Widget Recent Post No.

Τεχνική για να μη σαπίζουν οι κυψέλες και βάζουν νερό: Τι κάνουν οι έμπειροι μελισσοκόμοι



Έχουμε μοιραστεί πολλά μυστικά μέσα σε αυτό το blog. Για όσους τα γνωρίζουν είναι ασήμαντα και αδιάφορα  όμως για τους νέους που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντικά. Σήμερα θα μιλήσουμε για έξυπνες τεχνικές που μπορούμε να εφαρμόσουμε προκειμένου να δώσουμε περισσότερη ζωή στις κυψέλες και να μη σαπίζουν. Αλλά πέρα από αυτό μια στεγνή κυψέλη χωρίς υγρασία επιτρέπει να αναπτυχθούν δυνατά υγιή παραγωγικά σμήνη χωρίς αρρώστιες.

Όπως θα καταλάβατε σήμερα δε θα επικεντρωθούμε στον τρόπο βαψίματος των κυψελών. Συμπερασματικά για να θεωρηθούν ανθεκτικές πρέπει εσωτερικά να έχουν περαστεί με λάδι - λινέλαιο - και εξωτερικά με κάποια ανθεκτική λαδομπογιά. Μια καλή φθηνή εναλλακτική είναι το παραφινάρισμα με ειδική παραφινιέρα. Αλλα γι αυτό θα μιλήσουμε σε άλλη ανάρτηση.

Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι τη στιγμή της τοποθέτησης όταν τα ξεφορτώνουμε να τα βάλουμε με μια καλή κλίση προς τα εμπρός. Αν το έδαφος δεν είναι κεκλιμένο αλλά επίπεδο παίρνουμε πέτρες τούβλα ακόμη και ξύλα προκειμένου να σηκώσουμε την πίσω πλευρά λίγα εκατοστά από το χώμα. Ποτέ μα ποτέ δε παρατάμε τις κυψέλες χωρίς να παρατηρήσουμε αυτή τη κλίση. Αυτός ο χειρισμός είναι πάρα πολύ σημαντικός και λίγες φορές έχω ακούσει μελισσοκόμους να τον μοιράζονται. Ίσως θεωρείτε δεδομένος όμως για αρκετούς πιστεύω ίσως είναι άγνωστος.

ΕΙΚΟΝΑ: Τα μελίσσια είναι τοποθετημένα με κλίση, για να μη στέκεται το νερό και να βγαίνει απο την είσοδο. Στο πίσω μέρος κάθε κυψέλης έχω τοποθετήσει πέτρες.


Πολλοί παλιοί μελισσοκόμοι επιλέγουν μέρη που το έδαφος έχει αυτή τη κλίση και δε χρειάζονται επιπλέον στηρίγματα οι κυψέλες. Αν αφήσουμε τις κυψέλες χύμα χωρίς κλίση με μια δυνατή βροχή θα βάλουν νερό από το καπάκι, τις θήρες αερισμού η ακόμα και από τη πόρτα και το αποτέλεσμα θα είναι συσσωρευμένο νερό κάτω και νωπό ξύλο γεμάτο υγρασία. Φυσικά όλα αυτά ισχύουν για τον κλειστό πάτο και όχι τους ξύλινους ανοιχτούς η πλαστικούς οι οποίοι είναι αδύνατο να συγκρατήσουν νερό. Συγκεκριμένα έχω πολλούς πλαστικούς πάτους της anel και πάνε τέλεια.

Το δεύτερο εξίσου σημαντικό είναι να έχουμε τις κυψέλες μας σε βάσεις, είτε αυτές είναι παλιές παλέτες οικοδομών, είτε δική μας πατέντα, είτε λάστιχα αυτοκινήτου και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εμποδίσει την επαφή του ξύλου με το βρεγμένο έδαφος. Κυψέλες που ακουμπούν κατευθείαν κάτω απορροφούν νερό, και ξέρετε η γονοφωλιά είναι το πρώτο μέρος της κυψέλης που σαπίζει εφόσον είναι 365 μέρες το χρόνο εκτεθειμένη στα καιρικά φαινόμενα. Η περίοδος που καταπονείτε περισσότερο η κυψέλη είναι το χειμώνα, έτσι λοιπόν τότε είναι περισσότερα αναγκαία μια καλή βάση και μια κλίση προς τα εμπρός για την υγρασία και το νερό.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια