Widget Recent Post No.

Καταπολέμηση βαρρόα και μυστικά για καλύτερες παραγωγές



Καταπολέμηση του βαρρόα ισούται με καλύτερες παραγωγές!!!

Λοιπόν, αν το καλοσκεφτείς, ουσιαστικά με αυτά που κάνουμε, όλοι μας, είτε βάζουμε τακτικ είτε βάζουμε το πιο φιλικό βιολογικό σκεύασμα είναι επιλεκτική βαρροτροφία.

Σκεψου το εξής, ας υποθέσουμε ότι κάνουμε μια σούπερ επιτιχυμένη καταπολέμιση και μετά έχουμε κάτω από 1% βαρρόα και είμαστε ευτυχισμένοι. Στην ουσία όμως το 1% που επέζησε είναι τα πιο δυνατά τα πιο "καλά", τα πιο ανθεκτικά βαρρόα και εμείς χωρίς να το θέλουμε, ουσιαστικά «επιλέγουμε» να κρατάμε αυτά, τα καλύτερα βαρρόα τα πιο ανθεκτικά, και είναι αυτά που θα αναπαρχθούν μέσα στην χρονια...


Επίσης τα σκευάσματα που αφήνουν κατάλoιπα στο κερί τι καταφέρνουν; Τα νέα βαρρόα θα αναπαρχθούν σε κάποιο κελί του οποίου κελιού το κερί έχει ρουφίξει και το χημικό (ή γενικά την δραστική ουσία κάποιου σκευάσματος, αν υποθέσουμε ότι το σκεύασμα ανήκει στην κατηγορία αυτών των σκευασμάτων που μένουν στο κερί για μεγάλο διάστημα) που βάλαμε. Αφού κάποια βαρρόα θα αναπαρχθούν σ αυτές τις ποτισμένες κηρήθρες, γενιέται το νέο βαρρόα προσαρμοσμένο στη δραστική ουσία του σκευάσματος. Για το βαρρόα αυτής της γενιάς είναι πια το φυσικό του περιβάλλον, και αυτό «γράφεται» στο DNA του και μεταφέρεται στις επόμενες γεννεές.
Είναι γνωστή εξ’άλλου η γρήγορη μετάλλαξη και προσαρμοστικότητα του βαρρόα. Έτσι φτάσαμε κάποτε και τα βαρρόα σκαρφαλώνανε πανω στις ταινίες του κουμαφός...

Επίσης ούτε η αφαίρεση κηφηνογόνου είναι λύση. Πάλι κάνουμε ουσιαστικά επιλεκτική βαρροτροφία! Δηλαδή τι κάνουμε; Επιλέγουμε να κρατήσουμε βαρρόα που αναπαράγοντε επιτυχώς σε εργατικά κελιά... Παρένθεση εδώ, τον κηφηνογόνο δεν πρέπει να τον απομακρύνουμε από το κέντρο της γονοφωλιάς, εκεί τα μελίσσια έχουν καλύτερο έλεγχο και οι πιθανότητες να τον καθαρίσουν είναι αυξημένες. Αν όχι όλα τα μελίσσια τουλάχιστον αυτά που έχουν μεγαλύτερο ενστικτό καθαρισμού... Αν τον πάμε στην άκρη ή οπουδήποτε αλλού θα το χάσουν το παιχνίδι... ή γενικά, επηρρεάζουμε την ανάδειξη μελισσιών με μεγαλύτερο ένστικτο καθαρισμού (που σχετίζεται με την ανθεκτικότητα στο βαρρόα). Ούτως ή αλλιώς, μετά από αυτά τα μελίσσια θα επιλέξουμε να κάνουμε βασσιλοτροφία, αυτά που έχουν το λιγότερο βαρρόα, και αυτά είναι –αναμέσα σε άλλους παράγοντες- αυτά που καθάρισαν και κηφηνογόνο από μόνα τους. Μπορεί να μην το είδαμε με τα μάτια μας, αλλά εως ένα βαθμό, έγινε και αυτό. Το ότι τα μελίσσια το κάνουν (καθαρίζουν προβληματικό γόνο) το γνωρίζουμε. Το θέμα είναι να βρούμε το καλύτερο από αυτά, σωρίς να αλλοιώσουμε τις συνθήκες.

