Αφαίρεση πλαισίων στα μελίσσια! Πως γίνεται "σωστά" το σφίξιμο το φθινόπωρο!

Αφαίρεση πλαισίων στα μελίσσια! Πως γίνεται "σωστά" το σφίξιμο το φθινόπωρο!
Το σφίξιμο των μελισσιών ξεκινάει μετά τους τελευταίους τρύγους του φθινοπώρου. Τα μελίσσια που έγιναν διόροφα τριόροφα την άνοιξη και το Καλοκαίρι, το φθινόπωρο έχουν μόνο τη γονοφωλιά, και καθώς κρυώνει ο καιρός και τα μελίσσια αρχίζουν να μικραίνουν, τότε είναι που αφαιρούμε και τις τελευταίες κηρήθρες για το ξεχειμώνιασμα.

Αυτή τη περίοδο ο βασικότερος χειρισμός "σφιξίματος" των μελισσιών μας, δεν είναι να ρυρρικνώσουμε τόσο τη γονοφωλιά, όσο τα περιττά πατώματα και τις πολλές κηρήθρες. Πχ ένα μελίσσι που είναι διόροφο, και ο πλυθησμός του είναι λίγο πάνω απο 10 πλαίσια, του παίρνουμε το πάτωμα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν το μελίσσι μας έχει ολο το πλυθησμό απο πάνω, τότε κάνουμε "τράμπα" και κατεβάζουμε το μελίσσι κάτω παίρνοντας όλα τα άδεια πλαίσια κάτω. Συμφέρει 10 φορές περισσότερο να έχουμε ένα σφιχτό 10άρι μελίσσι, παρά ένα "σκόρπιο" διόροφο. Όχι μόνο για καλύτερη ανάπτυξη, αλλά και για λιγότερη κατανάλωση τροφών, αλλά και αντιμετώπιση εχθρών ασθενειών.

Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ χειρισμός πρίν το χειμώνα είναι η αφαίρεση άδειων κηρηθρών απο τη γονοφωλιά. Όπως μας είπε ένας πολύ παλιός μελισσοκόμος, το σωστό σφίξιμο του μελισσιού γίνετε αφαιρώντας όλες τις άδειες κηρήθρες, αλλά όχι μόνον αυτές. Αλλά και μια κηρήθρα του μελισσιού. Πχ αν ένα μελίσσι πατάει 6 πλαίσια, και η κυψέλη έχει 10 συνολικά πλαίσια. Πρώτα αφαιρούμε τα 4 άδεια πλαίσια, και στη συνέχεια παίρνουμε άλλο ένα πλαίσιο τινάζοντας το πλυθησμό του μέσα στο μελίσσι.
Το μυστικό όμως που θα πούμε σήμερα, είναι πότε εφαρμόζεται αυτός ο χειρισμός, και σε ποιές περιοχές είναι απολύτως απαραίτητος. Η περίοδος που σφίγγουμε "καλά" το μελίσσι μας, τόσο που να μαζευτεί ο πλυθησμός μας σε λιγότερα πλαίσια, είναι μόλις ελαττώσει το γόνο του. Πχ αν έχουμε ένα μελίσσι 6 πλαίσια στις 15 Οκτωμβρίου, και έχει 3 μεγάλους γόνους, δεν είναι ακόμα περίοδος να "συμαζέψουμε" τόσο πολύ το μελίσσι μας. Εφόσον ακόμα αναπτύσσετε. Αν όμως το μελίσσι αυτό έχει 1-2 γόνους, και δεν είναι και μεγάλοι σε έκταση μπορούμε να το σφίξουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Το κηρόπανο εννοείτε ότι το τοποθετούμε απο τα μέσα Σεπτεμβίου. Εξάλλου πολλοί το αφήνουν ολόκληρο το καλοκαίρι, διότι έχουν παρατηρήσει σημαντική μόνωση όχι μόνο απο κρύο αλλά και απο ζέστη.

Είναι απαραίτητο να σφίξουμε τα μελίσσια;
Εδώ θέλω να σας πω μια προσωπική εμπειρία μου. Πέριση έκανα ένα πείραμα και ξεχειμώνιασα μελίσσια σε δύο διαφορετικές περιοχές. Το ένα μελισσοκομείο ήταν σε ύψωμα στη τοποθεσία Αγρίνιο, ενώ το άλλο μελισσοκομείο ήταν σε ένα πολύ ζεστότερο σημείο προφυλαγμένο απο αέριδες και έντονη παγωνιά, πάλι στη περιοχή Αγρίνιο. Τα δύο μελισσοκομεία είχαν διαφορά υψομέτρου περίπου 150 μέτρα. Τα μελίσσια που είχα πιο ψηλά τα έβαλα όλα μόνωση, και τα έσφιξα πολύ καλα, ενώ τα άλλα που είχα πιο χαμηλά, τα άφησα σκέτα μόνο με κηρόπανο και χωρίς να τα σφίξω. Τα αποτελέσματα;

Τα μελίσσια που ήταν χαμηλά, και χωρίς καλή μόνωση, όχι μόνο ξεχειμώνιασαν καλύτερα, αλλά μπήκαν πολύ δυναμικά απο πολύ νωρίς την Άνοιξη. Είδα τεράστια διαφορά. Και ξέρετε που θέλω να καταλήξω; Ότι πρώτα φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε στα μελίσσια μας ένα καλό και προσήλιο μέρος, με καλή ανθοφορία το χειμώνα, και έπειτα όλα τα υπόλοιπα. Η μόνωση παίζει τεράστιο ρόλο ειδικά σε Βόρειες περιοχές, όμως ένα μέρος μπορεί να μας καταστρέψει πριν προλάβει να φτάσει ο Δεκέμβριος.

Είναι φυσικό να καταλάβουμε ότι τα δεδομένα απο περιοχή σε περιοχή Αλλάζουν. Άλλη μελισσοκομία ασκούν οι μελισσοκόμοι στη Κρήτη, και άλλοι οι μελισσοκόμοι στον Έβρο. Και εννοείτε ότι όσο πλησιάζουμε Βόρεια, τόσο τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα το χειμώνα. Και τόσο πιο μεγάλες ανάγκες έχουν τα μελίσσια.