά.

Η λυσοζύμη η οποία υπάρχει σαν ουσία και στις μέλισσες δείχνει να υπάρχει σε αυξημένη συγκέντρωση στο ασπράδι του αυγού σε αριθμό περίπου 3,4% από τα συνολικά 6 γραμμάρια πρωτεΐνης που περιέχει (το υπολοιπα συστατικά είναι νερό). Επίσης είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η λυσοζύμη λειτουργεί στο αυγό , σαν φράχτης προστασίας εισχώρησης των βακτηριδίων και μικροβίων στο εσωτερικό του. Η λυσοζύμη υπάρχει σε μεγάλη περιεκτικότητα και στις ενήλικες μέλισσες αλλά και στις προνύμφες και κυμαίνεται από 5 εως 25 μg.

Πειράματα πραγματοποιήθηκαν με λυσοζύμη η οποία εκχειλίστηκε από ασπράδια αυγών και χορηγήθηκε με σιρόπι ζάχαρης σε μελίσσια προσβεβλημένα από τον ιο. Οι Έρευνες έδειξαν ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η συγκέντρωση της λυσοζύμης στο σιρόπι , τόσο ο ιός έδειχνε να αντιμετωπίζεται και να συρρικνώνεται. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι μετά από την χορήγηση , τα μελίσσια έμοιαζαν σαν να μην είχαν νοσήσει από τον ιό.

Επίσης αναφέρεται ότι η λυσοζύμη είναι μια εντελώς ακίνδυνη ουσία που δεν έχει καμία επίπτωση ούτε στις ενήλικες μέλισσες αλλά ούτε και στον γόνο. 
Το πόρισμα αυτής της έρευνας είναι ότι η λυσοζύμη είναι μια ασφαλής θεραπευτική ουσία πολλά υποσχόμενη για τον έλεγχο του ιού της ασκοσφαίρωσης των μελισσιών μας! Η δοσολογία για να το φτιάξουμε σιρόπι με λυσοζύμη είναι 0.75 - 1,5 % (μg/ml) δηλαδή σε 500 ml μπουκαλάκι σιροπιού χορηγούμε 5mg λυσοζύμης (Lysozyme-HCl).

Δυο φάρμακα για ανθρώπους που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά με αυτή την δραστική ουσία είναι το lysoril και το lisosix τα οποία εκτός από λυσοζύμη περιέχουν και βιταμίνη 6 όμως, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνεται η δουλειά μας, και η τιμή τους είναι 5 και 2.40 ευρώ αντίστοιχα. Η δοσολογία για να σας διευκολύνουμε είναι μισό χάπι στα 500ml σιροπιού. Επίσης εκτός από την λυσοζύμη , υπάρχουν και άλλα σκευάσματα ή φυσικά προϊόντα που πολλοί αμφισβητούν την δράση τους.

Ωστόσο η διάδοση τους έχει πλέον εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και αυτά είναι: Η κρυσταλλική θυμόλη  που δείχνει να είναι στην κορυφή , καταπολέμησης του μυκητα. Είναι ένα φυσικό προϊόν που δείχνει να έχει δράση καταπολέμησης εξαιρετικά αποτελεσματική έναντι της ασκοσφαιρωσης. Ωστόσο δεν είναι το μονο η θυμολη που έχει εξαιρετικά αποτελέσματα αλλά και διάφορα αιθέρια έλαια ή και συνδυασμοί αυτών , αναφέρονται κάποια όπως το λεμόνι , ο ευκάλυπτος κ.α τα οποία χορηγούνται στο σιρόπι φαίνεται ότι καταπολεμούν την ασθένεια.

η μπανάνα σύμφωνα με έρευνες , δεν δείχνει να έχει κάποια αποτελεσματική καταπολέμηση του μύκητα , ίσως όμως λόγω προτείνων και βιταμινών που περιέχει να βοηθά ένα μελίσσι να αντιμετωπίσει τον μύκητα. Δηλαδή είναι άμεση θεραπεία και όχι άμεση..!!!!! 

Θεραπεια της ασκοφαιρωσης με προπολη..!!!
Άλλη μια μέθοδος καταπολέμησης με την οποία έχει οπλίσει η φύση τη μέλισσα είναι και η πρόπολη. Εχει παρατηρηθεί ότι κατά τη διάρκεια εξάπλωσης του ιού οι μέλισσες κουβαλούν περισσότερη πρόπολη.

Επιστημονικές μελέτες έδειξαν πως όταν ένα μελίσσι προσβαλλόταν από τον μύκητα οι εργάτριες που κουβαλούσαν ρητινώδεις και κολλωδεις ουσιες αυξανόταν. Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν πειράματα που έδειξαν ότι η πρόπολη σε συνδυασμό με το μυρμηκικό οξύ , συρρικνώνει τον ιό σε αρκετά υψηλά επίπεδα. 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια