Βγάζουμε περισσότερο μέλι από τα μελίσσια: Γιατί κάνουμε τροφοδοσία; Μέθοδος μελισσοκόμου

 

Ένα μελίσσι χρειάζεται να καταναλώνει πάνω από 70 κιλά μέλι το χρόνο, μόνο για τις δικές του ανάγκες. Για να προκύψει ένα πλαίσιο με γόνο, χρειάζονται δύο πλαίσια με μέλι, συνεπώς καταλαβαίνετε όταν ένα μελίσσια διατηρεί 11 μήνες τον χρόνο γόνους, πόση τροφή χρειάζεται. Ο μελισσοκόμος απο τα παλιά χρόνια τρυγούσε όσο μέλι περίσσευε απο το μελίσσι, δηλαδή το πλεόνασμα που συλλέγαν οι μέλισσες. Ωστόσο καθώς περνούσαν τα χρόνια, ο μελισσοκόμος άρχισε να παίρνει το μέλι, αυτό που είχαν οι μέλισσες για το χειμώνα και στη θέση του έβαζαν ζάχαρη. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Όποιος καταλάβει αυτά τα μυστικά του μελισσιού, καταφέρνει σίγουρα να αυξήσει και τη παραγωγή του, κάτι που στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο.


Ας πούμε ότι ένα διώροφο μελίσσι χρειάζεται τον χρόνο 70 κιλά μέλι για τις δικές του ανάγκες. Οι μέλισσες όντας εργατικές, συλλέγουν παραπάνω απο αυτό που χρειάζονται, και συνολικά το μελίσσι βάζει στη κυψέλη ένα πλεόνασμα 5 κιλών. Ο μελισσοκόμος μπορεί να πάρει αυτή τη ποσότητα δίχως να επηρεάσει την ποιότητα του μελισσιού, την υγεία του και χωρίς να ταίσει ζάχαρη. Ωστόσο στις μέρες μας πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια. Πάει η περίοδος που τα μελίσσια συλλέγαν τόσο πολύ μέλι. Τώρα αν δεν ταιστούν τα μελίσσια μας, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χαθούν, ακόμα και αν δεν τρυγήσουμε καθόλου. Υπάρχουν χρονιές τόσο άσχημες, που τα μελίσσια πεινούν και δεν φέρνουν καθόλου μέλι. Εμείς όμως θα σταθούμε σε μια μέτρια χρόνια, που υπάρχει έστω και μια δύο ανθοφορίες που θα δώσουν μέλι.

Πάνω στο τίτλο γράφουμε για τροφοδοσία. Φυσικά και δεν εννοούμε τροφοδοσία κατά τον τρύγο, η πρίν το τρύγο γιατί αυτό θα ήταν καθαρή νοθεία στο μέλι. Η μέθοδος στηρίζεται στην εξής παραδοχή. Αν δώσουμε εμείς σιρόπι στα μελίσσια, και το κάνουν μέλι, αυτό δεν σημαίνει ότι θα αυξήσουμε την ποσότητα που χρειάζεται το μελίσσι για ολόκληρο το χρόνο, άρα θα έχουμε ένα μεγαλύτερο πλεόνασμα μελιού για να τρυγήσουμε;

Το κόλπο πλέον στην παραγωγή μελιού παίζεται με τους γόνους! Και όταν λέω "γόνους" τι εννοω; Όταν πηγαίνουμε σε μια ανθοφορία όπως της πορτοκαλιάς, και τα μελίσσια μας βρίσκονται σε στάδιο που ταίζουν εξλοκλήρου τον γόνο, τότε ότι μέλι έρχεται απο έξω θα πηγαίνει στον γόνο. Έχουμε δει πολλές φορές η παραγωγή στη πορτοκαλιά να είναι μηδενική και να μην παίρνουμε ούτε σταγόνα. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι εποχές άλλαξαν και μπορούμε να κάνουμε πολλά, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή μας.

Μια θεωρία μελισσοκόμων λέει, ότι όσο τα μελίσσια είναι στη φάση με λιγότερο απο 10 πλαίσια πλυθησμό, δηλαδή δεν έχουν πάρει το πάτωμα. Ο μελισσοκόμος μπορεί να ταίζει μεγάλες ποσότητες, δηλαδή να δώσουμε στο μελίσσι ακόμα και 2 δίκιλες βανίλιες ταυτόχρονα. Εξάλλου όλη αυτή η τροφή θα καταναλωθεί απο τον γόνο, και θα αποθηκευτεί στα φρύδια. Σκοπός είναι όταν θα βάλουμε το πάτωμα, να έχουμε ήδη προετοιμάσει το μελίσσι να έχει γεμάτα τα φρύδια, να έχει κάτω μέλια με τα οποία θα συνεχήσει να ταίζει τους γόνους.

Βάζουμε ένα βασιλικό διάφραγμα, και όσα μέλια έρχονται σκοπός είναι να μην καταναλώνονται, επειδή το μελίσσι έχει κάτω τις απαραίτητες προμήθειες για να ανταπεξέλθει στον γόνο. Συνεπώς αν θέλουμε περισσότερο μέλι, πρέπει να κλέψουμε απο τον γόνο. Δεν νοεείτε πλέον τρύγος μελισσιού, σε μελίσσια που έμειναν νηστικά για μεγάλη περίοδο και μετά τα πηγαίνουμε σε ανθοφορία για να πάρουμε το μέλι. Κουρασμένα νηστικά και ταλαιπωρημένα μελίσσια δεν φέρνουν μέλι.

Απαραίτητη προυπόθεση στην συγκεκριμένη μέθοδο είναι να μην βάλουμε χέρι στη γονοφωλιά. Εκείνα τα μέλια θα μείνουν όλα για τον γόνο, και δεν θα τα τρυγήσουμε. Επίσης το βασιλικό διάφραγμα μας εξασφαλίζει ότι η βασίλισσα θα γεννά εκεί, και εκείνα τα μέλια θα είναι που θα τρώει ο γόνος. Επίσης ο τρύγος του μελιού πρέπει να γίνει τουλάχιστον 40 - 60 ημέρες απο τότε που έγινε η τελευταία επέμβαση με ζάχαρη. Η μέθοδος είναι εγγυημένη, και το μέλι θα βγεί πεντακάθαρο, όπως το χαρίζει απλόχερα η μητέρα φύση στις μέλισσες. Αυτά είχα να πω για σήμερα!