Μπαίνοντας στη πρώιμη άνοιξη με δυναμικό ξεκίνημα. Πως σώζουμε τα περισσότερα μελίσσια

 

Η άνοιξη πλησιάζει και τα μελίσσια μας πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένα. Όπως ξέρουμε οι μέλισσες το φθινόπωρο παράγουν δυνατές μακρόβιες μέλισσες οι οποίες έχουν λιπώδη ιστό, για να αντέξουν την μεγάλη κρύα περίοδο. Ωστόσο υπάρχει ένα μικρό μυστικό, που δε το γνωρίζουν οι περισσότεροι. Αυτός ο λιπώδης ιστός, είναι σαν αποθήκη τροφής για τις μέλισσες. Τρώνε απο εκεί για να παράξουν ενέργεια, αλλά το σημαντικότερο δεν είναι αυτό.
Στο τέλος του χειμώνα οι χειμερινές μέλισσες θα πρέπει να κάνουν τον πρώτο τους γόνο. Και για να τον ταίσουν θα πρέπει να καταναλώσουν όσα αποθέματα λιποσώματος έχουν περισσέψει. Όποιος μελισσοκόμος είχε νηστικά - αδύναμα μελίσσια τους Μήνες Οκτώμβριο και Νοέμρβιο, δεν θα έχει τη μέγιστη ανάπτυξη τον Ιανουάριο Φεβρουάριο. Η μέλισσα για να δημιουργήσει πλούσιο βασιλικό πολτό, και να ταίσει σωστά το πρώτο γόνο, θα "λιώσει" όλο το λιπόσωμα της, και θα το κάνει τροφή. Όμως η ζωή της μέλισσας εξαρτάται άμεσα απο αυτό. Πχ μια μέλισσα που θα ξεκινήσει να θρέφει τον γόνο στις αρχές της Άνοιξης, ενώ θα ζούσε 40 μέρες παραππάνω, αμα αρχήσει και ταίζει τον γόνο, μπορεί η ζωή της να λιγοστέψει στις 15-25 ημέρες.

Όταν λέμε 1 πλαίσιο με πλυθησμό, δεν εννοούμε μια χούφτα μέλισσες. Τέτοιο πλαίσιο εννοούμε!  Μελίσσια με πλούσιο πλυθησμό, υγιή απο ασθένειες, και με πλούσιο λιπόσωμα, θα μας δώσουν κατακόρηφη ανάπτυξη απο νωρίς την Άνοιξη

Πολλά μελίσσια χάνονται σε αυτό το στάδιο. Δηλαδή μόλις το μελίσσι ξεκινάει τον γόνο, οι μέλισσες καταπονούνται, λιγοστεύει η ζωή τους, πεθαίνουν, ο γόνος μένει ακάλυπτος, κρυώνει και το μελίσσι καταρρέει. Εμείς στην επιθεώρηση βλέπουμε ένα σκέτο και παρατημένο γόνο, και αναρωτιόμαστε τι έγινε. Ίσως σε αυτό να έπαιξαν ρόλο και ασθένειες όπως βαρρόα και νοζεμίαση, που αποδυναμώνουν σημαντικά τις μέλισσες.

Ένας επαγγελματίας μελισσοκόμος Απο τη Βόρεια Ελλάδα έχει χάσει πάρα πολλά μελίσσια με αυτό το τρόπο. Στον Έβρο και γενικά σε περιοχές που έχει κρύο είναι έντονο αυτό το πρόβλημα. Και μας δίνει μια λύση σήμερα, που νομίζω είναι πάρα μα πάρα πολύ χρήσιμη!

Αυτό το μελίσσι στέγνωσε τελείως απο μέλια. Οι μέλισσες έμειναν νηστικές και πέθαιναν απο λιμοκτονία. Η χειρότερη αμαρτία ενός μελισσοκόμου, είναι να αμελεί να ταίσει σωστά τα μελισσάκια του, και να πεθαίνουν με τόσο μαρτυρικό τρόπο

Τι κάνουμε για να σώσουμε όσα μελίσσια δε προλαβαίνουν να εκκολαφθεί ο γόνος τους
Το μυστικό της επιτυχίας είναι να αυξήσουμε τη ζωή των μελισσών μας. Και πως το πετυχαίνουμε αυτό; Με καλή μόνωση! Αν ένα μελίσσι είναι 1-2 καλά πλαίσια πλυθησμού, το κλέινουμε με φελιζόλ αριστερά και δεξιά, και κηρόπανο επάνω. Όχι περιττά πλαίσια χωρίς πλυθησμό.

Πρωτεινική τροφοδότηση...
Το δεύτερο πολύ σημαντικό είναι η τροφοδότηση με πρωτείνες. Η καλύτερη λύση είναι το ταίσμα με γυρεόπιτα, 10 μέρες πρίν αρχίσει ο γόνος. Και πως ξέρουμε πότε θα ξεκινήσει ο γόνος; Απο την εμπειρία μας φυσικά. Πχ στο Αγρίνιο ο γόνος ξεκινάει το πρώτο 10ήμερο του Ιανουαρίου, στη Νότια Ελλάδα με τη πρώτη αλλαγή θερμοκρασίας, ακόμα και τον Δεκέμβριο. Στη Βόρειο Ελλάδα στα μέσα φεβρουαρίου περίπου. Όλα αλλάζουν ανάλογα με τη περιοχή...

Αυτό το μελίσσι πιθανόν να κατέρρευσε λόγω βαρρόα

Τι θα κάνουμε λοιπόν εμείς; Θα πάρουμε μισό κιλό γυρεόπιτα ανα μελίσσι, που έχουμε φτιαγμένη με γύρη δική μας, και θα τη τοποθετήσουμε σε όλα τα μελίσσια 10 μέρες πρίν το πρώτο γόνο. Θέλουμε να ωθήσουμε το μελίσσι να ανανεώσει τις μέλισσες, και να μη χαθεί μέσα στο χειμώνα. Αφού εκκολαφθεί ο πρώτος γόνος μετά είμαστε κομπλέ. Τότε το μελίσσι θα βρίσκει μόνο του γύρη. Σκοπός είναι να δώσουμε μόνοι μας τη πρώτη ώθηση στο μελίσσι... Μπορούμε ακόμα να δώσουμε και σιρόπι με γύρη μέσα, πολύ πυκνό όμως με 2.5 κιλά ζάχαρη σε ένα λίτρο νερό στο οποίο ρίχνουμε περίπου 100γρ γύρη, και ανακατεύουμε καλά. Ταίζουμε με μπουκαλάκι των 500 ml ή το μπουκαλάκι της άγριας μέλισσας που κυκλοφορεί.