Αν μάθουμε δίπλα σε ένα μελισσοκόμο πως δουλεύει και μας δείξει τις τεχνικές του, θα δούμε ότι ο καθένας έχει ένα διαφορετικό τρόπο για να ξεχειμωνιάζει τα μελίσσια του. Κύριος στόχος είναι τα μελίσσια να γίνουν όσο πιο δυνατά γίνεται, και αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Δεν είναι μόνο δηλαδή το πόσο θα αναπτυχθούν τα μελίσσια αλλά το πως θα τα κρατήσουμε δυνατά με τις λιγότερες απώλειες πλυθησμού. Πρέπει να ξέρουν όλοι οι μελισσοκόμοι ότι όσο περισσότερες απώλειες έχουμε με νεκρές μέλισσες το χειμώνα, αυτές δεν αναπληρώνονται και πολλά μελίσσια μπορεί να φτάσουν με τόσο λίγο πλυθησμό που να χαθούν. Οι παλιοί μελισσοκόμοι λένε ότι ένα 5% των μελισσιών μας, δηλαδή 5 στα 100 μελίσσια, είναι εντελώς φυσιολογικό να χαθούν, και ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε. Αν όμως είναι παραπάνω κάτι άσχημο συμβαίνει. Γενικά όλοι προσπαθούμε να μην χάσουμε και αυτά τα 5 στα 100 όμως πολλές φορές είναι δύσκολο, με όλά αυτά τα προβλήματα που μαστίζουν τη μελισσοκομεία σήμερα.
Το πρώτο και κυριότερο για να κρατήσουμε δυνατά μελίσσια το χειμώνα, είναι να έχουν ρίξει μπόλικους γόνους το φθινόπωρο, σε ανθοφορία. Τα δυνατότερα και υγειέστερα μελίσσια που κρατάνε με επιτυχία το χειμώνα είναι αυτά που δούλεψαν κάποια ανθοφορία το φθινόπωρο. Οι βασικές ανθοφορίες του φθινοπώρου είναι το ρείκι η κουμαριά, η ακονιζιά και υπάρχουν και άλλα ανθάκια που μπορεί να δουλέψουν άριστα, και τα μελίσσια να ρίξουν γόνους. Σαν εικόνα εμείς πρέπει να βλέπουμε ασπρίσματα στις κυψέλες μας, με άσπρα κεράκια, και να έρχεται γύρη, πολύ γύρη. Φυσικά ενισχύουμε και με ζυμαράκι, extra για να ρίξουν ακόμα περισσότερους γόνους, όταν δεν επαρκεί η τροφή έξω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να έχουμε ανθοφορία το φθινόπωρο, και όσο περισσότερο δώσει αυτή, τόσο πιο επιτυχημένα και ανέξοδα θα ξεχειμωνιάσουμε.
"Συνήθως οι μελισσοκόμοι που μένουν έως αργά στο πεύκο, και τα μελίσσια δεν προλάβουν να ρίξουν αρκετούς γόνους σε κάποια ανθοφορία, έχουν πρόβλημα το οποίο μεταφράζεται σε πολλές απώλειες μελισσιών όλη την υπόλοιπη περίοδο".
Η πρώτη εικόνα που χαίρεται να βλέπει ο μελισσοκόμος πρίν το ξεχειμώνιασμα είναι οι εκκολαπτόμενοι γόνοι. Οι άσπρες μελισσούλες που βγαίνουν απο το κελί τους και κατακλύζουν την κυψέλη. Μόλις ο μελισσοκόμος δεί τόσες νεαρές εργάτριες μέσα, ξέρει απο πρίν για την ποιότητα του μελισσιού του, και το πως θα ξεχειμωνιάσει. Όπως έχουμε πεί και παλαιότερα, η ποιότητα της μέλισσας καθορίζει και την ζωή της. Τράφηκε με πολύ μέλι και γύρη όταν ήταν σκουληκάκι, ζεί 4 μήνες! Τράφηκε φτωχά με ζάχαρη και ελάχιστη γύρη, θα ζήσει 2 μήνες. Και όταν θα φτάσει το τέλος του Ιανουαρίου θα βλέπουμε τις απώλειες την μια μετά την άλλη αν δεν φτιάξαμε καλά μελίσσια.
Δεύτερος στόχος είναι να προσπαθήσουμε να έχουμε ζεστά μελίσσια. Αυτό στην Ελλάδα το πετυχαίνουμε με δύο τρόπους! Ο πρώτος είναι να διαλέξουμε μελισσοκομείο με πλούσιο Ήλιο. Δόξα το θεό είμαστε τυχεροί σαν άνθρωποι και γεννηθήκαμε σε μια χώρα που ο ήλιος είναι αύθονος ακόμη και το χειμώνα. Οπότε πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε. Θέλουμε ακόμα και τον Δεκέμβριο που ο ήλιος βγαίνει για λίγη ώρα και είναι χαμηλά, να χτυπά τα μελίσσια μας. Όσο περισσότερο τόσο πιο ζεστά και τα μελίσσια.
Τρίτος στόχος είναι η σωστή μόνωση. Θέλουμε με όποιο τρόπο μπορούμε να εγκλωβίσουμε τη θερμότητα στο μελίσσι μας. Γενικά για την Ελλάδα η πιο αποδοτική πατέντα που έχει κυριαρχήσει είναι το κηρόπανο. Δηλαδή κόβουμε ένα πανί απο παλιό τζίν, τέντα η κάποιο σκληρό ύφασμα, αφήνουμε 2 εκατοστά γύρω γύρο κενό και το στρώνουμε πάνω απο το μελίσσι. Βαστάει τη θερμότητα μέσα στον γόνο και έχει καλό αποτέλεσμα. Άλλοι που είναι σε πιο ορεινές περιοχές βάζουν και φελιζόλ στο πλάι, αλλά και άλλα μέτρα που έχουμε δείξει πολλές φορές εδώ στην Ορεινή Μέλισσα, και μπορείτε να τα δείτε στο μενού παραπάνω, ειδικότερα στις κατηγορία ξεχειμώνιασμα.
Τέταρτος στόχος είναι να μηδενήσουμε τις ασθένειες. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να γκρεμίσουμε τον πύργο που έχουμε φτιάξει με όλους τους υπόλοιπους χειρισμούς. Μια ασθένεια μπορεί να θερίσει τα μελίσσια, και να κάνει ακόμα και τα δυνατότερα μελίσσια να χαθούν. Ασθένειες που θερίζουν το χειμώνα είναι η νοζεμίαση, η βαρρόα και η ασκοσφαίρωση.
Για την βαρρόα εφαρμόζουμε θεραπεία μια φορά το φθινόπωρο, η τον αύγουστο τότε που τα μελίσσια έχουν το λιγότερο γόνο, και η δεύτερη εφαρμογή γίνεται στα τέλη του δεκεμβρίου περίπου, τότε που τα μελίσσια έχουν ξεγονιάσει εντελώς. ΠΡΟΣΟΧΗ! Τα μελίσσια δεν πρέπει να έχουν ούτε μια χούφτα απο γόνο. Να είναι ξεγονιασμένα εντελώς. Ακόμα και 10 κελιά να υπάρχουν με βαρρόα, αυτά τα 10 βαρρόα θα γίνουν 30 μέσα σε λίγες μέρες και 90 μέσα σε άλλες 21 ημέρες, δηλαδή θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα απο νωρίς το Καλοκαίρι, τότε που θέλουμε να πάρουμε μέλι απο τις ανθοφορίες μας.
Για την νοζεμίαση και την ασκοσφαίρωση φροντίζουμε να είμαστε σε μέρος χωρίς υγρασία, οι κυψέλες να αερίζονται επαρκώς, και τα μελίσσια να είναι καλοταισμένα και περιποιημένα. Αν έχουμε σωστά μελίσσια δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Τα δυνατά μελίσσια αντιμετωπίζουν εύκολα τις ασθένειες, αν έχουν πλυθησμό. Αυτά για σήμερα, να είστε όλοι και όλες καλά!
1 Σχόλια
ΒΑΡΡΟΑ: Με μια θεραπεία κατά της Βαρρόα το Φθινόπωρο ή Αύγουστο, όπως γράφετε παραπάνω, και μιά στα τέλη Δεκεμβρίου δεν ζουν τα μελίσσια με τίποτα. Δεν θα υπάρχουν μελίσσια στα τέλη Δεκεμβρίου για να κάνουμε θεραπεία, αν κάνουμε μόνο μια θεραπεία τον Αύγουστο. Αν δε αφήσουμε την θεραπεία για το Φθινόπωρο, δηλαδή Σεπτέμβριο και μετά, τότε είναι που χάθηκε το παιχνίδι με την Βαρρόα. Με τέτοιες συμβουλές και αναποτελεσματικά φάρμακα κατά της Βαρρόα δεν ζουν τα μελίσσια, με όλη την εκτίμηση που σας έχω αγαπητή ορεινή μέλισσα. Η Βαρρόα θέλει πολλές προσπάθειες και αγώνα. Δεν εξοντώνεται τόσο απλά και εύκολα με μια θεραπεία τον Αύγουστο και άλλη μια τον Δεκέμβριο και τελειώσαμε. Μάλλον έτσι μας τελειώνει εκείνη. Καλό υπόλοιπο χειμώνα, αν και είμαστε ακόμα στις αρχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!