Τα επιθετικά μελίσσια βγάζουν περισσότερο μέλι: Τι λέει ένας παλιός μελισσοκόμος

 

Ανάμεσα στους μελισσοκόμους και κυρίως του παλιούς κυκλοφορεί η φήμη ότι τα επιθετικά μελίσσια παράγουν περισσότερο μέλι. Σαν μελισσοκόμος από την εμπειρία έχω να σας πω πολλά πράγματα που έχω δει με τα μάτια μου αλλά που έχω ακούσει και από συναδέλφους μελισσοκόμους να λένε. Τι ισχύει τελικά γύρω από το θέμα; Είναι όντως τα επιθετικά μελίσσια πιο παραγωγικά; Και αν ναι ποιος ο λόγος που συμβαίνει αυτό;

Αρχικά να πούμε ότι ως επιθετικό μελίσσι ορίζουμε αυτό που είναι "επιθετικό" λόγω γονιδιακών χαρακτηριστικών. Η βασίλισσα φέρει περισσότερο "ένστικτο" από τα αρχέγονα χαρακτηριστικά. Τα παλιά χρόνια τα  μελίσσια ήταν πολύ πιο επιθετικά, όχι ευνουχισμένα και ήρεμα όπως είναι σήμερα. Οι μελισσοκόμοι ανά τους αιώνες προσπαθούσαν να σβήσουν αυτά τα χαρακτηριστικά κάνοντας μίξεις φιλών, εισαγωγές ξένων οι οποίες οδήγησαν στην οριστική εξαφάνιση πολλών ντόπιων μελισσών όπως των ελληνικών και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μέλισσα της κρήτης apis adami. Μια άκρως επιθετική μέλισσα αλλά πολύ παραγωγική σε μέλι. Εξίσου επιθετική είναι και η μέλισσα της Ρόδου που υπάρχει ακόμα και από επαγγελματίες μελισσοκόμους που τη δουλεύουν είναι αγρίμι, ακόμη και ο τρύγος αποτελεί πεδίο μάχης από τα τσιμπήματα, βουτάνε σαν στούκας βυθίζοντας κεντριά όπου βρουν ψαχνό, ακόμα και στη δερμάτινη επιφάνεια στο φυσερό του καπνηστηριού.

Από εμπειρίες δικές μου και άλλων μελισσοκόμων έχουμε παρατηρήσει ότι όντως τα επιθετικά μελίσσια είναι πιο παραγωγικά. Μου κάνει μάλιστα ιδιαίτερη εντύπωση όταν έχω πολλά μελίσσια στο ίδιο μέρος στην ίδια ανθοφορία με την ίδια δυναμικότητα σε πληθυσμό, και να τρυγάω τελείως διαφορετικές ποσότητες σε μέλι. Για παράδειγμα ένα επιθετικό μελίσσι μπορεί να βγάλει 25 κιλά σε ένα τρύγο ενώ τα υπόλοιπα γύρω του πολύ λιγότερο. Σύμφωνα με διάφορες παραδοχές τα επιθετικά μελίσσια είναι πιο συντονισμένα στις κινήσεις τους, πιο πειθαρχημένα στη κοινωνία τους και περισσότερο αμυντικά απέναντι σε εχθρούς και ασθένειες, πχ σφήκες βαρρόα κλπ.

Όμως για τον μελισσοκόμο τα επιθετικά μελίσσια είναι πρόβλημα. Και για τον ίδιο αλλά και για τους συνανθρώπους μας οι οποίοι δεν χρειάζονται πολύ για να κάνουν μια καταγγελία, ακόμη και αν τα μελίσσια είναι μακριά από δρόμους η σπίτια. Προσωπικά επιλέγω να φτιάχνω παραφυάδες από ήρεμα μελίσσια αν και γνωρίζω ότι ο μύθος που διαδίδεται ανάμεσα μας είναι πραγματικός...