Μέθοδος συντήρησης κυψελών για να γίνονται πραγματικά αθάνατες!

 

Οι μελισσοκόμοι δοκιμάζουν διάφορες τεχνικές προκειμένου να κάνουν τις κυψέλες τους αθάνατες. Όπως γνωρίζουμε το ξύλο, αν και αρκετά οικονομικό έχει μερικά σημαντικά μειωνεκτήματα και ένα απο αυτά είναι το σάπισμα! Οι ξύλινες κυψέλες που πωλούνται στις μέρες μας δεν έχουν μεγάλη αντοχή, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην αντέχουν και να σαπίσουν. Πάνε οι παλιές εποχές που τα ξύλα που φτιάχνοταν οι κυψέλες ήταν πραγματικά αθάνατα. Τώρα δεν συμφέρει να γίνει τέτοια δουλειά, εφόσον όλοι ψάχνουν ότι πιο φθηνό υπάρχει. Συνεπώς το πρόβλημα μας είναι η συντήρηση! Οι κυψέλες χρειάζονται λινέλαιο, στοκάρισμα και μετά βάψημο, και αυτό πρέπει να επαναλμβάνεται τουλάχιστον κάθε 5 χρόνια. Φυσικά αν το χρώμα δεν είναι καλής ποιότητας  μπορεί να "σκάσει" και σε μια τέτοια περίπτωση η κυψέλες χρειάζονται πάλι πέρασμα για να μην πάρουν νερό.

Μια τεχνική λοιπόν για να αντέχουν οι κυψέλες είναι η πίσσα! Ναι καλά ακούσατε, πέρασμα με πίσσα. Η μέθοδος που χρησιμοποιείτε πλέον από πάρα πολλούς μελισσοκόμους είναι ένα καλό πέρασμα με ειδική πίσσα, μονωτική που κυκλοφορεί στα καταστήματα, στις βάσεις των κυψελών. Παίρνουμε το υλικό και βάφουμε μόνο τη βάση της κυψέλης. Η πίσσα δεν επιτρέπει να περάσει η υγρασία στο πιο ευάλωτο μέρος της κυψέλης που είναι το κάτω μέρος, και ρουφά νερό με τις βροχές.

Ξέρουμε ότι τα χρόνια ζωής των κυψελών εξαρτώνται απο την συντήρηση που τους κάνουμε. Με τα κατάλληλα υλικά μπορούμε εύκολα να κάνουμε τις κυψέλες μας αθάνατε, να τις έχουμε μια ζωή.

Όπως γράφει η μελισσοκόμος Ευαγγελία που πισσάρει τις κυψέλες της...
Τις πισσάρω από κάτω και είμαι πολύ ευχαριστημένη. Αυτές τις κυψέλες, έχω 4 χρονια να τις βαψω και τις πήρα μεταχειρησμενες. Ο μελισσοκόμος τις είχε ήδη 15 χρόνια πρίν από εμένα, άρα τώρα είναι σχεδόν 20 χρονών. Επίσης κάποιες είναι περσινές από μια παρτίδα σκάρτη που είχα πάρει απο ένα κυψελά γιαυτό περνάω πίσσα και τέλος σώθηκα...