Γράφει η μελισσοκόμος Μαρία Βαλαβάνη...
Το φετινό φθινόπωρο σχεδόν ως τώρα πήγε άβροχο, με εξαίρεση το τελευταίο κύμα κακοκαιρίας, ο ζεστός καιρός ευνόησε τις σφήκες με αποτέλεσμα αυτές να κάνουν "πάρτυ" στο μελισσοκομείο.
Περιόρισα τις εισόδους των κυψελών κλείνοντας σημαντικά τα πορτάκια ώστε τα μελίσσια να κάνουν καλύτερη άμυνα και προσπάθησα να τις εξολοθρεύσω δοκιμάζοντας αρκετούς τρόπους, όχι πάντα με μεγάλη επιτυχία...
Παλιότερα είχα και αρκετούς σκούρκους, βάζοντας όμως συστηματικά μια σκουρκοπαγίδα (περισσότερες πληροφορίες για την κατασκευή της εδώ) τώρα στην κυριολεξία δεν υπάρχει ούτε ένας.
Με τις σφήκες όμως δεν έχω ξεμπερδέψει οριστικά, έχουν ταλαιπωρήσει σημαντικά τις μέλισσες, ιδιαίτερα φέτος με την ανομβρία όπου τα μελίσσια είναι ταλαιπωρημένα.
Στη τελευταία μου επίσκεψη πήρα να δοκιμάσω επιπλέον και μια νέα παγίδα με...ποντικόκολλα...
Τελικά, η ιδέα στη πράξη δεν πήγε όμως και τόσο καλά, γιατί η υποτιθέμενη "κόλλα" δεν ήταν και τόσο πραγματική κόλλα...
Παιδεύτηκα αρκετά πιέζοντας το σωληνάριο για να απλώσω λίγη κόλλα πάνω σε ένα κομμάτι φελιζόλ χωρίς μεγάλη επιτυχία...
η "κόλλα " σχημάτιζε γραμμές πάνω στην επιφάνεια του φελιζόλ και δεν ήταν καθόλου ρευστή και ελαστική...
Οπότε η υποτιθέμενη "παγίδα" μου δεν ήταν παγίδα!
Υποτίθεται ότι αυτή η κόλλα είναι για να παγιδεύει ...ποντίκια, η συγκολλητική της δύναμη όμως ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, προφανώς το συγκεκριμένο κουτί είχε μείνει μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω στο ράφι περιμένοντας κάποιον να το αγοράσει, οπότε τώρα πια δεν ήταν ...ποντικόκολλα, ήταν κάτι που και εγώ δεν ξέρω πως να το ονομάσω...
Είχα πάρει και μια κονσέρβα με γατοτροφή να τη βάλω πάνω στο φελιζόλ για να προσελκύσω τις σφήκες ώστε να παγιδευτούν στη ποντικόκολλα...
αλλά ούτε και αυτή έδειχνε να είναι της προκοπής, δεν ήταν ιδιαίτερα της αρεσκείας τους, όση ώρα ήταν ανοικτό το κουτί σχεδόν καμιά σφήκα δεν το επισκέφτηκε, τι να τρώνε άραγε οι κακομοίρες οι γατούλες ?
Σε μια τελευταία προσπάθεια άπλωσα λίγη γατοτροφή πάνω στο φελιζόλ ελπίζοντας ότι οι "γραμμές" κόλλας θα μπορούσαν να παγιδεύσουν κάποια "χαζή" περαστική σφήκα...
τελικά σχεδόν καμιά σφήκα δεν κόλλησε από μόνη της, κατέφυγα σε άλλο "παραδοσιακό" εργαλείο...
Μια μυγοσκοτώστρα!
Έχω μια μυγοσκοτώστρα μαζί μου την ώρα που κάνω επιθεώρηση και όταν βλέπω κάποια σφήκα που προσπαθεί να κάνει επίθεση στην είσοδο της κυψέλης, την αποτελειώνω επιτόπου.
Είναι βασανιστικό να βλέπεις τις σφήκες να κανιβαλίζουν ζωντανές μέλισσες μπροστά στα μάτια σου, δεν λέω όλα ζωάκια του θεού είναι, αλλά ας πάνε αλλού να φάνε κάτι άλλο, ας αφήσουν ήσυχες τις δικές μου μέλισσες..
Οπότε όταν τελείωσα την επιθεώρηση, στρογγυλοκάθηκα στο χώμα φορώντας τη μελισσοκομική στολή με τη πράσινη μυγοσκοτώστρα στο χέρι, (ωραία εικόνα σκέφτομαι τώρα ότι θα πρέπει να ήμουν) και με διαλογιστική προσήλωση επιδόθηκα στην υπεράσπιση των κυψελών μου.
Με όπλο την υπομονή, τη γατοτροφή και τη ...μυγοσκοτώστρα δεν τα πήγα και άσχημα για όση ώρα αναπαυόμουν ήρεμα στο χώμα ...
Τοποθέτησα το φελιζόλ δίπλα στη πιο αδύναμη κυψέλη που είχαν βάλει στόχο οι σφήκες, γιατί οι σφήκες κάνουν οργανωμένες επιθέσεις, εστιάζονται κυρίως σε μια "εύκολη" κυψέλη μέχρι να την αποτελειώσουν, μετά πάνε στην επόμενη, με αυτό τον τρόπο μετράω ήδη κάποιες απώλειες σε κυψέλες.
Μακάρι ο καιρός να γίνει "κανονικός" με λίγο περισσότερο κρύο, ώστε οι σφήκες να ελαττωθούν φυσιολογικά.
Γιατί δεν παλεύεται το θέμα σφήκες μόνο με παγίδες και ...μυγοσκοτώστρες!
Το σκορ είναι 1-0 φυσικά υπέρ των σφηκών!
Πηγή κειμένου https://olameliladistimani.blogspot.gr
0 Σχόλια
Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!