Φρικτές συνέπειες. Δείτε τι παθαίνουν όσοι κλείνουν τα μελίσσια "αεροστεγώς" με διάφορες πατέντες...

 

Αυτά παθαίνουν όσοι μελισσοκόμοι κλείνουν αεροστεγώς τα μελίσσια και στο τέλος κλαίνε επειδή χάνουν τα μελίσσια. Τα τελευταία χρόνια χτύπησε την Ελλάδα η nosema cerana, μια νοζεμίαση άκρως επιθετική και μεταδοτική στις μέλισσες. Η υπερβολική υγρασία στο μελίσσι το Χειμώνα διογκώνει απίστευτα την ασθένεια, και όσοι κλείνουν τα μελίσσια αεροστεγώς αντιμετωπίζουν στη συνέχεια σοβαρά προβλήματα. Εδώ στην Ορεινή Μέλισσα έχουμε παρουσιάσει τόσες μα τόσες πατέντες. Με μια διαφορά! Σε ποια περιοχή; Πόσο υψόμετρο; Πόσο κρύο; Με αεριζόμενο πάτο η χωρίς; Στη Ρωσία για παράδειγμα κουκουλώνουν τελείως τα μελίσσια τους και επιβιώνουν. Στην Ελλάδα δε γίνονται αυτά τα πράγματα.

Ένας βασικός κανόνας που δε πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε...
Όταν αποφασίσουμε να καλύψουμε όλη την επιφάνεια του μελισσιού, ΠΑΝΤΑ με χρήση αεριζόμενου πάτου. Το μελίσσι τώρα το Χειμώνα ακόμα και με τόσο κρύο, χρειάζεται μια δίοδο αέρα, έστω και μικρή έτσι ώστε να διατηρείτε η θερμοκρασία στα σωστά επίπεδα. Αν κλείσουμε το μελίσσι απο όλες τις μεριές, μόνο κακό μπορούμε να κάνουμε.

Υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτό το κανόνα, σε πολύ κρύες και ορεινές περιοχές, αλλά αυτές είναι πολύ λίγες. Ίσως μερικοί μελισσοκόμοι να ισχυριστούν το αντίθετο, μπορεί να έχουν δίκιο, όμως αυτό δεν ισχύει για τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας. Εννοείτε πως πρέπει να μονώνουμε καλά το μελίσσι μας, αλλά χωρίς καθόλου αερισμό, έχουμε ανεπιθύμητα αποτελέσματα.

Σε αυτήν εδώ την εικόνα βλέπουμε ένα σοβαρό λάθος μελισσοκόμου. Το μελίσσι καλύφθηκε πλήρως στο επάνω μέρος. Είναι ένα απο τα βασικά λάθη που κάνουν κυρίως οι νέοι μελισσοκόμοι. Δεν βάζουμε ότι βρούμε πάνω στα μελίσσια. Ένα απλό μωνωμένο κηρόπανο είναι αρκετό, και πάντα αφήνουμε ένα κενό να αερίζεται το μελίσσι, τουλάχιστον για το Χειμώνα. Αν ο καιρός ζεστάνει και το μελίσσι κάνει γόνο, τότε δεν έχουμε πρόβλημα με την υγρασία, σπάει λόγω της θερμότητας που παράγεται απο τον γόνο