Και τί να κάνουμε;
Το καλύτερο λοιπόν που έχουμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιούμε σκευάσματα που δεν αφήνουν κανένα κατάλοιπο στο κερί και μετά κάθε χρόνο να κάνουμε εμείς βασιλοτροφία από τα μελίσσια μας με το λιγότερο βαρρόα.

Αυτό πρέπει να είναι το νο1 κριτήριο και μετά το πόσο ήρεμες (άρα έυκολες στην διαχείριση) είναι οι μέλισσες. Την παραγωγικότητα δεν την αναφέρω, πάω στοίχημα ότι αυτά τα μελίσσια με το λιγότερο βαρρόα ήταν και τα πιο παραγωγικά... Έτσι θα καταφέρουμε μετά από κάμποσες γενιές μελισσών να έχουμε μάνες -δηλαδή μελίσσια- πιο ανθεκτικά στο βαρρόα.

Και το πιο σημαντικό, πάντα μα πάντα κόβουμε τα μελίσσια μας, για να σπάσουμε τον κύκλο του βαρρόα, να μειώσουμε την αυξητική του πορεία... Και όταν κάνουμε βασιλοτροφία, πρέπει να σκεφτούμε πότε είναι αυτές οι 2-3 μέρες που θα έχουμε μόνο ανοιχτό γόνο το πολύ 4-5 ημερών (7-8 από αυγό) όπου τότε όλα τα βαρρόα θα είναι πάνω στις μέλισσες.

Μελίσσι έμεινε χωρίς θεραπεία, και παλεύει να θεραπεύσει τη βαρρόα. Ανοίγει τα κελιά και σκοτώνει τις προνύμφες για να αφαιρέσει τα παράσιτα απο τον γόνο


Και πότε είναι αυτό;
Αυτό είναι 19 περίπου μέρες από την ημέρα που βάλαμε το κελί (12-13 ημερών από αυγό) με την νέα μάνα στην παραφυάδα μας. Οι 19 ημέρες «παίζουν», ανάλογα την περιοχή και την εποχή, τον καιρό... Δες το σκεπτικό...

Όλος ο γόνος που βάλαμε κατα το σχηματισμό της παραφυάδας πρέπει να είναι σφραγισμένος. Θα εκολαφθούν όλες οι μέλισσες τις επόμενες ημέρες (το πολύ 10-11 ημέρες) και μέχρι να γονιμοποιηθεί η νέα μάνα και ο γόνος της να φτάσει στην 7η ημέρα του (από αυγό) δεν θα υπάρχει γόνος ώστε να κρυφτεί το βαρρόα. Πως;
Πρέπει να είμαστε καλοί στους υπολογισμούς μας και να πάμε να ελέγξουμε αν γεννάει η νέα μάνα "Στην ώρα που πρέπει".

Και ποια είναι η ώρα που πρέπει;
Έιναι τότε που η μάνα έχει γεννήσει και ο γόνος της δεν είναι ακόμα τέτοιας ηλικίας που το βαρρόα θα πάει να κρυφτεί μέσα. Δηλαδή ο γόνος της είναι μικρότερος από 7 ημερών.

Αυτό πάνω κάτω θα συμβεί 20 ημέρες αφότου κόψαμε την παραφυάδα υπό την προυπόθεση ότι την παραφυάδα την κόψαμε μια μέρα πριν βάλουμε το κελί και το κελί όταν το βάλαμε ήταν στην 10η ημέρα του (άρα και 3 ημέρες που ήταν αυγό μας κάνει 13). Αρα από την ημέρα που βάλαμε το (13ων ημερών από αυγό) κελί στην παραφυάδα, σε 3 ημέρες θα βγεί η μάνα (16η μέρα εκολλάπτεται η βασίλισσα) και 1 ημέρα που κόψαμε την παραφυάδα = 4. και 5 για να γοννιμοποιηθεί η μάνα και άλλες 5 για να αρχίσει να γεννάει (αν όλα πάνε καλά); 14 ημέρες. Υπολογίστε και μια-δυο μέρες αβάντζο γιατί σχεδόν ποτέ δεν πάνε όλα ακριβώς, έχουμε 16 ημέρες. Αν πάμε την 19η ημέρα λοιπόν θα βρούμε αυγά (αν άργησε να γονιμοποιηθεί η μάνα) ή το πολύ γόνο 5-6-7 ημερών (ασφράγιστο και ακόμα ανώριμο για να μπει μέσα το βαρρόα) αν πήγαν όλα ρολόι (η μάνα γονιμοποιήθηκε νωρίς) και δεν χρειαστήκαμε τις 2 ημέρες αβάντζο που είπα, αν δεν πήγανε καλά και καθυστέρησε η γέννα και χρειαστήκαμε αυτές τις 1-2 μέρες παραπάνω τότε ακόμα καλύτερα γιατί δεν θα βρούμε γόνο μεγαλύτερο από 3 ημερών, δηλαδή αυγά.

