Widget Recent Post No.

Θεραπεία της Νοζεμίασης - Η σοβαρότερη ασθένεια των μελισσών. Όλα τα μυστικά απο τον Καθηγητή Γ. Γκόρα απο το ΑΠΘ



Παρακολουθώντας το σεμινάριο που έγινε απο τον Γ. Γκόρα σήμερα θα μιλήσουμε για τα πιο σημαντικά, όσον αφορά την ασθένεια της Νοζεμίασης. Η Ορεινή Μέλισσα κατέγραψε σημειώσεις, απο τα πιο σημαντικά που είπε ο κ. Καθηγητής, και σήμερα θα τα αποδώσουμε με το δικό μας τρόπο όσο πιο απλά και περιληπτικά μπορούμε, για να γίνουν κτήμα όλων των μελισσοκόμων αυτές οι τόσο σημαντικές γνώσεις.


Καταρχήν γνωρίζουμε ότι η νοζεμίαση εμφανίζεται στης ενήλικες μέλισσες (Εργάτριες) και τα σπόρια της ασθένειας συγκεντρώνονται μέσα στη κοιλιά των μελισσών. Προσβάλλονται κυρίως οι μεγάλης ηλικίας μέλισσες, και όχι οι μικρές εκκολαπτόμενες ή οι μέλισσες που ταίζουν τον γόνο. Όταν μας χτυπήσει η νοζεμίαση δεν βλέπουμε συμπτώματα. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε τυην ασθένεθια είναι με μικροσκόπιο.



Για παράδειγμα. Έχουμε περιττώματα μπροστά στην είσοδο. Έχουμε νοζεμίαση ή όχι;
Η απάντηση είναι μπορεί. Δεν γνωρίζουμε σίγουρα, γιατί τα περιττώματα στην είσοδο είναι ένδειξη της ασθένειας και όχι απόδειξη. Άρα μόνο με πετιττώματα, μέλισσες ανάπυρες μπροστά στην είσοδο να μη μπορούν να πετάξουν είναι ενδείξεις και όχι αποδείξεις. Απο έρευνες γνωρίζουμε ότι πλέον υπάρχει μόνο η νέα νοζεμίαση nosema cerana και παλιά νοζεμίαση nosema apis έχει εκτοπιστεί. Συγκεκριμένα απο το 2006 παρατηρήθηκε αυτό το φαινόμενο, με την άφιξη της νέας νοζεμίασης. Η καινούργια νοζεμίαση δεν δείχνει συμπτώματα όπως η παλιά, άρα περιττώματα και μέλισσες που δε πετάνε έξω, είναι απλώς ενδείξεις. Δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα αν δεν κάνουμε εργαστηριακό έλεγχο. Για να καταλάβω σίγουρα τι συμβαίνει παίρνω ένα δείγμα ενήλικων μελισσών 10 μέλισσες ανα πλαίσιο (περίπου 100 μέλισσες για ένα δεκάρι μελίσσι) και τις στέλνω για εξέταση. Αν αν έχω δικό μου μικροσκόπιο (400χ μεγέθυνση) κάνω μόνος την ανάλυση. Η εξέταση στα εργαστήρια γίνεται δωρεάν



Συνθήκες που ευνοούν τη νοζεμίαση
Όπως γνωρίζουμε και έχουμε πεί πολλές φορές στην Ορεινή Μέλισσα:
Όταν οι μέλισσες μένουν κλεισμένες μέσα, έξω έχει υγρασία και κρύο η ασθένεια έχει τις ιδανικές συνθήκες για να εμφανιστεί. Αν πχ ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια, και ό χειμώνας είναι παρατεταμένος, οι μέλισσες που μπήκαν στο χειμώνα ηλικιωμένες, είναι σίγουρο πως θα έχω νοζεμίαση. Αν δηλαδή δεν ανανεωθεί καλά ο πλυθησμός μετά το πεύκο, και μπω στο χειμώνα με αυτό το πλυθησμό, θα χαθούν πολλά μελίσσια μέχρι να φτάσω την άνοιξη. Πρίν μπούμε στο χειμώνα προσπαθούμε τα μελίσσια να γονέψουν σε ανθοφορία με γύρη, όπως πχ η σουσούρα, ο πολύκομπος, ο κισσός η κουμαριά κλπ. Να προκύψουν νέες γερές μέλισσες για να βγεί ο χειμώνα καλά.

1 συμβουλή: Δεν ταίζουμε ξινισμένες τροφές τα μελίσσια μας. Τροφές που δε τρώμε εμείς δεν πρέπει να τις ταίζουμε στα μελίσσια. Γενικά το φθινοπωρο υπάρχει και ο κίνδυνος της κουμαριάς, δηλαδή να ξινήσει το μέλι. Εκείνη τη περίοδο έχει υγρασία είναι κλεισμένα τα μελίσσια και επειδή η κουμαριά δίνει πολύ "νερομένο" νέκταρ, οι μέλισσες αδυνατούν να το συμπυκνώσουν και ξινίζει. Η λύση είναι να τρυγήσουμε όσο μέλι περισσεύει στα μελίσσια και να σφίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τους πλυθησμούς.



Ένα παράδειγμα. Όταν έχουμε συνεχόμενα κρύα, και η άνοιξη αργεί να έρεθει, και οι μέλισσες είναι κλεισμένες μέσα, με παρουσία γόνου που χρειάζεται ταίσμα, τότε η νοζεμίαδη διογκώνεται. Επίσης όταν έχουμε άνυδρο καλοκαίρι, με εξασθενημένες μέλισσες χωρίς γύρη κλπ, η νοζεμίαση μπορεί να χτυπήσει και εκείνη τη περίοδο. Η νέα νοζεμίαση δεν φεύγει όταν φτιάξει ο καιρός. Τον Ιούνιο Ιούλιο Αύγουστο μες το καλοκαίρι μπορούμε να έχουμε προσβολή απο νοζεμίαση, και η κατάρευση μπορεί να γίνει πολύ γρήγορα. Η νέα νοζεμίαση μειώνει πολύ περισσότερη τη ζωή της μέλισσας. Πχ με τη παλιά νοζεμίαση ο καιρός έφτιαχνε, οι μέλισσες πέταγαν και τα μελίσσια καθάριζαν. Τώρα δεν συμβαίνει αυτό.



Για το πεύκο...
Για πολλούς μελισσοκόμους είναι μονόδρομος η επίσκεψη στο πεύκο. Όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος της νοζεμίασης. Μελισσοκόμοι που μένουν για μεγάλα διαστήματα, λόγω της απουσίας της γύρης, τα μελίσσια εξασθενούν. Οι μέλισσες ψάχνουν για μέλι και κουράζονται. Το αποτέλεσμα είναι συσσόρευση μεγάλων φορτίων απο νοζεμίαση, τα οποία αργότερα θα αποτελειώσουν τα μελίσσια. Στο πεύκο μένω το πολύ 30-40 ημέρες και βγαίνω για να πάω τα μελίσσια σε ανθοφορία.
Τρείς σοβαροί παράγοντες που υπάρχει νοζεμίαση στο πεύκο:
Ταλαιπορημένα μελίσσια απο μελιτοσσυλογή
Υγρασία - Στη Θάσο στην Εύβοια υπάρχει υγρασία
Έλλειψη γύρης
Συνοστισμός μελισσοκόμων

Έχουμε φάρμακα για τη νοζεμίαση;
Όχι. Όλα όσα υπάρχουν και λέμε για τη νοζεμίαση δεν είναι φάρμακα. Απλώς διεγείρουν την εκτροφή του γόνου, γεννά η βασίλισσα και θεραπεύεται η νοζεμίαση. Σημαντικό να υπάρχει γύρη στα μελίσσια.

Τι σκευάσματα υπάρχουν για τη νοζεμίαση;
Υπάρχει η φουμαγκιλίνη η οποία φανερά στα πειράματα έχει αποτελέσματα κατά της νοζεμίασης όμως απαγορεύεται και είναι επικίνδυνο σκεύασμα για την ανθρώπινη υγεία.
Η θυμόλη είναι το μόνο που καταπολεμά τη νοζεμίαση. Η σκέτη απλή θυμόλη που βρίσκουμε και αγοράζουμε σε μαγαζιά με μελισσοκομικά είδη. Μάλιστα αρκετά σκευάσματα που πουλάνε στο εμπόριο για τη νοζεμίαση έχουν θυμόλη μέσα.

Η θυμόλη όπως έδειξε στα πειράματα είχε την πιο αποτελεσματική δράση. Συγκεκριμένα στο εργαστήριο ΑΠΘ έχουν γίνει μακροχρόνια πειράματα, και η θυμόλη έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα. Οι μελισσοκόμοι πρέπει να ταίζουν σιρόπι με θυμόλη σε δοσολογία 1 γρ θυμόλη στα 15 λίτρα σιρόπι.



Η μέθοδος έχει ως εξής
Αρχικά μετράμε 1 γραμμάριο θυμόλη. Παίρνουμε 2 θήκες debon και τις γεμίζουμε ασφυκτικά. Αυτές μας κάνουν συνολικά 1 γρ θυμόλη. Σε γενικές γραμμές δεν πρέπει να βάλουμε παραπάνω δοσολογία γιατί μπορεί να υπάρξουν ανεπιθύμητες παρενέργειες στα μελίσσια όπως να μην πάρουν το σιρόπι να γίνουν επιθετικά κλπ. Λιγότερο μπορούμε να βάλουμε όχι όμως περισσότερο. Η καλύτερη δοσολογία να έχουμε αποτελέσματα είναι στο 1 γραμμάριο.
Παίρνουμε το 1 γραμμάριο θυμόλη και το διαλύουμε σε 1ml οινόπνευμα. Η θυμόλη είναι αδιάλυτη μέσα στο σιρόπι αν δεν την ανακατέψουμε πρώτα με οινόπνευμα. Αφού ρίξουμε τη θυμόλη μέσα στο σιρόπι, δίνουμε 2-3 λίτρα ανα μελίσσι. Σκοπός είναι να αποθηκεύσουν το σιρόπι, διότι έτσι λειτουργεί θεραπευτικά στο μελίσσι.

Η θυμόλη λειτουργεί επίσης και σα συντηριτικό. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Γ. Γκόρας στο σεμινάριο, η προσθήκη θυμόλης στο σιρόπι, εμποδίζει το ξίνισμα του μείγματος έως και 2 μήνες κατά τη καλοκαιρινή περίοδο. Πχ αμα φτιάξουμε το σιρόπι μας και δεν το ταίσουμε όλο, μπορούμε να το κρατήσουμε στην αποθήκη (Ιούλιο μήνα) για περισσότερο απο 60 ημέρες χωρίς να ξινίσει.

Η μέθοδος θεραπείας με θυμόλη αναππτύχθηκε στο εξωτερικό με αυτό το τρόπο. Δηλαδή οι μελισσοκόμοι ταίζαν τα μελίσσια τους σιρόπι με θυμόλη (την οποία χρησιμοποιούσαν σαν συντηριτικό) και είδαν ότι τα μελίσσια τους δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τη νοζεμίαση μέσα σε 5-10 χρόνια. Αυτός είναι ο ουσιαστικός λόγος που ταίζουμε τη θυμόλη. Θέλουμε να ρίχνουμε συνεχώς τη προσβολή της ασθένειας, μέχρι που να έχει φτάσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα μέσα σε 5-10 χρόνια.

Ο σκοπός είναι να το σκεφτούμε ετσι...
Όπως με τη βαρρόα ξέρουμε ότι υπάρχει σε όλα μας τα μελίσσια, και κάνουμε κάθε χρόνο θεραπεία ακόμα και αν δεν έχουμε πρόβλημα, έτσι και με τη νοζεμίαση. Θεωρούμε ότι όλοι έχουμε νοζεμίαση - ακόμη και αν δεν έχουμε - Οπότε βάζουμε στους ετήσιους χειρισμούς μας, προληπτική καταπολέμηση νοζεμίασης. Κάνουμε θεραπεία δηλαδή χωρίς να ξέρουμε αν έχουμε νοζεμίαση χωρίς να στείλουμε δείγμα σε κάποιο εργαστήριο. Το φορτίο που έχω απο νοζεμίαση χρόνο με το χρόνο θα μειώνεται, και θα φτάσουμε μετά απο 10 χρόνια σε σημείο που να έχουμε κατεβάσει την ασθένεια σε πολύ χαμηλά επίπεδα...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια