Η ανθοφορία της πορτοκαλιάς: Μια τρελή νεκαροέκκριση με απίστευτες αποδόσεις

Δυο λογια για το πορτοκαλι . Είναι η πιο τρελή νεκαροέκκριση με απίστευτες αποδόσεις, αλλά δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ας γράψω πρώτα τα θετικά: Ακόμα και σε μέτρια χρονιά τα μελίσσια βάζουν μέλι με ρυθμούς που όμοιους τους δεν έχω ξαναδεί. Πέρα από το μέλι η πορτοκαλία ευνοεί το χτίσιμο πλαισίων όπου κυριολεκτικά βάζεις μέσα άχτιστο και την άλλη μέρα το βρίσκεις χτισμένο και με μέλι! Αδύναμα μελίσσια εκτοξεύουν τους πληθυσμούς του και η ανάπτυξη των σμηνών πάει με γεωμετρική πρόοδο. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι το νέκταρ των ανθών της πορτοκαλίας έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε καφείνη και "τσιτώνουν" τα κορίτσια, είναι σαν να πίνουν εσπρεσάκια όλη μέρα... poli cool


Σε ότι αφορά στην διάταξη των πλαισίων και της κυψέλης γενικότερα, συμβαίνει το εξής: Στα πορτοκάλια τρελένεται η κυψέλη και από τη μια έχεις τις συλλέκτριες να βάζουν νέκταρ όπου βρουν κενό χώρο και από την άλλη έχεις την βασίλισσα η οποία διεγείρεται σε τέτοιο βαθμό που και αυτή γεννάει όπου υπάρχει διαθέσιμο κελί. Οπότε τις περισσότερες φορές μετά το πέρας της ανθοφορίας έχεις μια κυψέλη με διάταξη "ότι να ναι" γεμάτη μπάλώματα και σκόρπια μέλια, γύρες και γόνο.

Ως εκ τούτων θέλει κατά πρώτων ελεγχόμενο διαθέσιμο χώρο για την γέννα και κατά δεύτερον πάρα πολύ ελεγχόμενο διαθέσιμο χώρο για να βάζουν μέλι οι συλλέκτριες. Το ιδανικό θα ήταν να χωριστεί ο μελιττοθάλαμος (ένας όροφος) από την γονοφωλιά (πάτωμα ή πάτωμα με όροφο σε περίπτωση δυνατής κυψέλης) με βασιλικό διάφραγμα και δεύτερη έξοδο, ώστε να μην ανέβει σε αυτόν η βασίλισσα και μπλεχτεί γόνος με μέλια. Εννοείται ότι στον μελιτοθάλαμο έχουμε κενά πλαίσια και το ίδιο έχουμε φροντίσει να έχουμε και την γονοφωλιά για να γεννάει η βασίλισσα.

Με αυτό τον τρόπο μπορεί τα πράγματα να εξελιχθούν τακτοποιημένα αλλά και πάλι χρειάζεται η συνδρομή του μελισσοκόμου σε συχνή βάση γιατί σε καλή χρονια ακόμα και με αυτή τη διάταξη μπορεί να γίνει μέσα στην κυψέλη χαμός. Πάντως άπαξ και ανοίξει η ανθοφορία σε καλή χρονιά, αναλόγως πάντα της δυναμικής ενός μελισσιού, ο μελιτοθάλαμος μπορεί να γεμίζει σε χρόνο dt και να πάρουμε 2 τρύγους χαλαρά για αυτό το ιδανικό θα ήτνα να έχουμε δύο μελιτοθαλάμους έναν ένεργό και έναν καβάτζα, ώστε να παίρνουμε τον γεμάτό και να κουμπώνουμε τον άδειο στα καπάκια.

Μεγάλη προσοχή θέλει με τις σμηνουργίες, αφού η φρενίτιδα στην πορτοκαλία μπορεί να προκαλέσει πολλές αποχωρήσεις σμηνών, δύο και τρεις αφεσμούς αν ο μελισσοκόμος είναι στον κόσμο του... αν εκδηλωθεί τάση (καθόλυ απίθανο) γεμίζουν βασιλοκέλια πάντου και έχει πολύ τρέξιμο και δουλειά για να κόβει κανείς τα κελια.

Τέλος κάτι πάρα πολύ σημαντικό: ΠΟΤΕ με ΠΟΤΕ δεν αφήνουμε τα μελίσσια στα πορτοκάλια μετά το πέρας την ανθοφορίας ή σε περίπτωση που η ανθοφορία κόψει λόγω καιρού, τα μέλια ξεχειλίζουν και γίνεται της λεηλασίας το κάγκελο, έχουν πάθει απίστευτες ζημιές μελισσοκόμοι που δεν απομάκρυναν τις κυψέλες εγακίρως! Για αυτό λίγο πριν κόψει η ανθοφορία ή και αμέσως αν σταματήσει απότομα, μεταφέρουμε τις κυψέλες μακρυά και πέρνουμε ότι μέλι έχουν.

Οπότε συνοψίζοντας, είναι μια εξαιρετική νεκταροέκκριση με -μακράν- την καλύτερη απόδοση στην Ελλάδα αλλά θέλει μεγάλη προσοχή στην προετοιμασία, στους χειρισμούς και στα ψεκάσματα για να πάνε τα πράγματα καλά. Για πλάνο συγκομιδής του τύπου "τα αφήνω και πάω σε 10 μέρες να δω τι παίζει" θα έλεγα να μην το επιχειρήσει κανείς, χρειάζονται συχνές επισκέψεις και πολύ δουλειά. Επίσης όσο και αν ακούγεται περίεργο η προτοκαλία "κουράζει" πολύ τα μελίσσια, οπότε αν έχει κανείς πλάνο για έλατο καλό είναι να παρακάμψει την πορτοκαλία.
Αυτά.

Πηγή: melissologia.great-forum.com