Και τι άλλο θα βρούμε εκείνη την ημέρα;
Θα βρούμε όλα τα βαρρόα πάνω στις μέλισσες. Τότε λοιπόν κάνουμε μια καταπολέμιση με κάτι που δεν αφήνει κατάλοιπα στο μέλι και στο κερί. Οξαλικό; Άχνη; Θυμόλη; Λικίσκο; Κάτι βιολογικό πάντως. Αν δεν προλάβαμε κ πήγαν όλα πολύ γρήγορα και τελικά έχουμε γόνο > 7 ημερών -πράγμα που σημαίνει ότι ίσως έχει μπει βαρρόα μέσα- τότε μπορούμε να αφαιρέσουμε το πλαίσιο με αυτό το γόνο (βάλε το στην κατάψυξη για 2-3 μέρες και μετά δώσε το σε ένα δυνατό μελίσσι να το καθαρίσει ή απλά λιώσε το κερί, ή πέτα το κερί στην τελικη!). Το θέμα είναι να φτιάξουμε ένα καθαρό μελίσσι, απαλλαγμένο από βαρρόα. Αν έχετε πλαίσιο με μόνο αυγά ή πάρα πολύ φρέσκο γόνο (μικρότερο των 5 ημερών) σε άλλο μελίσσι τότε μπορούμε άφοβα να το δώσουμε σε αυτό το μελισσάκι αφού πρώτα τινάξουμε απαλά (ή καλύτερα βουρτσίσουμε γιατί αν τινάξουμε ίσως τραυματίσουμε και σκοτώσουμε το γόνο) όλες τις μέλισσες που είναι πάνω του.

Εννοείτε ότι τροφοδοτούμε την παραφυάδα (ζυμάρι-βανίλια και λίγο γύρη αν δεν υπάρχει άφθονη έξω, καλύτερα να υπάρχει άφθονη στην φύση την εποχή εκείνη, θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ποιότητα της μάνας) από την ημέρα που την κόψαμε.

Δηλαδή: Ότι είναι να κάνουμε το κάνουμε τις ημέρες 19-20-21 από την ημέρα που κόψαμε την παραφυάδα.

Όσες μάνες αποτύχανε μοιράζουμε τα πλαίσια στα υπόλοιπα μελίσσια και αν δεν προλάβουμε να τα κάνουμε παραγωγικά στην ανθοφορία στόχο τα εννώνουμε με τις περσινές μας μάνες, ή όποιο άλλο χηρισμό θέλουμε.

Αυτό για εμένα και κατα την υποκειμενική μου κρίση, είναι το κλείδι με την μέχρι τώρα κατάσταση. Τίποτα δεν είναι απόλυτο στην μελισσοκομία κάποιος μπορεί να σκεφτεί κάτι άλλο που να δουλεύει καλύτερα... Μέχρι να καταφέρουμε να ξεφορτωθούμε το βαρρόα όμως δεν έχω σκεφτεί κάτι καλύτερο...


Αυτό και βασιλοτροφία κάθε χρόνο από τα μελίσσια μας με το λιγότερο βαρρόα είναι η αρχή (η αρχή και όχι το μοναδικό κλειδί, αφού χρειάζονται κι άλλα πράγματα –βλέπε συννενώσεις, καιρός- για καλή παραγωγή) για καλύτερες παραγωγές...

Κατ’εμε, το να κόβουμε όλα μας τα μελίσσια κάθε χρόνο πρέπει να αποτελεί «νόμο» στην μελισσοκομική πρακτική.

Επιμέλεια κειμένου: Αντρέας - Μελισσοκόμος
Επικοινωνία:  eddie183@hotmail.com

Σχόλιο Ο.Μ: Μπράβο Αντρέα. Σε ευχαριστώ πολύ για το άρθρο που μας έστειλες. Πολύ χρήσιμο και κατατοπιστικό!

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια