Μυστικά ξεχειμωνιάσματος, συσορευμένες πληροφορίες για ΜΕΓΑΛΗ ανοδο την Άνοιξη!

 

ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΟΣ
Μπαίνοντας στο χειμώνα το μελίσσι αρχίζει να χαμηλώνει το μεταβολισμό του. Η τεχνική που ακολουθούν μεγάλοι μελισσοκομοι με 500+ μελίσσια, είναι η δημιουργία προμηθειών, έτσι ώστε να υπάρχει σε όλα τα πλαίσια, μέλι γύρη και γόνος. Πουθενά κενή κηρήθρα, χωρίς τροφή, η χωρίς μέλισσα. Καλό σφιγμένο μελίσσι, και όσο πιο Βόρεια, τόσο πιο σφιχτές οι μέλισσες. Για τα δεδομένα στον Έβρο, τα μελίσσια ξεγονιάζουν απο το Νοέμβριο κιόλας, και για όλη την επόμενη περίοδο πρέπει να παραμένουν ζεστά.


Παρακάτω βλέπουμε τη μέθοδο ξεχειμωνιάσματος με νταού φελιζόλ. Το κόλπο είναι οι μέλισσες να πατάνε και το τελευταίο πλαίσιο αρκετά καλά...



Έχει αποδειχθεί ότι μελίσσια μικρά σε πλυθησμό, και χωρίς μόνωση έχουν αυξημένο μεταβολικό ρυθμό κατανάλωσης σακχαρων, που σημαίνει περισσότερη κατανάλωση τροφής - λιποσώματος. Παραγουν πολύ ενέργεια, σπαταλουν το λιποσωμα τους πιο γρήγορα, δεν εκτρέφουν γόνο νωρις την άνοιξη, και γενικά δεν προχωράνε σωστά. Η κατανάλωση ενέργειας είναι πολύ μεγάλη στα κρύα και τα ζεστά μελίσσια. Επίσης παρατηρείτε, ότι τα μικρά μελίσσια, σε έναν αγώνα να επιβιώσουν το χειμώνα, ζορίζονται να κάνουν έστω και λίγο γόνο για να επιβιώσουν. Η μόνωση τα βοηθά σημαντικά... Γι αυτό μελίσσια με διαφορετικό πλυθησμό παρουσιάζουν διαφορετική εικόνα αργότερα.

Φθινοπωρινός γόνος στη σουσούρα...



Αν η διατροφή είναι τέτοια που οι παραμενες και οι νεαρές μέλισσες που εκκολαφθηκαν δεν ανεπτηξαν λιποσωμα, τα μελίσσια πάνε πίσω. πχ κλείσιμο από κακοκαιρία και τάισμα με ζάχαρη. Είναι αξιοσημείωτο, ότι μια μέλισσα 3 ημέρες μετά τη γέννηση της ξεκινά να τρώει γύρη (εφόσον υπάρχει πλούσια νομή), και αυτό συμβαίνει μέχρι την 15η ημέρα, ενώ μετά πάει για συλλέκτρια. Η φάση δημιουργίας λιπώδους ιστού διαρκεί έως και 1.5 μήνα, όπου καταναλώνει γύρη και μέλι με σκοπό την παράταση ζωής για το χειμώνα. Πάνω σε αυτό εγείρονται ερωτήματα για το πόσο σημαντική είναι η ανθοφορία στη φάση που το μελίσσι ετοιμάζεται για το χειμώνα.

Πλαίσιο γεμάτο με γύρη μέλι, και πυκνό πλυθησμό. Υπόδειγμα μελισσιού για χειμώνα...



Η τροφή συμμετέχει κατά 90% στο ρόλο της διαχείμασης!
Για παράδειγμα, το Καλοκαίρι έχουμε  μελίσσια που ξεγονιάζουν, και μόλις τα πάμε στη σουσούρα παρατηρούμε μια έκρηξη γόνου και ανάπτυξης. Ενώ υπάρχει πτωτική θερμοκρασία, και φωτοπερίοδος (η μέρα μικραίνει) η διατροφή διακατέχει τον σημαντικότερο ρόλο. Το μελίσσι παίρνει το ερέθισμα ότι έχει αυθονία έξω... Άρα πάμε δυνατά!

Ο γόνος θα πρέπει να έχει μπόλικο μέλι γύρω του...



Συμπέρασμα απο αυτό είναι, ότι όσο καλή μόνωση και να φτιάξουμε, αν το μελίσσι δεν έχει καλές διατροφικές πηγές (απο γύρη και νέκταρ) δεν θα πάει μπροστά. Η θερμομόνωση συμπληρώνει τα παραπάνω, και καταλύει το ρόλο της εξωτερικής θερμοκρασίας. Ξέρουμε ότι το μελίσσι φτιάχνει το δικό του κλίμα μέσα στις κηρήθρες, και περιορίζοντας το, ενισχύουμε σημαντικά τη διεργασία αυτή.

Τα μελίσσια στη σουσούρα μόλις κόψει η ανθοφορία, η βασίλισσα αρχίζει να μειώνει τα αυγά, και ο γόνος να λιγοστεύει. Ο μελισσοκόμος πρέπει να πάρει το κοπάδι του όσο είναι νωρίς, και να πάει σε ένα μέρος με καλύτερες προοπτικές. Γενικά το διατροφικό στρές το φθινόπωρο, μειώνει τη παραγωγικότητα την επόμενη χρονιά.

Ένα μελίσσι που έχει σχηματίσει αποθέματα μελιών γύρης, δεν επηρεάζεται απο τις εξωτερικές θερμοκρασίες όταν αυτές πέσουν! Εφόσον το μελίσσι έχει γεμάτες τις αποθήκες, μπόλικο φαί παντού γύρω του, καταναλώνει και τα βγάζει πέρα ότι και αν συμβεί.

Σφιχτό δυνατό μελίσσι με αρκετούς φθινοπωρινούς γόνους. Το φελιζόλ πάντα στο τελευταίο πλαίσιο

Οι μέλισσες διαχειμάζουν καλύτερα όταν το φθινόπωρο η τροφή τους έγινε με ποικιλόμορφες γύρες, και βρεγμένες. (ποτισμένα φυτά δίνουν πλούσια γύρη). Σχηματίζουν λιπόσωμα, το οποίο είναι λίπος, ένα μείγμα λιποπροτεινών και άλλων θρεπτικών στοιχείων όπως η βιταλλογενίνη, η οποία συγκεκριμένα είναι μια λιποπρωτείνη στο σώμα της μέλισσας που όσο περισσότερο υπάρχει τόσο μεγαλύτερη ζωή και ανθεκτικότητα στις ασθένειες έχει. Πχ αντίσταση του μελισσιού σε νοζεμίαση

Μια μονοτονη πρόσληψη γύρης, δεν κάνει τόσο καλά μελίσσια το φθινόπωρο. Χρειαζόμαστε πολύχρωμες γύρες με πιο πλούσια πρωτείνη.

Πλαίσιο γεμάτο πολύχρωμη γύρη...

Σε μελίσσια με φτωχή διατροφή, αν στο μέρος που ξεχειμωνιάζουμε συμβεί μια απότομη πτώση θερμοκρασίας με -5 βαθμούς, ακόμα και αν το μελίσσι είναι μονωμένο, και ο γόνος δεν παγώσει, αυτές οι μέλισσες που θα εκκολαφθούν θα μπούνε στη σφαίρα, και δε μπορούν να καταναλώσουν γύρη, άρα δεν κάνουν λιπόσωμα. Είναι γεγονός απο εμπειρία παλαιότερων μελισσοκόμων, ότι χρονιές που υπήρξε απότομη πτώση πολύ νωρίς, και μελίσσια με 7 γόνους σφαίρωσαν για μέρες, αργότερα χάθηκαν με τα μεγαλύτερα κρύα το Δεκέμβριο. Φυσικά πάντα εγκυμωνεί και ο κίνδυνος της νοζεμίασης...

Οι παραφυάδες και τα μελίσσια μας πρέπει να είναι σφιχτά, να ζεστάνουν τα μέλια να ωριμάσουν γρήγορα, και ο γόνος να είναι λίγος και ποιοτικός. Όταν στα 3-4 σφιχτό μελίσσι, τα κελιά του γόνου δέχονται περισσότερες επισκέψεις ταίζονται διπλάσια τροφή, και δημιουργείτε μια πιο γερή ανθεκτική μέλισσα.

Μελίσσια που έρχονται αργά απο το πεύκο είναι τα πιο επικίνδυνα, δε θα πρέπει να υπολογίζουμε σε αυτά. Εκεί που θα πρέπει να περιμένουμε μεγάλα πράγματα, είναι οι φετινές παραφυάδες, οι οποίες του χρόνου θα γεμίσουν τα βαρέλια με μέλι! Όσον αφορά τα μελίσσια του πεύκου χρειάζονται ειδική διαχείρηση και μια πολύ καλή θεραπεία βαρρόα - νοζεμίασης, πρίν κάνουν τους μεγάλους γόνους.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Οι νεαρές βασίλισσες παίζουν σημαντικότατο ρόλο στο ξεχειμώνιασμα
Οι χρονιάρες βασίλισσες παράγουν αυξημένες φερομόνες, το σμήνος έχει συνοχλή, και ωθούν νευρορμονικά τις μέλισσες να δημιουργήσουν περισσότερο λιπόσωμα, σύμφωνα με έρευνες. Το μελίσσι είναι μαζεμένο και όχι σκόρπιο. Οι μέλισσες τρώνε περισσότερο γύρη, ταίζουν το γόνο και τη βασίλισσα με περισσότερο πολτό, και όλοι οι απόγονοι που προκύπτουν γεννετικά είναι καλύτεροι. Το μελίσσι πηγαίνει δυναμικά για το χειμώνα...

Θα ακολουθήσει συνέχεια....