Widget Recent Post No.

Βασικοί χειρισμοί πριν τον ερχομό του Χειμώνα!

 




Τα μελίσσια θα πρέπει να ξεχειμωνιάσουν με ικανοποιητικό και ανανεωμένο πληθυσμό, με νέες και γόνιμες βασίλισσες, να είναι υγιή και να έχουν άφθονη τροφή.

Αν η βασίλισσα σταματήσει να γεννά το Σεπτέμβριο, είναι απαραίτητη η ανανέωση του πληθυσμού με μεταφορά των μελισσιών σε μια όψιμη ανθοφορία για γύρη και νέκταρ (π.χ. ρείκι) ή με διεγερτική τροφοδοσία. Ιδιαίτερα για μελίσσια που είχαν μεταφερθεί σε πεύκα, είναι απαραίτητη η μεταφορά σε περιοχές με ρείκι, κουμαριά, πολύκομπο [τις λεγόμενες «πικρές ανθοφορίες»] ή άλλα φυτά που δίνουν γύρη, για να μπορέσουν τα μελίσσια να εκτρέψουν γόνο και να ανανεώσουν τον πληθυσμό τους. Τα μελίσσια που έχουν ανανεωμένο πληθυσμό ξεχειμωνιάζουν με επιτυχία (Οι μέλισσες που γεννήθηκαν το φθινόπωρο δεν έχουν «δουλέψει» την Άνοιξη, είναι πιο ξεκούραστες και φυσικά πιο νέες).


Φροντίζουμε να υπάρχει καλή βασίλισσα και να αντικαταστήσουμε τις γέρικες και ελαττωματικές. Η νέα βασίλισσα γεννά πολλά αυγά έως τις αρχές του χειμώνα, ενώ ξεκινά πάλι τη γέννα νωρίς την άνοιξη.

Πληθυσμός 2-3 πλαισίων απαιτεί συνένωση. Ακόμη και σε περίπτωση που κατορθώσουν να επιζήσουν τα μελίσσια χωρίς συνένωση, θα είναι πολύ δύσκολο να αντεπεξέλθουν την άνοιξη που αρχίζει η εντατική εργασία. Αλλιώς, τα αδύνατα μελίσσια μπορούν να ξεχειμωνιάσουν σε μεγάλα κυψελίδια σύζευξης – συνήθως 3 μελίσσια λίγων πλαισίων δίπλα – δίπλα με φελιζόλ ενδιάμεσα για να τα ξεχωρίζει, γιατί εκεί ζεσταίνει το ένα το άλλο ή σε κυψελίδια 5 πλαισίων.

Φροντίζουμε πάντα να υπάρχουν άφθονα και καλής ποιότητας αποθέματα γύρης (για να ξεκινήσει το μελίσσι την εκτροφή του γόνου νωρίς την άνοιξη) και μελιού για τροφή. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται 10-18 κιλά μέλι και 1-3 πλαίσια γύρης ανά κυψέλη. Η ποσότητα αυτή υπολογίζεται κυρίως από τον αριθμό των πλαισίων που βάζουμε, αφού 1 γεμάτο πλαίσιο περιέχει 2-3 κιλά μέλι και άρα θα βάλουμε 4-5 πλαίσια με μέλι. Τα μέλια που θα δώσουμε στις μέλισσές μας είναι προτιμότερο να είναι δικά μας, για να ξέρουμε ακριβώς τι ταΐζουμε και άρα θα πρέπει να έχουμε φροντίσει από πριν να μην έχουμε τρυγήσει όλο το μέλι. Ουσιαστικά ο μελισσοκόμος «τρυγάει» όσο μέλι περισσεύει από το μελίσσι.

Η διάταξη των πλαισίων τροφής πρέπει να είναι τέτοια που να ευνοεί το σχηματισμό της μελισσόσφαιρας σε άμεση επαφή με την τροφή. Στο κέντρο θα σχηματιστεί η μελισσόσφαιρα. (Σε νοτιότερες περιοχές που τα μελίσσια ξεχειμωνιάζουν με γόνο, φροντίζουμε ο γόνος να είναι στο κέντρο.) Αμέσως μετά βάζουμε πλαίσια με γύρη (και στις 2 πλευρές) και μετά πλαίσια με μέλι-δηλαδή τα πλαίσια με το μέλι είναι στις άκρες της κυψέλης. [Ωστόσο αν στα πλαίσια η γύρη είναι συμπαγής και καταλαμβάνει μεγάλη έκταση, λειτουργεί ως εμπόδιο ανάμεσα στο γόνο και το μέλι, άρα βάζουμε πιο κοντά το μέλι].

Μετά τον τελευταίο τρύγο, αποθηκεύουμε τις κηρήθρες που περισσεύουν εξασφαλίζοντας την προστασία τους από τον κηρόσκωρο και τα ποντίκια. Επίσης, αφαιρούμε τις κηρήθρες που δεν καλύπτονται με πληθυσμό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η παραμονή άδειων κηρηθρών στις κυψέλες επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη της μελισσόσφαιρας και δεν αφήνει το μελίσσι να ζεστάνει αποτελεσματικά το χώρο του. Στον κενό χώρο μπορούμε να βάλουμε φελιζόλ, αλλά προτιμότερο είναι να έχουμε φροντίσει από πριν τα μελίσσια μας να είναι δυνατά όταν πλησιάζει ο χειμώνας και να ξεχειμωνιάσουν με μεγάλο πληθυσμό μελισσών.

Αποτελεσματική είναι η αποθήκευση των άδειων κηρήθρων σε ψυχρά μέρη σε θερμοκρασίες μικρότερες των 10οC ή σε συνθήκες ψύξης (ψυγεία οικιακά ή επαγγελματικά) (θ<5οC για 20 ημέρες) ή κατάψυξης (θ<-7οC για 4 ώρες). Μετά την εφαρμογή χαμηλών θερμοκρασιών, μπορούμε να προστατεύσουμε τις κηρήθρες στην αποθήκη τυλίγοντάς τες σε σελοφάν, βάζοντάς τες μέσα σε σακούλες ή μέσα σε καθαρά τσουβάλια, ώστε ο κηρώσκορος να μη μπορέσει να γεννήσει νέα αυγά εκεί. Πολλοί για την αντιμετώπιση του κηρώσκορου, «καπνίζουν» την αποθήκη τους με ατμούς θειαφιού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η χρήση χημικών ουσιών πάντα ενέχει κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και ιδιαίτερα την υγεία του μελισσοκόμου, που μπορεί να κινδυνέψει από την εισπνοή των ατμών του θειαφιού. Αφού υπάρχει πιο «φυσική» αντιμετώπιση του κηρώσκορου με τις χαμηλές θερμοκρασίες, μάλλον θα πρέπει να την προτιμήσουμε.

Είναι καλή εποχή για αντιμετώπιση ασθενειών, γιατί δεν ρυπαίνουμε το μέλι. Για τη βαρρόα ιδιαίτερα, τώρα που δεν υπάρχει γόνος κάθε αντιμετώπιση με εγκεκριμένο σκεύασμα θα είναι πιο αποτελεσματική, αν ακολουθηθούν όλες οι υπόλοιπες οδηγίες χρήσης του φαρμάκου. Θυμίζουμε ότι μέρος της ζωής της η βαρρόα την περνάει μέσα στα σφραγισμένα κελιά του γόνου και άρα εκεί δεν μπορεί να τη «βρει» και να την εξοντώσει κανένα φάρμακο.

Τα μελίσσια μεταφέρονται στο μέρος που θα ξεχειμωνιάσουν. Το μέρος αυτό πρέπει να έχει εύκολη πρόσβαση, ώστε να μπορούμε εύκολα να φτάσουμε εκεί ακόμη και μετά από χιονόπτωση για να επιθεωρήσουμε τα μελίσσια μας. Καλό είναι να τοποθετηθούν σε μέρος που δεν «πιάνει» πολύ αέρα και δε σκιάζεται. Η υγρασία επίσης πρέπει να αποφευχθεί.

Το χειμώνα ελέγχουμε το μελισσοκομείο για πιθανές καταστροφές λόγω καιρικών συνθηκών. Εξετάζουμε τις διαθέσιμες τροφές, ενώ σε νοτιότερες περιοχές την ύπαρξη ή όχι της βασίλισσας, την κατάσταση του γόνου και του πληθυσμού, με τις ελάχιστες δυνατές επιθεωρήσεις και τη λιγότερη ενόχληση του μελισσιού.

Σε περίπτωση που τα αποθέματα δεν επαρκούν προστίθενται πλαίσια με μέλι. Το χειμώνα δεν τροφοδοτούμε με σιρόπι, γιατί αυξάνουμε την υγρασία στην κυψέλη και ευνοούμε την ανάπτυξη ασθενειών. Άλλωστε, οι μέλισσες αδυνατούν να το καταναλώσουν, επειδή βρίσκονται σε κατάσταση μελισσόσφαιρας.

Την περίοδο αυτή η δουλειά του μελισσοκόμου εστιάζεται στην αποθήκη και είναι η κατάλληλη εποχή για καταγραφή τυχόν ελλείψεων και την έγκαιρη παραγγελία καινούργιου υλικού. Στην αποθήκη ο μελισσοκόμος ασχολείται με:

  • το βάψιμο των κυψελών
  • την απολύμανση -η πιο εύκολη και φυσική μέθοδος απολύμανσης των ξύλινων μερών της κυψέλης είναι το κάψιμο. Αφού καθαριστούν από το κερί και την πρόπολη, καίγονται με το φλόγιστρο, μέχρι το ξύλο να πάρει ομοιόμορφο καστανό χρώμα. Για τα μελισσοκομικά εργαλεία και σκεύη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βραστό νερό, μέσα στο οποίο μπορούν να προστεθούν διάφορες ουσίες.
  • η συντήρηση των κυψελών
  • η συρμάτωση των πλαισίων και την προετοιμασία για το πέρασμα των φύλλων κηρήθρας.
  • το λιώσιμο των κεριών κ.λ.π.
Κοντοθανάση Αγλαΐα, Γεωπόνος Α.Π.Θ

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια