Γιατί δεν αναπτύσσονται τα μελίσσια και δεν παράγουν μέλι; Οι αλήθεια όπως την ζουν οι παλιοί μελισσοκόμοι...

Η μελισσοκομία, δεν είναι πλέον όπως την γνώρισαν οι παλιοί μελισσοκόμοι, πριν λίγες δεκαετίες. Όπως μου λένε μερικοί παλιοί μελισσοκόμοι, που τώρα άσπρισαν τα μαλλιά τους, τα παλιά χρόνια δεν συνέβαιναν τέτοια πράγματα. Τα μελίσσια δεν αρρώσταιναν. Δεν πέθαιναν, και δεν χανόταν τόσο γρήγορα, με τόσες απώλειες το χειμώνα. Τότε ο μελισσοκόμος δεν χρειαζόταν σχεδόν καθόλου γνώσεις, πάρα μόνο λίγη εμπειρία, και μπορούσε ασκήσει το επάγγελμα βγάζοντας αρκετό μέλι". Άλλη μαρυρία που σοκάρει σχετικά με τα παλιά χρόνια, είναι ότι η παραγωγή μελιού ήταν αρκετά καλή, ενώ τα μελίσσια ήταν στατικά, χωρίς μεταφορά σε άλλο μέρος. Ξεχειμώνιαζαν μέσα στα βουνά, και όλα πήγαιναν μια χαρά, με μια καλή ενίσχυση με ζάχαρη το χειμώνα.

Ένας μελισσοκόμος θέτει στην Ορεινή Μέλισσα ένα πολύ εύστοχο ερώτημα: "Γιατί τα μελίσσια μας τα τελευταία χρόνια δεν αναπτύσσονται όπως παλιά και αν αναπτυχθούν δεν παράγουν μέλι και γύρη όπως πριν 10 χρόνια; Φταίει μόνο η βαρρόα; Η συμβαίνει κάτι χειρότερο;"

Κανείς δεν θα μπορούσε να απαντήσει με σιγουριά, τι είναι αυτό που έχει οδηγήσει τη μελισσοκομία, να γίνεται όλο και πιο δύσκολη παγκοσμίως, και ειδικότερα στη χώρα μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η παραγωγή μειώνεται, και αυτό μπορεί να το αισθανθεί, μόνο ένας μελισσοκόμος που έχει εμπειρία 20ετίας και πάνω. Οι χρονιές αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο δύσκολες, και το μέλι να μειώνεται σε μεγάλο βαθμό. Όπως είχε πεί ένας πεπειραμένος μελισσοκόμος, με βάθος εμπειρίας τουλάχιστον 40 χρόνια, παλαιότερα ο τρύγος του μελιού ήταν εύκολη υπόθεση. Ήξερες ότι θα πάρεις μέλι. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα. Χρειάζεται να χαλάς πετρέλαιο, και να κυνηγάς ανθοφορίες. Και μπορεί να υπάρξει χρονιά να πάρεις πολύ λίγο μέλι".

Ωστόσο όπως δηλώνουν πολλοί μελισσοκόμοι, δεν είναι μόνο η παραγωγή μελιού που επηρεάστηκε, αλλά και η ανάπτυξη των μελισσιών. Όπως όλα δείχνουν η δυναμικότητα έχει επηρεαστεί σημαντικά. Λόγω της αστάθειας του καιρού, τα μελίσσια δεν μπορούν να αναπτυχθούν όπως παλαιότερα, στον σωστό χρόνο. Ο καιρός πολλές φορές τα μπερδεύει, με αποτέλεσμα να κάνουν άκαιρες γέννες, να πεθαίνει ο γόνος, να λιγοστεύουν οι προμήθειες και άλλα παρόμοια. Όπως καταλαβαίνουμε, οι αλλαγές του καιρού, αυτά τα σκαμπανεύασματα που είναι άμεσα εξαρτημένα με την ανθρώπινη δραστηριότητα, επηρεάζουν άμεσα και τα μελίσσια, τα οποία δεν πάνε τόσο καλά όπως παλαιότερα.

Ωστόσο δεν είναι μόνο ο καιρός. Πολλοί μελισσοκόμοι προσπαθούν με ιδιαίτερο σθένος, να διατηρήσουν τις ντόπιες φυλές, αλλά και τις παραδοσιακές κυψέλες, μάταια όμως. Συγκεκριμένα με το θέμα "ράτσες" οι μελισσοκόμοι συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, να φέρνουν ξένο υλικό απο άλλες χώρες, που το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να δημιουργούμε κατώτερες φυλές, και διασταυρώσεις που δεν είναι ανθεκτικές ούτε σε ασθένειες, ούτε στο κλίμα μας, ούτε στις ανθοφορίες ούτε τίποτα. Ποιά μέλισσα άλλωστε βρε συνάδελφοι, μπορεί να συλλέξει περισσότερο μέλι, και να αναπτυχθεί πιο γρήγορα; Μα φυσικά αυτή που έχει προσαρμοστεί τέλεια στο περιβάλλον για χιλιάδες χρόνια, αυτή που έχει μάθει πιθαμή προς πιθαμή όλες τις ανθοφορίες, όλα τα λουλούδια, και ξέρει να τα εκμεταλλεύεται στο σωστό χρόνο, με πολύ εργατικότητα, και ποτέ άσκοπα. Αυτή που έχει μάθει να ερμηνεύει τον καιρό της περιοχής, με κάθε σημάδι και λεπτομέρεια.

Τα τελευταία χρόνια η μελισσοκομία δέχεται πληγές, ανεπανόρθωτες. Οι μελισσοκόμοι αδυνατούν να συνεργαστούν, να γίνουν μια γροθιά, και αντί να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον τρώγονται. Ένα μεγάλο πλήγμα είναι και η βαρρόα, που ολο γίνεται και δυνατότερη απέναντι στις θεραπείες που εφαρμόζουμε. Κανένας σύλλογος μεχρι στιγμής δεν μπορεί να ενώσει τους μελισσοκόμους να κάνουν μαζικές θεραπείες κατά της βαρρόα, έτσι ώστε να γίνεται συντονισμένα σε όλα τα μελίσσια της περιοχής, και να δίνεται ένα δυνατότερο χτύπημα.

Δυστυχώς η μελισσοκομία στις μέρες μας έχει αλλάξει, και αν δεν λάβουμε σοβαρά μέτρα εμείς οι μελισσοκόμοι, να προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις αλλαγές που γίνονται, δεν πρόκειται να πάμε ποτέ μπροστά. Το Κλειδί για μια μεγάλη ανατροπή να ξέρετε είναι η συνεργασία, πόσοι άραγε μπορείτε να το καταλάβετε αυτό;