Widget Recent Post No.

Γιατί δεν τροφοδοτούμε με σιρόπι το Καλοκαίρι



Με αφορμή τους τελευταίους χειρισμούς που μοιραστήκαμε μαζί όλοι οι μελισσοκόμοι στην Ορεινή μέλισσα, δόθηκε η αφορμή σε μερικούς μελισσοκόμους να ρωτήσουν γιατί αποφεύγουμε τις τροφοδοσίες με σιρόπι το Καλοκαίρι. Ο λόγος είναι απλός. Το Καλοκαίρι έχουμε έντονη τάση για λεηλασία, και τα μελίσσια αμέσως μόλις μυρίσουν, μέλι, σιρόπι μπορούν μέσα σε λίγη ώρα να δημιουργήσουν ένα πραγματικό εμφύλιο πόλεμο. Και ξέρετε τις συνέπειες μετά απο ένα εμφύλιο πόλεμο. Χούφτες νεκρές μέλισσες έξω απο τις κυψέλες σαν δηλητηρίαση ένα πράγμα. Και δεν νομίζω να θέλει κανένας μελισσοκόμος να δει την περιουσία του να καταστρέφεται από ένα και μόνο λάθος.

Πολλοί μελισσοκόμοι ρώτησαν "τι είναι ακριβώς η λεηλασία" και "πότε πρέπει να προσέξω περισσότερο". Επίσης αν υπάρχει κάποια μέθοδος τροφοδοσίας με σιρόπι, γιατι τα χρήματα είναι λιγοστά να αγοραστούν έτοιμες τροφές απο μελισσοκομικά καταστήματα. Θα τα απαντήσω ένα ένα...

Η λεηλασία είναι το φαινόμενο όπου το ένα μελίσσι επιτίθεται στο άλλο για να κλέψει τις προμήθειες. Οι μέλισσες στην κυριολεξία ληστεύουν το μέλι τη γύρη και ότι άλλο πολύτιμο βρούν. Είναι ακριβώς όπως συνέβαινε τα παλαιότερα χρόνια στους πολέμους, όπου το ένα χωριό λεηλατούσε το άλλο, και οι στρατιώτες έκλεβαν όλα τα τρόφιμα για να εξασφαλήσουν την επιβίωση τους. Έτσι και οι μέλισσες, όταν πεινάνε, δεν έχουν ανθοφορία και ο μελισσοκόμος τις έχει παρατημένες, νηστικές, αυξάνουν πολύ το ένστικτο της λεηλασίας και αρχίζουν να ψάχνουν από την απόγνωση τους αδύναμες κυψέλες για να κλέψουν, δηλαδή κανονικότατη ληστεία, με χιλιάδες απώλειες, εφόσον οι λεηλάτριες είναι νευρικές και πολύ επιθετικές μέλισσες! Όσες μέλισσες - του ίδιου μελισσιού - βρίσκονται ήδη μέσα, και προσπαθούν να αντισταθούν στην εισβολή σκοτώνονται απο τις λεηλάτριες όπως επίσης και η ίδια η βασίλισσα. Στο τέλος βλέπουμε νεκρές μέλισσες, και πουθενά μέλι η προμήθειες. Η λεηλασία μπορεί να πάρει ακόμα και μέρες σε ένα μελίσσι.

Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση "πότε πρέπει να προσέξω περισσότερο για λεηλασία" είναι τότε που δεν υπάρχει ανθοφορία. Συνήθως έχουμε πολλά κρούσματα το Καλοκαίρι, νωρίς την Άνοιξη ακόμα και το Φθινόπωρο, ενώ το Χειμώνα και στη καρδιά της Άνοιξης μέχρι τον Ιούνιο δεν έχουμε σχεδόν καθόλου. Φυσικά εξαρτάται με το τι μέλια υπάρχουν διαθέσιμα στη φύση.

Ακούστε να δείτε το εξωπραγματικό, πως εξελίσσεται η λεηλασία. Θα σας πω ένα παράδειγμα για να το καταλάβετε καλά. Έχουμε μια αδύναμη κυψέλη 4 πλαίσια και έχει απροστάτευτα μέλια. Και λίγα μέτρα μακριά ένα διόροφο μελίσσι αρκετά δυνατό. Η περιοχή δεν δουλεύει καθόλου και υπάρχει αυξημένη λεηλασία. Κάποια στιγμή οι συλλέκτριες του δυνατού μελισσιού ψάχνουν για τροφή αλλά πάνω στην απόγνωση τους ψάχνουν και πιθανές κυψέλες να κλέψουν τις προμήθειες. Αν λοιπόν μια συλλέκτρια - λεηλάτρια μπεί στην αδύνατη 4άρα κυψέλη, καταφέρει και κλέψει μέλι χωρίς να την σκοτώσουν, και φύγει απο τη κυψέλη αυτή με γεμάτη κοιλιά, τότε μόλις επιστρέψει θα δώσει σήμα σε άλλες 10-20 συλλέκτριες ότι υπάρχει απροστάτευτο μέλι δίπλα! Τραβάτε γρήγορα....

Αν και αυτές οι 20 μέλισσες φύγουν με γεμάτη κοιλια, τότε θα δώσουν σήμα σε άλλες 300, και οι 300 θα γίνουν 800 και μέσα σε 1-2 ώρες θα αρχήσει ένας πραγματικός εμφύλιος πόλεμος. Ο λόγος που λεηλατούνται τα αδύνατα μελίσσια είναι επειδή οι λεηλάτριες καταφέρνουν να φύγουν με γεμάτη τη κοιλιά χωρίς να σκοτωθούν. Ενώ σε μια δυνατή κυψέλη κάθε απόπειρα εισβολής απο λεηλάτρια καθίσταται επικίνδυνη και εντελώς αδύνατη. Η λεηλάτρια έτσι και αλλιώς είναι νευρική και εντοπίζεται η εχθρικότητα της ακόμα και απο τις παραμάνες μέλισσες. Γι αυτό τα δυνατά μελίσσια δεν λεηλατούνται σχεδόν ποτέ.

Τώρα σχετικά με το "δεν ταιζουμε το καλοκαίρι γιατί έχουμε λεηλασία" δεν είναι απόλυτο. Ένας καλός μελισσοκόμος μπορεί το σούρουπο να πάει με πιατάκια και να ταίσει τα μελίσσια του και την επόμενη να μην υπάρχει σταγόνα απο σιρόπι. Απλώς προσέχουμε να ταίσουμε όλα τα μελίσσια γιατί αν κάποιο πεινάει θα δελεαστεί να κλέψει περισσότερο. Επίσης σε περιόδους λεηλασίας δεν βάζουμε μέλι στο σιρόπι, γιατί οι μέλισσες τρελαίνονται με τη μυρωδιά του μελιού. Ψάχνουν σαν παλαβές να δούν απο που έρχεται. Πολλές φορές μόλις κάνουμε τροφοδοσία πετάγεται όλο το μελίσσι έξω, ψάχνουν την πηγή απο όπου έρχεται.

Σε γενικές γραμμές προτιμούμε στερεές τροφές το Καλοκαίρι, και το Φθινόπωρο αν σταματήσει λίγο η λεηλασία μπορούμε να κάνουμε κάποιες διεγερτικές τροφοδοσίες για αύξηση της ανάπτυξης και ανανέωση του πλυθησμού για το επερχόμενο Ξεχειμώνιασμα, και έχουμε πολλά να πούμε γι αυτό το κομμάτι, και να μοιραστούμε πολλά ακόμα μυστικά!

Δημοσίευση σχολίου

1 Σχόλια

  1. Ο κανόνας είναι ότι έχουμε λεηλασία σε ορφανά μελίσσια. Συμβαίνει όμως να έχουμε και σε φυσιολογικά μελίσσια χωρίς να κάνουμε τροφοδοσία. Την περασμένη Άνοιξη διαπιστώσαμε λεηλασία σε ένα μελίσσι και το πρώτο που κάναμε ήταν να διαπιστώσουμε αν είχε μάνα. Ήταν κανονικό το μελίσσι και δυνατό και για να αποτρέψουμε την συνέχιση της λεηλασίας περιορίσαμε πολύ την είσοδο της κυψέλης. Από λάθος μου όμως έκλεισα εντελώς την είσοδο για 4 με 5 περίπου μέρες και έτσι σταμάτησε η λεηλασία. Και παλαιότερα είχα λεηλασία συγχρόνως σε δύο φυσιολογικά μελίσσια. Τα μετέφερα σε ένα μικρό παράρτημα που είχα. Και εκεί το ένα από τα δύο μελίσσια το λεηλατούσε ένα συγκεκριμένο μελίσσι. Το βραδάκι που όλα τα μελίσσια ήταν ήρεμα αυτό είχε κίνηση και έτσι πρόδωσε ότι αυτό έκανε τη λεηλασία. Το λεηλατούμενο μελίσσι το έβαλα επάνω του με διάφραγμα και έτσι έκανα ένα μελίσσι με δύο βασίλισσες και απέτρεψα την συνέχιση της λεηλασίας σ' αυτό τό μελίσσι. Ασφαλής τρόπος να ταϊσουμε τα μελίσσια είναι μόνο με στερεές τροφές και όχι σιρόπια. Φίλος μου μελισσοκόμος τάισε τα μελίσσια του με σιρόπι και του τα λεηλάτησαν μελίσσια από γειτονικό μελισσοκομείο και τα έχασε όλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!