Widget Recent Post No.

Μείωση του πληθυσμού στα μελίσσια: Να ταΐσω βανίλιες; Μικρά κόλπα ανάπτυξης - αύξησης γόνου


Προς το τέλος του καλοκαιριού πριν τις βροχές παρατηρείτε ξεγόνιασμα στα μελίσσια, δηλαδή οι βασίλισσες σταματούν πάρα πολύ την γέννα τους, και οι κυψέλες έχουν πολύ λίγο γόνο μέσα. Συνήθως η περίοδος που συναντάμε αυτό το φαινόμενο είναι μέσα στον Αύγουστο, ενώ κατα τον Οκτώμβριο τα μελίσσια αυξάνουν απότομα και πάλι την γέννα τους για να αυξήσουν τους πλυθησμούς και να ξεχειμωνιάσουν με επιτυχία το Χειμώνα. Συνεπώς μετά το Καλοκαίρι παρατηρείτε μια περίοδος που τα μελίσσια χάνουν συνεχώς πλυθησμούς, αδειάζουν τα πατώματα, και ο μελισσοκόμος καλείτε να αφαιρεί συνεχώς άδειες κηρήθρες τις οποίες αποθηκεύει στην αποθήκη τις οποίες επιστρέφει πίσω στα μελίσσια την Άνοιξη όταν δηλαδή τις χρειάζονται!


Η μείωση λοιπόν του πλυθησμού των μελισσών, απότομα, η οποία εξαρτάται πόσο έλλειψη υπάρχει απο λουλούδια, ανησυχεί πολλούς μελισσοκόμους. Χαρακτηριστική μάλιστα είναι η περίπτωση του σκόρπιου γόνου! Δηλαδή ξαφνικά οι βασίλισσες όχι μόνο δεν γεννάνε πολύ, αλλά βλέπουμε διασκορπισμένα άδεια κελιά μέσα στη σφαίρα του γόνου. Και αυτό όπως έχουμε πεί σε προηγούμενες αναρτήσεις σημαίνει δείγμα κακής βασίλισσας. Αλλά τελικά δεν ισχύει πάντα. Όταν οι μέλισσες δεν συλλέγουν δεν βρίσκουν νέκταρ γύρη, ο γόνος γίνεται σκόρπιος σαν δηλαδή να μην είναι και τόσο καλή η βασίλισσα.


Ο γόνος το Καλοκαίρι γίνεται πιο σκόρπιος, και λιγοστεύει η έκταση του πάνω στο πλαίσιο. Γίνεται μικρότερη η σφαίρα όπως φαίνεται στη φωτό.

Για να καταλάβετε τη σημαντικότητα να μην υπάρχουν νηστικά μελίσσια, διαβάστε τι έγραψε ο επαγγελματίας και πολύ έμπειρος μελισσοκόμος Μόσχος Ντιώνιας:
Η πείνα είναι η μεγαλύτερη ασθένεια του μελισσιού.Δεν παράγεται γόνος αλλά και αυτός που παράγεται είναι υποβαθμισμένος και ευάλωτος σε όλες τις ασθένειες.
Η νοζεμίαση κυριαρχεί στα πεινασμένα μελίσσια.
Το λιπόσωμα καταναλώνεται και οι μέλισσες ζουν πολύ λιγότερο και δεν συλλέγουν.
Η βαρρόα κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά σε ένα πεινασμένο μελίσσι.
Και όταν λέμε πείνα εννοούμε νέκταρ και γύρη.

Πολλοί μελισσοκόμοι λένε "ταίσε βανίλιες" για να πάρουν μπρός τα μελίσσια, όμως όσο και να ταίσουμε δεν φταίει αυτό, αλλά επειδή τα μελίσσια έχουν και μεγάλη έλλειψη σε γύρη. Συνεπώς για να βοηθήσουμε να ρίξουν γόνους πρέπει να δώσουμε και γυρεόπιτα, την οποία μπορούμε να αγοράσουμε σε καλή τιμή απο τα μελισσοκομικά καταστήματα. Δίνωντας γυρεόπιτα δίνουμε και πρωτείνες και υδατάνθρακες για να αυξηθούν τα μελίσσια.

Μια περίπτωση έλλειψης γόνου στα μελίσσια είναι με το πεύκο. Στο πρώτο βάρεμα υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε γύρη, και η μείωση του πλυθησμού μπορεί να είναι επικίνδυνη. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μελισσοκόμοι που παράτησαν τα μελίσσια στη τύχη τους, και όταν έκαναν επιθεώρηση βρήκαν λίγες χούφτες μέλισσες. Το μελίσσι αν δεν έχει γύρη δεν αναπτύσσεται, και αν κουράζονται οι εργάτριες στη συλλογή μελιού πεθαίνουν νωρίτερα. Δώστε μεγάλη προσοχή λοιπόν.

Υπάρχει όμως και η περίπτωση οι μέλισσες να βρίσκουν γύρη, ακόμη και το Καλοκαίρι, αν επικράτησαν βροχές και ταυτόχρονα να μην υπάρχει μέλι. Δηλαδή υπάρχει γύρη και όχι μέλι. Σε αυτή τη περίπτωση βλέπουμε γόνο, αλλά τα στεφάνια, δηλαδή η περίμετρος γύρω απο το γόνο στο πάνω μέρος είναι τελείως στεγνός. Δεν υπάρχει ούτε μια σταγόνα μέλι. Τότε και μόνο τότε το ταίσμα με βανίλιες θα είχε πολύ καλό αποτέλεσμα, ειδικά για τις παραφυάδες που δεν έχουν τον πλυθησμό για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του γόνου. Τότε μια δίκιλη βανίλια πάνω απο το μελίσσι θα βοηθούσε σημαντικά. Αυτές είναι οι συμβουλές για σήμερα, ελπίζω να φάνηκαν χρήσιμες. Και προσοχή, αυτή τη περίοδο κλειστές οι εισόδοι, μπαίνουν τεράστιες νυχτοπεταλούδες και κλέβουν το μέλι...


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια