Στα μελίσσια στην προηγούμενη επιθεώρηση διαπίστωσα ότι ένα μελίσσι δεν είχε καθόλου γόνο. Ούτε ένα αυγό. Η βασίλισσα δεν γεννούσε καθόλου. Πίστευα πως με ξεγελούσαν τα μάτια μου και ότι υπήρχαν αυγά αλλά όλος ο κόπος ήταν μάταιος. Οι μέλισσες το μαρτυρούσαν εφόσον ήταν ανήσυχες και συμπεριφερόταν περίεργα. Η βασίλισσα υπήχε, η κοιλιά της ήταν μεγάλη μα δεν είχε καθόλου όρεξη να ανταποκρισθεί στα καθηκοντά της. Ισως μετά τη χημική θεραπεία κατά της βαρρόα - που έγινε στο συγκεκριμένο μελίσσι να έχασε την γονιμότητα της. Συμβαίνει καμία φορά.
Αποφάσισα να μην την σκοτώσω και να της δώσω λίγες μέρες περιθώριο προκειμένου να γεννήσει. Ήξερα βέβαια πως αυτό δεν επρόκειτο να συμβεί. Έτσι μετά από αρκετές ημέρες σε άλλη επιθεώρηση διαπίστωσα εκ νέου ότι η βασίλισσα ήταν τελειωμένη, πάλι δεν γένναγε. Δεν δικαιολογείτε άλλωστε βασίλισσα να μην γεννάει όταν τα άλλα μελίσσια έχουν τόσους γόνους.
Το απίστευτο με αυτό το μελίσσι ήταν οτι βούιζε. Οχι έντονα αλλά βούιζε. Μέσα απο αυτή τη συμπεριφορά αποφάσισα και εγώ να τις βοηθήσω και να σκοτώσω ο ίδιος τη βασίλισσα. Αποφάσισα να εκμεταλλευτώ μια άλλη βασίλισσα ενός μικρού μελισσιού που όμως αποδείχθηκε πολύ καλή πέριση. Όπως σας έχω πει η πιο εγγυημένη μέθοδος συνέννωσης είναι με τη σίτα πρόπολης, όπου τοποθετούμε στο κάτω μέρος το μελίσσι με τη βασίλισσα, και πάνω το ορφανό. Ανάμεσα η σίτα πρόπολης και στο καπάκι ένα μικρό πετραδάκι για να μπαινοβγαίνουν οι μέλισσες που διψάνε.
0 Σχόλια
Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!